Μια φαινομενικά τυχαία αποστολή
Μια δευτερεύουσα αποστολή στο Borderlands 4 μπορεί να φαίνεται εντελώς τυχαία σε όσους τη συναντήσουν χωρίς προϊστορία. Ωστόσο, για όσους έχουν παίξει το Borderlands: The Pre-Sequel, όλα αποκτούν νόημα. Δέκα χρόνια μετά την κυκλοφορία εκείνου του παιχνιδιού, το πιο εντυπωσιακό και τρελό κάρφωμα στην ιστορία ολοκληρώθηκε.
Η ιστορία του Dunks Watson
Στο Borderlands: The Pre-Sequel του 2014, κατά τη διάρκεια της αποστολής “Boomshakalaka,” οι παίκτες συναντούν έναν διάσημο μπασκετμπολίστα με το όνομα Dunks Watson. Αφού τον βοηθήσουν να πάρει πίσω τη μπάλα του και να εξοντώσει μερικούς επιδρομείς, ο Dunks επιχειρεί ένα τεράστιο κάρφωμα. Όμως, επειδή το The Pre-Sequel διαδραματίζεται στο φεγγάρι της Pandora, την Elpis, όπου η βαρύτητα είναι πολύ χαμηλότερη, ο Dunks εκτοξεύεται στον αέρα και δεν επιστρέφει ποτέ, απλώς πετώντας στο διάστημα και φωνάζοντας “BASKETBAAAAAAAAAAAAAAAL!”
Η μοίρα του Dunks Watson
Αυτή ήταν και η τελευταία εμφάνιση του Dunks Watson, εκτός από ένα μικρό easter egg στο Borderlands 3, όπου οι παίκτες μπορούν να τον δουν παγωμένο στο διάστημα με τη μπάλα του. Τώρα όμως επιστρέφει για να ολοκληρώσει το κάρφωμά του.
Η επιστροφή στο Borderlands 4
Στο Borderlands 4, οι παίκτες μπορούν να βρουν μια δευτερεύουσα αποστολή με τίτλο “And Welcome To The Jam”, όπου κάποιος ισχυρίζεται ότι υπάρχει ένα άτομο ψηλά στον ουρανό. Αφού ενεργοποιήσεις ένα μηχάνημα για να τον φέρεις πίσω στη γη, συνειδητοποιείς με ποιον έχεις έρθει σε επαφή: τον Dunks Watson. Έπειτα από 11 χρόνια και δύο παιχνίδια, καταφέρνει τελικά να ολοκληρώσει το μεγάλο, διαγαλαξιακό του κάρφωμα.
Το φινάλε της αποστολής
Όταν προσγειώνεται, ένας ρεπόρτερ τον ρωτά πώς νιώθει που πέτυχε ένα τόσο σπουδαίο κατόρθωμα. Αφού απαντήσει σύντομα, ο Dunks κοιτάζει τον παίκτη και λέει, “Και τώρα… ήρθε η ώρα να φύγω,” και απλώς εξαφανίζεται. Είναι ένα παράξενο τέλος για μια αποστολή που προστέθηκε καθαρά ως φόρος τιμής στους φίλους του Pre-Sequel, και προσωπικά το απόλαυσα.
Προσωπική εκτίμηση για το Pre-Sequel
Το Pre-Sequel μου άρεσε πολύ. Θεωρώ ότι η μάχη με χαμηλή βαρύτητα ήταν διασκεδαστική, και οι χαρακτήρες που μπορούσες να παίξεις (μεταξύ των οποίων και ο Claptrap) ήταν από τους καλύτερους στη σειρά Borderlands. Athena για πάντα, φίλοι. Κάθε φορά που η σειρά αναγνωρίζει το spin-off, χαίρομαι ιδιαίτερα. Και αν δεν σου άρεσε το Pre-Sequel ή ο Dunks Watson, καλά νέα: τώρα έχει φύγει για πάντα. Οπότε όλοι βγαίνουμε κερδισμένοι. Εκτός από τον Dunks Watson. Που πλέον δεν υπάρχει. Για πάντα.