Τι υπάρχει στη βιβλιοθήκη σου: Saltsea Chronicles, Mutazione και η Hannah Nicklin των Thronglets

Η Hannah Nicklin μιλά για τα βιβλία που διαβάζει, όπως το The Mechanic And The Luddite και The Next Revolution, και πώς αυτά επηρεάζουν τη σκέψη της για τη συλλογική λήψη αποφάσεων και την κοινωνική αλλαγή. Προτείνει βιβλία που αμφισβητούν τις παραδοσιακές αφηγήσεις και εκφράζει ελπίδα για έναν πιο δίκαιο, συνεργατικό κόσμο.
Χρόνος αν΄άγνωσης: 4 λεπτά

Εισαγωγή στη στήλη της εβδομάδας

Γεια σου αναγνώστη, καλωσόρισες ξανά στη στήλη Booked For The Week – την εβδομαδιαία μας Κυριακάτικη συζήτηση με ενδιαφέροντα άτομα της βιομηχανίας για βιβλία! Πρόσφατα διάβασα το Έπος του Γκιλγκαμές και νιώθω πως η επανάληψη συγκεκριμένων θεμάτων και δραματικών τρόπων μέσα στην ιστορία αποκαλύπτει βαθιές αλήθειες για την ανθρώπινη εμπειρία. Παρ’ όλα αυτά, το gaming με έχει μάθει να αναγνωρίζω όταν κάτι είναι απλώς μια ανακύκλωση ιδεών. Δυστυχώς, αυτό συμβαίνει συχνά στην αφήγηση ιστοριών.

Η Hannah Nicklin και το ράφι της

Αυτή την εβδομάδα, φιλοξενούμε τη Hannah Nicklin, δημιουργό των Saltsea Chronicles, Mutazione, Thronglets και πολλά ακόμη. Ευχαριστούμε Hannah! Μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά στη βιβλιοθήκη σου;

Τι διαβάζεις αυτή την περίοδο;

Συνήθως διαβάζω πολλά βιβλία ταυτόχρονα. Αποφεύγω τα μη λογοτεχνικά ή τα «εύκολα» βιβλία εκτός αν είμαι σε διακοπές, γιατί έχω την τάση να τα διαβάζω μονορούφι και να χαλάω το πρόγραμμα ύπνου μου. Έτσι, προτιμώ βιβλία που απαιτούν περισσότερη προσοχή. Αυτή τη στιγμή απολαμβάνω τα εξής:

  • The Mechanic And The Luddite: A Ruthless Criticism Of Technology And Capitalism (Jathan Sadowski)

Το βρίσκω εξαιρετικό μέχρι στιγμής. Ο Sadowski χρησιμοποιεί δύο μεταφορικούς ρόλους – τον μηχανικό και τον Λουδίτη – για να αναλύσει την τεχνολογική καπιταλιστική κουλτούρα. Ο μηχανικός κατανοεί πώς λειτουργεί μια μηχανή, ενώ ο Λουδίτης εξετάζει γιατί κατασκευάστηκε και ποιον εξυπηρετεί. Η υλική ανάλυση του μηχανικού οδηγεί στη δράση του Λουδίτη. Το βιβλίο αποτελείται από δοκίμια που μπορείς να διαβάσεις με όποια σειρά θέλεις.

  • The Next Revolution: Popular Assemblies & the Promise of Direct Democracy (Murray Bookchin)

Με ενδιαφέρει να παρουσιάζω εναλλακτικούς τρόπους συλλογικής λήψης αποφάσεων στα παιχνίδια που δημιουργώ. Το Saltsea Chronicles το προσέγγισε αυτό, αλλά όχι με συστηματικό τρόπο. Το βιβλίο του Bookchin, που έπρεπε να έχω διαβάσει εδώ και χρόνια, προτείνει μια νέα αριστερή πολιτική βασισμένη σε συνελεύσεις πολιτών. Οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις δείχνουν τα όρια της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Πιστεύω πως αυτή η μορφή διακυβέρνησης δεν θα διαρκέσει πολύ ακόμη και αναζητώ εναλλακτικές που ενδυναμώνουν τους ανθρώπους και προωθούν πιο δίκαιες κοινωνίες, αντιμετωπίζοντας παράλληλα την κλιματική κρίση.

  • A Place of Greater Safety (Hilary Mantel)

Αυτό το βιβλίο, 871 σελίδων, ακολουθεί τους Danton, Desmoulins και Robespierre από την παιδική τους ηλικία μέχρι τη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Ακούγοντας το podcast Past Present Future για τις Επαναστάσεις, ήθελα να κατανοήσω καλύτερα αυτή την περίοδο. Είμαι περίπου στη σελίδα 150 και το βρίσκω πολύ ελκυστικό.

