Εποχή για τους λάτρεις των soulslike
Αυτή την περίοδο, οι φίλοι των soulslike απολαμβάνουν εξαιρετικές κυκλοφορίες. Με το εντυπωσιακό The First Berserker: Khazan νωρίτερα φέτος, το εξαιρετικό Lies of P: Overture DLC τον προηγούμενο μήνα και το πολυαναμενόμενο συνεργατικό Elden Ring: Nightreign, το 2025 έχει ήδη προσφέρει πολλά – και το Wuchang: Fallen Feathers έρχεται να προστεθεί ως ακόμα ένα γεύμα σε αυτό το πλούσιο τραπέζι. Το πρώτο παιχνίδι της Leenzee Games με εντυπωσίασε αμέσως με το γρήγορο, δυναμικό του σύστημα μάχης. Διαθέτει επίσης ένα από τα πιο ενδιαφέροντα skill trees του είδους, καθώς και περίπλοκο, αλληλένδετο σχεδιασμό επιπέδων που μας οδηγεί μέσα από μαγευτικά τοπία και αποκρουστικές εικόνες. Ωστόσο, η δυσκολία του παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις, με στιγμές που κυμαίνονται από σχετικά εύκολες μάχες μέχρι ακραία επιθετικούς εχθρούς στα τελευταία boss fights. Παρά το «σοκ» που ένιωσα μετά το τέλος, το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους αναζητούν νέες προκλήσεις.
Μια ιστορία που απαιτεί προσοχή
Όπως συνηθίζεται στα soulslike, το Wuchang περιμένει από τον παίκτη να συνθέσει μόνος του την ιστορία και το lore – αν και δεν το καταφέρνει με την ίδια χάρη που βρίσκουμε σε τίτλους όπως τα παιχνίδια της FromSoft ή το Lies of P. Η αρχή με τράβηξε, παρουσιάζοντας τη σχεδόν σιωπηλή πρωταγωνίστρια να ξυπνά σε μια σπηλιά και να ανακαλύπτει ότι πάσχει από μια ασθένεια που αφαιρεί τις αναμνήσεις και σταδιακά μεταμορφώνει τους ανθρώπους σε τέρατα. Αυτό που ξεκινά ως προσωπική αναζήτηση για θεραπεία, εξελίσσεται σε σκοτεινή φαντασία καθώς αποκαλύπτονται τα μυστήρια της ασθένειας, γνωστής ως The Feathering, και αντιμετωπίζεις όσους έχουν μεταμορφωθεί από αυτήν.
Χαοτική αφήγηση
Η αρχή ήταν ελπιδοφόρα, αλλά μέχρι το τέλος της 45ωρης καμπάνιας, είχα χάσει το νήμα με τους πολλούς χαρακτήρες που εμφανίζονται, λένε λίγες ατάκες και εξαφανίζονται για ώρες μέχρι να εμφανιστούν ξανά αλλού. Συχνά αναφέρονταν ονόματα που δεν είχα ξανακούσει, κάνοντας δύσκολη την παρακολούθηση των διαλόγων. Όσοι απολαμβάνουν να ψάχνουν περιγραφές όπλων και αντικειμένων για στοιχεία ίσως βρουν περισσότερο ενδιαφέρον, αλλά για μένα οι μεγάλες αποκαλύψεις δεν είχαν το επιθυμητό βάρος.
Πλούσιο σύστημα μάχης
Το σύστημα μάχης, ωστόσο, είχε αρκετή ευελιξία και βάθος ώστε να με κρατήσει ως το τέλος, προσφέροντας πολλές επιθετικές και αμυντικές επιλογές. Το Wuchang ξεχωρίζει από άλλα soulslike που βασίζονται σε stamina, δίνοντας έμφαση στον συνδυασμό των skills των όπλων με τα Discipline skills που ξεκλειδώνεις στο τεράστιο skill tree. Για παράδειγμα, αν εξοπλίσεις το sword parry Discipline skill με το Flamebringer Longsword, μπορείς να προκαλέσεις burn status με το Infernal Firebrand Weapon Skill και να έχεις επιπλέον αμυντική επιλογή. Εναλλακτικά, μπορείς να συνδυάσεις το ίδιο όπλο με το Crescent Moon, διατηρώντας το burn αλλά αποκτώντας ευελιξία για αποφυγή αντεπιθέσεων και δυνατότητα να χτίσεις Skybound Might με το built-in evade. Επιπλέον, μπορείς να αλλάζεις όπλα στη μέση της μάχης ή ακόμα και του combo, διπλασιάζοντας τις επιλογές σου.
