Τέλος εποχής για το Squid Game
Τα παιχνίδια τελείωσαν. Η τρίτη σεζόν του Squid Game ολοκληρώθηκε στο Netflix με ένα φινάλε γεμάτο ένταση, σοκαριστικούς θανάτους και μια αμφιλεγόμενη κατάληξη – ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα.
Μετά από έρευνα στα social media και το Reddit, λέξεις όπως “καταστροφή” κυκλοφορούσαν. Ακόμα χειρότερα, συγκρίθηκε με την όγδοη σεζόν του Game of Thrones, την αγαπημένη συντομογραφία του διαδικτύου για ένα φινάλε που σπατάλησε τον χρόνο όλων.
Είναι πραγματικά τόσο κακό το φινάλε της τρίτης σεζόν του Squid Game; Όχι, όχι ακριβώς. Ενώ υπάρχουν σίγουρα κάποιες δίκαιες παρατηρήσεις ανάμεσα σε κακές προθέσεις, υπάρχουν πολλά που αξίζουν στον ‘Humans Are…’ και την εκρηκτική αποχαιρετιστήρια σκηνή του.
Κύρια παράπονα από το τελευταίο επεισόδιο του Squid Game (και τα προηγούμενα) ήταν η φαινομενική αποτυχία του Jun-ho να φτάσει στο νησί εγκαίρως.
Ακόμα και χωρίς την προφανή πλοκή του Καπετάνιου Παρκ που προσπαθεί να σαμποτάρει τον αστυνομικό και την ομάδα του, ο Jun-ho ήταν μια σπάνια ευτυχισμένη κατάληξη σε μια σεζόν γεμάτη τραγωδία. Δεν κατάφερε να φέρει πίσω τον αδελφό του από το χείλος του θανάτου ως Front Man, αλλά απέκτησε μια αίσθηση κλεισίματος, ένα νέο μέλος στην οικογένεια και μια χρυσή κάρτα. Ο χαρακτήρας του ήταν μια ακτίνα φωτός και ευγένειας σε ένα φινάλε γεμάτο τρόμο και διαφθορά.
Αν έχετε χάσει ολόκληρο το Squid Game και παρακολουθήσατε μόνο το φινάλε: ο καπιταλισμός είναι σκληρός. Ίσως οι θεατές ήθελαν μια πιο ευτυχισμένη κατάληξη όπου ο Gi-hun σκότωνε τους VIPs, εξόντωνε τον Front Man και όλοι γύριζαν σπίτι ασφαλείς. Δεν ξέρω. Αλλά αυτό δεν θα γινόταν ποτέ. Αυτή η κυνική στάση επεκτάθηκε και στο στοιχείο του φινάλε που οι περισσότεροι βρήκαν δυσάρεστο: η εμφάνιση της Cate Blanchett ως παίκτριας ddakji στο Λ.Α.
Ας αρχίσουν τα παιχνίδια
Φυσικά, μπορεί να προετοιμάζει ένα αμερικανικό spin-off υπό την καθοδήγηση του David Fincher, αλλά οι τελευταίες στιγμές είναι ίσως θύμα κακής χρονικής συγκυρίας. Αν η ύπαρξη ενός αμερικανικού συνεχιστή δεν είχε συζητηθεί τόσο ευρέως (και δεν είναι καν σαφές αν η Blanchett θα συμμετάσχει), θα είχε επαινεθεί ως μια πιο τολμηρή κατάληξη, όπου τα παιχνίδια θα συνεχίζονται γιατί, όσο κι αν προσπαθείς, υπάρχει ακόμα κακό στον κόσμο – και πολλοί απελπισμένοι Παίκτες πρόθυμοι να συμμετάσχουν.
Θα παραδεχτώ ότι η θυσία του Gi-hun και η όλη σκηνή με το μωρό/Παίκτη 222 ήταν όπου το φινάλε της τρίτης σεζόν του Squid Game σκοντάφτει ελαφρώς.
Το καλό: Ο Gi-hun διαπερνά την ψυχρή επιφάνεια του Front Man με τα τελευταία του λόγια. Το κακό: Ο Gi-hun πέτυχε τον στόχο του να τερματίσει τα παιχνίδια έμμεσα και έχασε πολλές ευκαιρίες να το κάνει νωρίτερα.
Το μωρό, επίσης – αν και συμβολίζει μια νέα ελπίδα για την ανθρωπότητα – συχνά έβαζε τη σειρά σε μια πολύ προβλέψιμη γωνία. Δεν θα σκότωναν ένα μωρό, έτσι δεν είναι; Ακόμα κι αν ο προϋπολογισμός CGI φαινόταν ότι θα κατέρρεε οποιαδήποτε στιγμή.
Ωστόσο, εξακολουθώ να αγαπώ το φινάλε του Squid Game. Ίσως να μην ήταν ένα κορυφαίο φινάλε σειράς όπως το Mad Men ή The Sopranos, αλλά θα υποστήριζα ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι. Έχει σχεδιαστεί σκόπιμα για να αφήνει μια πικρή γεύση· αυτό μπορεί να επαινεθεί ως καλλιτεχνική επιλογή που έκανε το ακριβώς αντίθετο από το να είναι ασφαλής.
Έτσι, μια τελευταία έκκληση: επιστρέψτε και παρακολουθήστε την τρίτη σεζόν του Squid Game και το πολυάσχολο φινάλε της με φρέσκια ματιά. Θα βρείτε σύντομα ένα αντίο που αντηχεί με όλα όσα έχουν προηγηθεί. Θυμηθείτε, οι χαρακτήρες που συναντούν λυπηρές, μη ικανοποιητικές μοίρες δεν σημαίνει ότι ένα επεισόδιο είναι εντελώς κακό. Η ζωή μπορεί συχνά να είναι μπερδεμένη, απογοητευτική και εκνευριστική – αλλά πρέπει να ακολουθήσετε τους ίδιους στριφνούς κανόνες που ακολούθησαν ο Gi-hun και η παρέα του.
Για περισσότερα, δείτε τις καλύτερες σειρές και ταινίες του Netflix που πρέπει να παρακολουθείτε τώρα, ή διαβάστε την κριτική μας για τη σειρά με την ανασκόπηση της τρίτης σεζόν του Squid Game.