Τι διάβασες πρόσφατα;

Αυτή την εβδομάδα είμαι σε διακοπές, οπότε επέλεξα βιβλία που διαβάζονται σε μία καθισιά. Διάβασα το Strong Female Character της Fern Brady, μια αυτοβιογραφία που εστιάζει στη διάγνωση αυτισμού στα 30 της, και το The Centre της Ayesha Manazir Siddiqi, ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που συνδυάζει τρόμο και μυστήριο γύρω από τη μετάφραση, τη γλώσσα και την αλλαγή ταυτότητας ανάμεσα σε πολιτισμούς.

Ποια βιβλία σκέφτεσαι να διαβάσεις στη συνέχεια;

Τα επόμενα τρία που έχω στο τραπέζι μου είναι:

  • History and Revolution: Refuting Revisionism, επιμέλεια Mike Haynes & Jim Wolfreys
  • Playing Oppression: The Legacy Of Conquest And Empire In Colonialist Board Games, Mary Flanagan & Mikael Jakobsson
  • Disordered Attention: How We Look At Art And Performance Today, Claire Bishop

Τα δύο πρώτα είναι αρκετά ξεκάθαρα, ενώ το τρίτο, από τη συγγραφέα του Artificial Hells, εξετάζει τι σημαίνει να δημιουργείς τέχνη σε μια εποχή διάσπασης προσοχής.

Ποια ιδέα ή σκηνή από βιβλίο σε έχει σημαδέψει;

Δεν μένουν μαζί μου συγκεκριμένες σκηνές ή φράσεις, αλλά ιδέες. Αυτή που με απασχολεί περισσότερο τελευταία είναι πως οι ιστορίες που λέμε για τον εαυτό μας βασίζονται σε προκαταλήψεις του παρελθόντος, ενώ υπάρχουν πολλά στοιχεία που δείχνουν ότι κατά βάθος είμαστε ένα συνεργατικό, ισότιμο και παιχνιδιάρικο είδος. Αυτή η σκέψη μου δίνει ελπίδα.

Ποια βιβλία προτείνεις συχνά σε φίλους;

Συνήθως αυτά τα τέσσερα:

  • Parable Of The Sower της Octavia E. Butler. Ένα συγκλονιστικό βιβλίο που ξεκινά το 2024 και προβλέπει πολλά με εντυπωσιακή φαντασία.
  • The Dawn of Everything: A New History of Humanity, David Graeber και David Wengrow. Εξετάζει πώς οι αντιλήψεις μας για την ανθρώπινη φύση βασίζονται σε αμφισβητήσιμες ερμηνείες και παρουσιάζει στοιχεία που δείχνουν ότι η ισότητα και το παιχνίδι είναι βασικά χαρακτηριστικά μας.
  • Recognising the Stranger: On Palestine and Narrative, Isabella Hammad. Ένα μικρό αλλά βαθιά ανθρώπινο βιβλίο για το τι σημαίνει να είσαι παρών και να γίνεσαι μάρτυρας σε αυτή την ιστορική στιγμή.
  • Για τεχνική, προτείνω το How I Escaped My Certain Fate του Stewart Lee – το αναφέρω και στο Writing for Games: Theory & Practice. Είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα δια βίου δημιουργικής πρακτικής και ανάλυσης της γλώσσας και των συναισθημάτων.

Ποιο βιβλίο θα ήθελες να δεις να γίνεται παιχνίδι;

Το Your Wish Is My Command της Deena Mohamed – ένα κόμικ με υπέροχο κόσμο. Η βασική ιδέα είναι ότι οι ευχές είναι πραγματικές, αλλά όλα τα άλλα παραμένουν ίδια. Αυτό οδηγεί σε καταστάσεις όπως η απαγόρευση των ευχών ως όπλο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ή μια εργάτρια στην Αίγυπτο που αποκτά μια ευχή πρώτης κατηγορίας και βρίσκεται αντιμέτωπη με την αστυνομία. Οι ιστορίες στο βιβλίο είναι βαθιά ανθρώπινες και εξερευνούν την επιθυμία. Θα ήθελα πολύ να το προσαρμόσω σε παιχνίδι – αν κάποιος ενδιαφέρεται να φτιάξουμε ομάδα ανάπτυξης με εμένα ως creative director ή narrative lead, ας βρούμε τη Deena Mohamed και ας δημιουργήσουμε ένα παιχνίδι-ανθολογία με θέμα τις ευχές!