Απαραίτητες επιλογές για απαιτητικές μάχες
Είναι καλό που υπάρχουν τόσες επιλογές, γιατί το παιχνίδι δεν συγχωρεί όσους μένουν στα βασικά, ειδικά στις πιο δύσκολες μάχες. Η ενίσχυση των skills και spells βασίζεται στη συλλογή του Skyborn Might, που αποκτάς κυρίως με τέλειες αποφυγές την τελευταία στιγμή, αλλά και με συγκεκριμένους τρόπους ανά όπλο, όπως:
- Τέταρτο χτύπημα με το Axe
- Δεύτερο χτύπημα με το Longsword
- Σύγκρουση όπλων με τα dual blades
- Αυτόματα με το one-handed sword εξοπλισμένο
Ενθουσιασμός στη διαμόρφωση build
Απόλαυσα το πώς μπορούσα να ενσωματώσω Weapon και Discipline skills στη μάχη για να ξεπεράσω περιορισμούς όπως το stamina, αφού το Skyborn Might συχνά προσφέρει ισχυρές επιθέσεις χωρίς να αδειάζει το μετρητή ή επιτρέπει να σπάσεις την άμυνα του εχθρού με mist που προκαλεί poise break. Ένιωσα ότι είχα περισσότερες ενδιαφέρουσες επιλογές σε κάθε level up σε σχέση με άλλα soulslike όσον αφορά τη διαμόρφωση του build μου.
Εξελιγμένο progression
Αντί να αυξάνεις απλώς ένα στατιστικό κάθε φορά που κάνεις level up, το Wuchang χρησιμοποιεί ένα σύστημα προόδου που θυμίζει το Sphere Grid από το Final Fantasy X και το Salt and Sanctuary. Υπάρχουν έξι διαδρομές για να ξεκλειδώσεις ισχυρότερες δεξιότητες:
- Πέντε για αναβαθμίσεις στατιστικών και όπλων ανά τύπο
- Μία για γενικά οφέλη, όπως επιπλέον healing charges ή buffs για συγκεκριμένες τεχνικές
Το grid είναι τεράστιο και ακόμα και μετά από 20 ή 30 ώρες στην 45ωρη καμπάνια, συνέχιζα να ξεκλειδώνω νέες διακλαδώσεις και Discipline skills. Ευτυχώς, τα respecs είναι δωρεάν, δίνοντάς σου την ελευθερία να αλλάξεις build χωρίς κόστος, είτε για να δοκιμάσεις νέο όπλο είτε για να προσαρμοστείς σε δύσκολο boss. Είναι ένα εξαιρετικό σύστημα που ενθαρρύνει τον πειραματισμό και επιβραβεύει τη σαφή στρατηγική.
Ποικιλία εχθρών και προκλήσεων
Υπάρχει εντυπωσιακή ποικιλία εχθρών, με κάθε περιοχή να προσφέρει νέα, παραμορφωμένα πλάσματα με μοναδικές επιθέσεις και skills, απαιτώντας προσαρμογή του build και της τακτικής σου. Όλα μπορούν να γίνουν απειλητικά:
- Μικροί καμπούρηδες που πέφτουν εύκολα αλλά μπορούν να σε αιφνιδιάσουν με δυνατό grab
- Τεράστια τέρατα που θυμίζουν minibosses
Αυτή η ποικιλία διατηρεί τη δράση φρέσκια και με κράτησε σε εγρήγορση σε κάθε νέα περιοχή, αφού ποτέ δεν ήξερα τι με περίμενε.
