Συνδρομή στο έντυπο περιοδικό
Εγγραφείτε τώρα για να λαμβάνετε το περιοδικό σε έντυπη μορφή.
Επισκόπηση Wuchang: Fallen Feathers
Το υποείδος Soulslike έχει γεμίσει υπερβολικά, καθιστώντας δύσκολο για νέες προσεγγίσεις να ξεχωρίσουν. Το Wuchang: Fallen Feathers δεν φτάνει το επίπεδο των κορυφαίων του είδους, αλλά αποτελεί μια γενικά καλοφτιαγμένη συλλογή από γνωστά στοιχεία, με ευρηματικές ιδέες για την παραμετροποίηση της μάχης και μια ξεχωριστή μορφή δυναμικής προσαρμογής της δυσκολίας.
Ιστορία και ατμόσφαιρα
Ως Bai Wuchang, είστε μια σκληραγωγημένη πειρατίνα που έχει μολυνθεί από μια υπερφυσική πανούκλα, το Feathering, που μετατρέπει τα θύματα σε άμυαλες, αιμοδιψείς υπάρξεις. Παρόλο που η Wuchang γλίτωσε από αυτή τη μοίρα, έχει χάσει τη μνήμη της. Καθώς το Feathering εξαπλώνεται σε μια ρεαλιστική Κίνα της δυναστείας Ming, καλείστε να αξιοποιήσετε τις δαιμονικές σας δυνάμεις, να εντοπίσετε την πηγή της μάστιγας και να την εξαλείψετε, να βρείτε θεραπεία και να ανακτήσετε τις αναμνήσεις σας. Η ιστορία είναι μέτρια και, στη δική μου περίπτωση, ολοκληρώθηκε απότομα και χωρίς ικανοποίηση, με ένα από τα διαθέσιμα φινάλε. Αν και η καλλιτεχνική διεύθυνση είναι δυνατή, το Wuchang παρουσίασε αστάθεια σε γραφικά και απόδοση (σε βασικό PS5), φτάνοντας μερικές φορές σε απαράδεκτα επίπεδα και επηρεάζοντας την εμπειρία.
Μάχη και μηχανισμοί
Η μάχη ξεχωρίζει, αντλώντας έμπνευση από το Bloodborne. Οι συγκρούσεις θυμίζουν χορό, με επιθετικές κινήσεις και αποφυγές για να παραμείνετε κοντά στον αντίπαλο. Οι σωστά συγχρονισμένες αποφυγές ανταμείβουν με mana, το Skybound Might, που χρησιμοποιείται για ξόρκια. Μου άρεσε το πώς το Wuchang ενθαρρύνει την επιδέξια αποφυγή, και το να κερδίζετε μόνο με αποφυγές και αντεπιθέσεις με ξόρκια, όπως μια αιματηρή λόγχη ή ένα φλεγόμενο κρανίο, είναι μια εφικτή και συχνά σοφή τακτική.
Παραμετροποίηση και όπλα
Το Wuchang προσφέρει στους παίκτες πληθώρα συστημάτων για να προσαρμόσουν το στυλ παιχνιδιού τους μέσω διαφόρων όπλων (με μεγάλα skill trees για το καθένα), ενισχυτικών και παθητικών ιδιοτήτων. Μπορείτε να εξοπλίσετε όπλα με τρεις πέτρες που προσφέρουν ιδιότητες, οι οποίες διαφέρουν μεταξύ τους. Η τοποθέτηση έως τεσσάρων “βελονών” στο δαιμονικό χέρι της Bai Wuchang προσθέτει εφέ “tempering” στα όπλα, όπως αύξηση ζημιάς φωτιάς ή απορρόφηση ζωής. Ένας έξυπνος μηχανισμός εναλλαγής όπλων ενεργοποιεί μια μοναδική ειδική επίθεση ανάλογα με τα εξοπλισμένα εργαλεία, προσθέτοντας ακόμα μια παράμετρο στην επιλογή των δύο όπλων που θα κρατήσετε. Αν και οι μηχανισμοί παρουσιάζονται γρήγορα και χρειάζεται χρόνος για να τους κατανοήσετε πλήρως, το παιχνίδι ενθαρρύνει διαφορετικά στυλ και οι πιο δύσκολες μάχες απαιτούν αλλαγή εξοπλισμού ή τακτικής.
