Μια διαφορετική προσέγγιση στο είδος του τρόμου
Η Lucile Hadžihalilović δεν δημιουργεί ταινίες τρόμου με τον παραδοσιακό τρόπο, αν και το neo-noir body-horror Earwig ίσως να πλησιάζει περισσότερο σε αυτό το είδος. Παρόλο που το The Ice Tower δεν ανήκει στο body horror, αναμένεται να είναι μία από τις πιο ανατριχιαστικές ταινίες του 2025. Όσοι αγαπούν τον David Lynch και τον Alfred Hitchcock θα ενθουσιαστούν — και όχι μόνο λόγω της ανατριχιαστικής σκηνής με την επίθεση των πουλιών.
Ένα παραμύθι με σκοτεινές αποχρώσεις
Η ευαίσθητη σκηνοθετική ματιά της Hadžihalilović μετατρέπει το The Ice Tower σε ένα παραμύθι: Η 15χρονη Jeanne, την οποία υποδύεται η νέα ηθοποιός Clara Pacini, δραπετεύει από το ορφανοτροφείο της και τρυπώνει σε ένα κινηματογραφικό πλατό όπου γυρίζεται μια νέα εκδοχή του παραμυθιού Η Βασίλισσα του Χιονιού του Hans Christian Andersen. Εκεί γνωρίζει την Cristina (Inception’s Marion Cotillard), που ενσαρκώνει τη βασίλισσα του πάγου. Εκτός γυρισμάτων, η Cotillard αποπνέει ταυτόχρονα σκληρότητα και γοητεία — η Jeanne δεν μπορεί να πάρει τα μάτια της από πάνω της. Αυτό που ακολουθεί είναι μια υπνωτιστική ιστορία ενηλικίωσης, καθώς η ορφανή βυθίζεται στην ονειρική πραγματικότητα του κινηματογράφου.
Μια πρωτόγονη διαδρομή ενηλικίωσης
Το ταξίδι της Jeanne — ένα κορίτσι που εγκαταλείπει το σπίτι του και περνά σε έναν άλλο κόσμο — ενισχύει τη φανταστική ατμόσφαιρα τρόμου της ταινίας. Το The Ice Tower θα ταίριαζε ιδανικά δίπλα στο Pan’s Labyrinth, με τη Cotillard να παίρνει τη θέση των τεράτων του Guillermo del Toro. Η Hadžihalilović ήθελε η Jeanne να “δει τη Βασίλισσα του Χιονιού στην πραγματικότητα” και σταδιακά να εμπλακεί τόσο πολύ στα γυρίσματα, ώστε να βρεθεί τελικά μέσα στην ίδια την ιστορία.
Ονειρική λογική και προσεγμένη αισθητική
Αυτή η προσέγγιση χαρίζει στην ταινία μια αίσθηση ονειρικής λογικής, έναν ρυθμό που, όπως λέει η Hadžihalilović, απαίτησε ιδιαίτερη φροντίδα όχι μόνο στην οπτική αισθητική, αλλά και στη μουσική επένδυση. “Προσπαθήσαμε να είναι εκφραστική και συναισθηματική, χωρίς πολλά στοιχεία — αφαιρέσαμε πολλά, όχι μόνο από την εικόνα, αλλά και από τον ήχο,” εξηγεί.
Ερμηνείες με βάθος και ένταση
Η Cotillard, που είχε συνεργαστεί ξανά με τη Hadžihalilović πριν από είκοσι χρόνια στο Innocence, υιοθετεί το ίδιο λιτό και μετρημένο στυλ. “Νομίζω ότι ενστικτωδώς θυμόταν πώς μου αρέσει να παίζουν οι ηθοποιοί αυτού του είδους τις συγκρατημένες ερμηνείες,” αναφέρει η Hadžihalilović. Αντίθετα, η Pacini φέρνει μια αθωότητα και ευαλωτότητα στη σχέση της Jeanne με την Cristina. Η ένταση κορυφώνεται σε αυτό που η Hadžihalilović αποκαλεί “το μεγάλο φιλί”, μια γκροτέσκα, σχεδόν οπερατική στιγμή που την ανησυχούσε μήπως δεν λειτουργήσει. “Σκέφτηκα, ίσως να μην πετύχει,” παραδέχεται. Όμως, βλέποντάς το στο πλατό, ένιωσε πως η στιγμή ήταν μαγική: “Υπάρχει κάτι εκεί.”
Πολύπλοκοι χαρακτήρες και ανατροπές
Η Hadžihalilović αγαπά τις δυσκολίες. Οι χαρακτήρες της είναι πιο περίπλοκοι και ατελείς από αυτούς του Andersen. Το διακύβευμα είναι μεγαλύτερο. Είναι ρεαλιστικοί, αλλά ψυχολογικά πολυεπίπεδοι. Με την ανατροπή των παραδοσιακών φανταστικών ιστοριών, η Hadžihalilović ήλπιζε να πλησιάσει ακόμη περισσότερο αυτό που έκανε ο Andersen: να αφήσει πίσω τη λογική.
Μια ταινία που μαγνητίζει
“Το The Ice Tower δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό,” λέει με ένα πονηρό χαμόγελο. Ωστόσο, είναι σαγηνευτικό, ασυνήθιστο και πραγματικά ανατριχιαστικό.
Πρεμιέρα στις αίθουσες
Το The Ice Tower κάνει πρεμιέρα σε επιλεγμένες κινηματογραφικές αίθουσες στις 3 Οκτωβρίου.