Ασταθής καμπύλη δυσκολίας
Στα πρώτα 10 περίπου ώρες, δεν χρειάστηκε να αλλάξω ιδιαίτερα το build μου για να περάσω τις περισσότερες μάχες. Δεν ήταν πανεύκολο, αλλά έχοντας εμπειρία από soulslike, μόλις έμαθα να αποφεύγω το τελευταίο χτύπημα ενός combo και να φορτίζω heavy attack για άμεσο stagger, ένιωσα ότι είχα καταλάβει το παιχνίδι.
Απρόβλεπτοι θάνατοι
Οι θάνατοι που είχα προέκυψαν κυρίως από συχνά «φτηνά» σημεία, όπως:
- Εχθροί που σε αιφνιδιάζουν από κρυφά σημεία
- Παγίδες που ενεργοποιούνται ξαφνικά
- Επίθεση από εχθρούς εκτός οθόνης
Αν και τέτοιες στιγμές υπάρχουν σε πολλά soulslike, στο Wuchang είναι τόσο συχνές που ένιωθα ότι οι developers με «πειράζουν» συνεχώς – και κάποια στιγμή αυτό κουράζει.
Απότομες αυξήσεις δυσκολίας
Κατά τα άλλα, η πρόοδος ήταν ομαλή μέχρι που συνάντησα το boss Commander Honglan. Δεν ήταν απλώς αύξηση δυσκολίας, αλλά πραγματικός τοίχος. Μου πήρε περίπου δύο ώρες να τη νικήσω και, παρότι απόλαυσα την ένταση, η Honglan συνοψίζει ό,τι με ενόχλησε σε αρκετά boss fights του τέλους.
Περιορισμένες ανταμοιβές για τέλεια αποφυγή
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι το παράθυρο για να τιμωρήσεις σωστά έναν εχθρό μετά από τέλεια αποφυγή είναι πολύ μικρό, αφαιρώντας την ικανοποίηση που προσφέρουν άλλα παιχνίδια όπως το Sekiro ή το Khazan, όπου κάθε τέλειο block φέρνει πιο κοντά σε κρίσιμο χτύπημα. Εδώ, οι τέλειες αποφυγές απλώς γεμίζουν το Skyborn Might, που πρέπει να βρεις ευκαιρία να το χρησιμοποιήσεις. Υπάρχει posture meter στους εχθρούς, αλλά αυξάνεται μόνο με χτυπήματα και μειώνεται αν δεν συνεχίσεις, κάνοντας δύσκολο να ανταμειφθείς για επιθετικό παιχνίδι όταν οι ευκαιρίες είναι ελάχιστες και σύντομες. Όχι όλα τα boss fights μετά τη Honglan είναι έτσι, αλλά όσα είναι, γίνονται κουραστικά.
Σκοτεινή εξερεύνηση
Ο κόσμος του παιχνιδιού είναι γεμάτος μυστικά, αλληλένδετα μονοπάτια που ενώνουν περιοχές και δύσκολες προαιρετικές προκλήσεις με ανάλογες ανταμοιβές. Μου άρεσε η σταδιακή μετάβαση στη σκοτεινή φαντασία – ξεκινάς σε ένα πολύχρωμο, όμορφο κινέζικο χωριό με διακριτικά σημάδια της ασθένειας και όσο προχωράς βαθύτερα σε υπόγειες και κατεστραμμένες περιοχές από το The Feathering, το παιχνίδι αποκτά όλο και περισσότερο ατμόσφαιρα τρόμου.
Έξυπνος σχεδιασμός επιπέδων
Υπάρχουν και μερικές πολύ έξυπνα σχεδιασμένες σκηνές που δημιουργούν ένταση και χάος χωρίς να χρειάζεται μάχη. Ένα παράδειγμα είναι μια διαδρομή όπου στο τέλος σε περιμένει εχθρός που προκαλεί άμεσο θάνατο με το βλέμμα του (Despair status). Για να τον αποφύγω, έπρεπε να τρέξω ανάμεσα σε εχθρούς, να ανέβω ράμπα αποφεύγοντας δηλητηριώδεις σταγόνες και να κινηθώ γύρω από συνεχώς εμφανιζόμενα τέρατα που δημιουργεί άλλος εχθρός εκτός εμβέλειας. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα καλού σχεδιασμού εχθρών και επιπέδων που προσφέρει έντονη εμπειρία σε επικίνδυνο περιβάλλον.