Κλείσιμο και ευχαριστίες

Αν μου επιτρέπεται λίγη ειλικρίνεια: ευχαριστώ όσους μου λένε ότι τους λείπει η στήλη όταν απουσιάζει και τη χαίρονται όταν επιστρέφει. Το να ξέρω ότι κάτι που κάνω έχει αξία ή τουλάχιστον προσφέρει χαρά, είναι πολύ σημαντικό για μένα, ειδικά σε μια περίοδο που το νόημα μοιάζει άπιαστο. Φυσικά, κάθε φορά που γράφω, νιώθω ότι ξεχνάω να αναφέρω όλα τα βιβλία που θα ήθελα. Θα το βρούμε όμως. Προς το παρόν, καλό διάβασμα!

[ Πηγή: RockPaperShotgun ]

Άφησε ένα σχόλιο!

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Τυχαία άρθρα

Σχετικά άρθρα

Black Mirror: Bandersnatch διαδραστικό ειδικό επεισόδιο φεύγει από το Netflix.

Το Bandersnatch, το διαδραστικό ειδικό από την ομάδα του Black Mirror, αποχωρεί από το Netflix. Ακολουθεί έναν νεαρό προγραμματιστή που χάνει την επαφή με την πραγματικότητα ενώ προσαρμόζει ένα σκοτεινό μυθιστόρημα σε βιντεοπαιχνίδι. Οι τελευταίοι διαδραστικοί τίτλοι θα φύγουν στις 12 Μαΐου, με αβέβαιο μέλλον για το Bandersnatch.

Νέα Σεζόν του Black Mirror Έχει το Δικό της Κινητό Παιχνίδι

Η Netflix κυκλοφόρησε ένα συνοδευτικό παιχνίδι για κινητά για το επεισόδιο "Plaything" της 7ης σεζόν του Black Mirror, εμπνευσμένο από τη νοσταλγία της δεκαετίας του '90. Το παιχνίδι Thronglets, που θυμίζει Tamagotchi, επιτρέπει στους παίκτες να φροντίζουν εικονικά κατοικίδια με σκοτεινές στροφές.

Αυτό που παίζαμε – ζόμπι στο χιόνι, καταραμένα κινητά παιχνίδια και οικογενειακή διασκέδαση.

12 Απριλίου Αυτή την εβδομάδα, ο Μπέρτι δοκιμάζει το The Last of Us Part 2 και απολαμβάνει ένα κινητό παιχνίδι, ενώ ο Τομ Ορί είναι ξεγελασμένος από τον γιο του. Το Thronglets, το νέο παιχνίδι του Black Mirror, προσφέρει μια μοναδική εμπειρία που συνδέεται με την αντίστοιχη επεισοδιακή πλοκή.

Το Plaything του Black Mirror είναι μια εξαιρετική συνέχεια του Bandersnatch, καθώς υπάρχει και ένα νέο παιχνίδι για να παίξετε.

Η συνέχεια ενός αγαπημένου επεισοδίου του Black Mirror, το “Plaything”, εξερευνά τη σχέση παιχνιδιών και αφήγησης. Ο Cameron Walker ανακαλύπτει την αλληλεπίδραση με τους Thronglets, ενώ η ιστορία του αποκαλύπτεται μέσω flashbacks. Η σύνδεση μεταξύ επεισοδίου και παιχνιδιού προσφέρει μια μοναδική εμπειρία, συνδυάζοντας την αφήγηση με την αλληλεπίδραση.

Ο επικεφαλής του Netflix Games δηλώνει ότι τα Thronglets του Black Mirror μπορεί να μην είναι ένα πρότυπο, αλλά είναι το μέλλον.

Ο Sean Krankel προήχθη πρόσφατα σε γενικό διευθυντή της νέας «διεύθυνσης αφηγηματικών παιχνιδιών» του Netflix. Το παιχνίδι Thronglets, βασισμένο στο σενάριο του Charlie Brooker, συνδυάζει στοιχεία ζωής και αφήγησης. Στόχος είναι η ανάπτυξη παιχνιδιών που προσφέρουν αλληλεπίδραση με την ιστορία, επενδύοντας σε καινοτόμες μηχανικές και εμπειρίες.

Η νέα σειρά Black Mirror του Netflix έχει μια ακόμη στιγμή διασταύρωσης με παιχνίδι, παρόμοια με το Bandersnatch, αλλά ίσως να μην το παρατηρήσετε...

Η σειρά Black Mirror επιστρέφει με το επεισόδιο "Plaything", όπου ο Πίτερ Καπαλντί υποδύεται έναν ύποπτο σε μια δολοφονία που σχετίζεται με ένα βιντεοπαιχνίδι της δεκαετίας του '90. Το επεισόδιο συνδυάζει την αφήγηση με ένα συνοδευτικό παιχνίδι κινητού, Thronglets, που προσφέρει μια μοναδική εμπειρία και αλληλεπίδραση.

Κατηγορίες