Home Game Guides Το Critical Role δεν παίζει μια καμπάνια τύπου West Marches, αλλά εσύ...

Το Critical Role δεν παίζει μια καμπάνια τύπου West Marches, αλλά εσύ μπορείς.

0

Κριτική για το Campaign 4 του Critical Role

Αφού παρακολούθησα το πρώτο επεισόδιο του Critical Role Campaign 4, διαπίστωσα ότι ο χαρακτηρισμός “West Marches-style” που χρησιμοποιήθηκε για αυτή τη νέα προσπάθεια του franchise δεν είναι ακριβής. Η νέα καμπάνια Dungeons & Dragons, που διαδραματίζεται στον κόσμο του Aramán και δημιουργήθηκε από τον Brennan Lee Mulligan, υπόσχεται μια επική και διασκεδαστική ιστορία. Ωστόσο, το πρώτο επεισόδιο δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται για μια West Marches καμπάνια.

Dfmggzyo

Πώς λειτουργεί το Campaign 4

Το Campaign 4 διαθέτει ένα εκτεταμένο καστ 13 παικτών, οι οποίοι θα εναλλάσσονται στο τραπέζι του παιχνιδιού, χωρισμένοι σε τρεις περιστρεφόμενες ομάδες. Η εναλλαγή παικτών είναι βασικό στοιχείο μιας West Marches καμπάνιας και ο λόγος που ο Ben Robbins σχεδίασε αυτό το στυλ παιχνιδιού. Παρ’ όλα αυτά, ο τρόπος που παίζεται και υλοποιείται το Campaign 4 διαφέρει σημαντικά από το κλασικό West Marches. Αν όμως σας ενδιαφέρει το West Marches και θέλετε να μάθετε γιατί αξίζει να δοκιμάσετε κάτι παρόμοιο, συνεχίστε να διαβάζετε.

Τι είναι το West Marches

Το West Marches ήταν αρχικά το σκηνικό μιας καμπάνιας που έτρεξε ο Ben Robbins (δημιουργός και των παιχνιδιών Microscope και Kingdom). Για να αντιμετωπίσει το συχνό πρόβλημα της ασυνεπούς διαθεσιμότητας των παικτών, ο Robbins σκέφτηκε να μην υπάρχει σταθερή ομάδα. Έχοντας στη διάθεσή του μια μεγάλη δεξαμενή παικτών, τους επέτρεπε να κανονίζουν ελεύθερα τις συνεδρίες. Μόλις συμφωνούσαν αρκετοί σε μια ημερομηνία, το παιχνίδι ξεκινούσε αυθόρμητα.

Πλεονεκτήματα και προκλήσεις για παίκτες και DM

Η εναλλασσόμενη “ομάδα” είναι ιδανική για τους παίκτες: είτε παίζετε κάθε εβδομάδα είτε μία φορά το μήνα, πάντα θα βρίσκετε θέση στο τραπέζι. Για τον DM, όμως, απαιτείται διαφορετική προσέγγιση στη δομή της καμπάνιας. Το West Marches είναι στην ουσία μια sandbox καμπάνια, όπου οι παίκτες εξερευνούν τον κόσμο χωρίς να δεσμεύονται από μια κεντρική πλοκή. Στο τέλος κάθε συνεδρίας, επιστρέφουν στην πόλη για ξεκούραση και σχεδιασμό της επόμενης εξόρμησης. Αυτό είναι απαραίτητο για να λειτουργήσει το σύστημα με εναλλασσόμενους παίκτες και ευέλικτο προγραμματισμό. Φανταστείτε να σχεδιάζετε μια μεγάλη ιστορία με κακούς, φατρίες και σημαντικά γεγονότα, χωρίς να ξέρετε ποιοι θα είναι οι πρωταγωνιστές κάθε φορά.

Προβλήματα με την πλοκή και πώς τα αποφεύγει το West Marches

Σίγουρα κάθε DM έχει βρεθεί στη θέση να τελειώνει μια συνεδρία με ένα τεράστιο cliffhanger για έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα, μόνο και μόνο για να διαπιστώσει ότι ο παίκτης αυτός δεν μπορεί να έρθει την επόμενη φορά. Είναι σαν να έπρεπε ο Frodo να φύγει από το Mount Doom λίγο πριν πετάξει το Δαχτυλίδι. Το West Marches αποφεύγει τέτοιες καταστάσεις, ουσιαστικά αφαιρώντας την κεντρική πλοκή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ιστορία. Όπως εξηγεί ο Robbins, υπήρχε ιστορία και διασυνδεδεμένες λεπτομέρειες. Πληροφορίες που βρίσκονταν σε ένα σημείο μπορούσαν να ρίξουν φως σε άλλα. Αυτές οι ενδείξεις οδηγούσαν σε συγκεκριμένες ανακαλύψεις.