Κατηγορίες όπλων και εξέλιξη
Οι κατηγορίες όπλων, όπως μακριά σπαθιά, λόγχες και τσεκούρια, έχουν μοναδικές επιθέσεις και χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, η Wuchang δεν μπορεί να μπλοκάρει από μόνη της, αλλά τα τσεκούρια προσφέρουν αυτή τη δυνατότητα για όσους προτιμούν άμυνα. Όσοι βασίζονται στη μαγεία θα βρουν τα μαγικά σπαθιά πιο κατάλληλα. Με την προσεκτική εισαγωγή νέων όπλων, οι παίκτες εξοικειώνονται με αυτά που έχουν, και η πρόοδος βασίζεται στη βελτίωση της δεξιότητας με τα επιλεγμένα όπλα, κάτι που προτιμώ από τη συνεχή αλλαγή εξοπλισμού.
Περιορισμοί στα skill trees
Τα τεράστια skill trees, εμπνευσμένα από το Path of Exile, δεν επιτρέπουν ελεύθερη αναβάθμιση βασικών χαρακτηριστικών, όπως αντοχή και υγεία, αφού τα στατιστικά ξεκλειδώνονται με προκαθορισμένη σειρά. Αυτό το βρίσκω πιο περιοριστικό απ’ όσο θα ήθελα, και δεν μου άρεσε να ξοδεύω χιλιάδες πόντους για να ξεκλειδώσω μια κίνηση που δεν ήθελα, μόνο και μόνο για να πάρω όσο το δυνατόν περισσότερες αναβαθμίσεις αντοχής.
Μηχανισμός Madness και Inner Demon
Οι συνεχείς θάνατοι γεμίζουν μια μπάρα, το Madness, που αυξάνει την επίθεση αλλά και τη ζημιά που δέχεστε. Η αποτυχία σας κάνει ισχυρούς αλλά ευάλωτους, και μου άρεσε πώς το Madness αλλάζει δυναμικά τις μάχες, δίνοντάς μου πλεονέκτημα αλλά απαιτώντας καλύτερες αποφυγές και αντεπιθέσεις. Όταν το Madness φτάσει στο μέγιστο, εμφανίζεται ένα mini-boss, το “Inner Demon”, αντί για τα χαμένα XP· αν το νικήσετε, παίρνετε πίσω τους πόντους σας. Αυτή η τιμωρία προσθέτει ένταση και ενδιαφέρον στην ανάκτηση XP, αν και το Inner Demon έγινε λιγότερο απειλητικό όσο δυνάμωνα.
Εξερεύνηση και δυσκολία
Οι έξυπνες ιδέες του Wuchang πλαισιώνονται από έναν κατά τα άλλα γνώριμο, αλλά όχι ιδιαίτερα ξεχωριστό, πυρήνα σχεδιασμού. Η εξερεύνηση διαδρόμων, από παγωμένα παλάτια μέχρι δαιμονικά δάση, και η εξόντωση εχθρών ακολουθεί τη γνωστή συνταγή του ξεκλειδώματος συντομεύσεων και εύρεσης κρυμμένων αντικειμένων, με κάποιες ενοχλητικές παγίδες. Αν και δύσκολο όπως αναμένεται από το είδος, το Wuchang είναι αυτό που θα αποκαλούσα “άνετα απαιτητικό”: αρκετά δύσκολο για να νιώσετε ικανοποίηση, αλλά όχι υπερβολικά. Οι περισσότερες μάχες με bosses χρειάστηκαν λιγότερες από πέντε ή έξι προσπάθειες, και οι μεγαλύτερες προκλήσεις ξεπεράστηκαν με συνδυασμό δεξιοτεχνίας και λίγη εξάσκηση. Για τους λάτρεις των Souls, το Wuchang είναι σχεδόν “ζεστό” ως εμπειρία, αλλά αυτό κάνει τις μεγάλες μάχες λιγότερο αξιομνημόνευτες.
Τελικές εντυπώσεις
Αυτό είναι και το βασικό μου συμπέρασμα για το Wuchang. Είναι ικανό και διασκεδαστικό, αλλά μεγάλο μέρος του θυμίζει “junk food” του είδους: ευχάριστο με μερικές ωραίες ιδέες, αλλά τίποτα δεν θα μου μείνει όπως με πιο ουσιαστικές προτάσεις. Το Wuchang: Fallen Feathers μπορεί να μην αλλάζει το είδος, αλλά αποτελεί μια καλή εκτέλεση μιας αγαπημένης συνταγής.