Έτσι έμοιαζε ένα Owlbear παλιά

Η διαφορά με το Campaign 4 του Critical Role

Αρχικά πίστευα ότι κάτι παρόμοιο θα συνέβαινε και στο Critical Role Campaign 4, με το lore του κόσμου να αποκαλύπτεται σταδιακά μέσα από τις ενέργειες των παικτών. Όμως, έκανα λάθος. Το πρώτο επεισόδιο είναι γεμάτο με προϋπάρχουσα μυθολογία και μια έντονη, καθοριστική πλοκή που κινεί τους χαρακτήρες. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά το West Marches προσφέρει μια εντελώς διαφορετική εμπειρία από τις περισσότερες D&D καμπάνιες, και αξίζει να τη δοκιμάσετε τουλάχιστον μία φορά.

Εμπειρία από homebrew καμπάνια

Στην πρώτη μου μεγάλη homebrew D&D καμπάνια, ξεκίνησα με μια ιδέα παρόμοια με το κλασικό module The Keep on the Borderlands (που ενέπνευσε και το αρχικό West Marches του Robbins). Μετά την εισαγωγή, οι παίκτες βρέθηκαν σε μια παραμεθόρια πόλη, το κλασικό “τελευταίο φυλάκιο του πολιτισμού”. Από εκεί, είχαν την ευκαιρία να εξερευνήσουν την άγρια φύση, είτε ακολουθώντας αποστολές που έβρισκαν στην πόλη είτε από δική τους περιέργεια. Αυτό το στυλ παιχνιδιού βασίζεται έντονα στην τοποθεσία, οπότε αν το δοκιμάσετε, φροντίστε να γεμίσετε την εξοχή σας με ενδιαφέροντα μέρη για εξερεύνηση. Το τελευταίο που θέλετε είναι να σας πουν οι παίκτες “Σήμερα θέλουμε να πάμε στα μυστηριώδη ερείπια στο Βάλτο των Νεκρών” και να μην έχετε τίποτα έτοιμο.

Συνδυασμός sandbox και πλοκής

Προσωπικά, μου αρέσει να υπάρχει δυνατή πλοκή στις καμπάνιες μου, οπότε φρόντισα να ενσωματώσω αρκετά hooks για μια γενικότερη ιστορία, τόσο στην πόλη όσο και στην εξοχή. Πιστεύω ότι το καθαρό sandbox και το ανούσιο dungeon crawling μπορεί να κουράσουν με τον καιρό. Ο Robbins, ωστόσο, τόνισε κάτι σημαντικό όταν εξήγησε τη δημιουργία του West Marches: ο στόχος του ήταν να ξεπεράσει την αδιαφορία των παικτών και το μηχανικό “ακολουθώ την πλοκή”, δίνοντας στους παίκτες τον έλεγχο τόσο του προγράμματος όσο και των επιλογών τους στο παιχνίδι.

Ισορροπία μεταξύ DM και παικτών

Το βασικό δίδαγμα είναι ότι, ανεξάρτητα από το στυλ της καμπάνιας, πρέπει να βρείτε ισορροπία ανάμεσα στον ρόλο του DM που καθοδηγεί την ιστορία και στην ελευθερία των παικτών. Είτε σχεδιάζετε ένα πολύπλοκο dungeon για κλασικό dungeon crawl είτε διαμορφώνετε τη μοίρα του κόσμου σε μια καμπάνια τύπου Critical Role, πάντα να σκέφτεστε τι μπορεί να θέλουν να κάνουν οι παίκτες σας. Εσείς στρώνετε το τραπέζι, αλλά εκείνοι αποφασίζουν τι θα φάνε.

Ιδανική στιγμή για West Marches

Ίσως τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για να ξεκινήσετε μια καμπάνια τύπου West Marches. Το νέο starter set του D&D, Heroes of the Borderlands, επιστρέφει στο Keep on the Borderlands, προσφέροντας το ιδανικό σκηνικό για να εισάγετε νέους παίκτες σε αυτό το στυλ. Το παρακάτω add-on (εμπνευσμένο από το review του Polygon!) προτείνει τρόπους να συνδέσετε καλύτερα τις διάφορες αποστολές του set, αλλά μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε και ως βάση για μια sandbox καμπάνια, επεκτείνοντάς τη όσο προχωράτε.

Κριτική για το Heroes of the Borderlands

Η μαγεία της αλληλεπίδρασης των παικτών

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του αρχικού West Marches ήταν η αλληλεπίδραση μεταξύ των εναλλασσόμενων παικτών. Η ταβέρνα της πόλης είχε έναν χάρτη της περιοχής χαραγμένο σε τραπέζι, όπου οι ομάδες πρόσθεταν πληροφορίες και σχεδίαζαν νέα μέρη καθώς τα ανακάλυπταν. Έτσι, οι παίκτες μπορούσαν να βοηθούν ο ένας τον άλλον, ακόμα κι αν δεν έπαιζαν ταυτόχρονα, και ο κόσμος του West Marches αναπτυσσόταν οργανικά μέσα από την εξερεύνηση. Αν είστε DM που θέλει να δημιουργήσει για πρώτη φορά μια homebrew καμπάνια ή κόσμο, το West Marches μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεστε.

[ Πηγή: Polygon ]

Χωρίς σχόλια

Άφησε ένα σχόλιο!

Please enter your comment!
Please enter your name here

Exit mobile version