Η περίεργη αρχική συλλογή του Switch 2
Η αρχική συλλογή παιχνιδιών του Switch 2 μου φάνηκε παράξενη — τουλάχιστον αυτή ήταν η εντύπωσή μου μετά το Nintendo Direct του Απριλίου. Φυσικά, το να κυκλοφορήσει το Mario Kart World μαζί με τη νέα κονσόλα είχε λογική από επιχειρηματική άποψη. Όταν το Mario Kart 8 πουλήθηκε 68 εκατομμύρια φορές στο πρώτο Switch, δεν είναι περίεργο που η Nintendo επέλεξε να ξεκινήσει με έναν τίτλο που τα δεδομένα δείχνουν πως θα είναι σίγουρα επιτυχία. Αλλά ήταν μόνο αυτό; Ένα απλό παιχνίδι αγώνων;
Ένα μήνα αργότερα, έχω παίξει το Mario Kart World περισσότερο από κάθε άλλο παιχνίδι στο Switch 2 μου. Ο τρόπος που ταιριάζει στην καθημερινότητά μου, είτε έχω λίγα λεπτά είτε μία ώρα για να παίξω, το μετέτρεψε από μια παράξενη επιλογή σε κάτι που βγάζει απόλυτο νόημα, ακόμα κι αν η Nintendo προσπαθεί να το παρουσιάσει αλλιώς.
Επέλεξα το πακέτο με το Mario Kart World για να εξοικονομήσω χρήματα, αλλά αυτό που με ενθουσίαζε περισσότερο με το Switch 2 — ή έτσι νόμιζα τότε — ήταν η ευκαιρία να παίξω επιτέλους ολόκληρο το The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom. Είχα σταματήσει το παιχνίδι αφού έτρεξα γρήγορα μερικές δύσκολες αποστολές για οδηγούς, και επειδή παρουσίαζε συχνά κολλήματα και παγώματα κατά τις μεταβάσεις μεταξύ του ανοιχτού κόσμου και των dungeons, σκέφτηκα πως δεν είχε νόημα να το ξαναρχίσω μέχρι να βγει ένα πιο δυνατό Switch. Την ημέρα που έφτασε το Switch 2, φόρτωσα το Tears of the Kingdom για να δω πόση διαφορά κάνει το καλύτερο frame rate και από τότε δεν το ξανάπαιξα.
Αντίθετα, έχω αφιερώσει τον περισσότερο χρόνο μου στο Mario Kart World. Μέχρι στιγμής, το έχω παίξει πολύ περισσότερο απ’ ό,τι το Breath of the Wild όταν κυκλοφόρησε το πρώτο Switch το 2017. Στο τέλος μιας κουραστικής μέρας, μετά τη δουλειά και τις οικογενειακές υποχρεώσεις, δεν μου λείπει μόνο ο ελεύθερος χρόνος. Δεν έχω καν τη διάθεση να κάνω κάτι που απαιτεί πνευματική προσπάθεια. Θα μπορούσα να εξερευνήσω περισσότερα στη Night City του Cyberpunk 2077 ή να μάθω έναν νέο χαρακτήρα στο Street Fighter 6 — ή απλώς να βάλω μια αγελάδα σε μηχανή και να κάνει ακροβατικά πάνω σε δεινόσαυρο.
Είναι μια εύκολη επιλογή, που ταιριάζει σε διαλείμματα για φαγητό, σύντομες βραδινές συνεδρίες, ή μεγαλύτερες παρέες το Σαββατοκύριακο — ό,τι θέλω. Αν θέλω κάτι με λίγο περισσότερο βάθος από το να μαθαίνω συντομεύσεις ή να δοκιμάζω wall-riding, μπορώ πάντα να μπω online για ένα γρήγορο Knockout Tour. Πέντε ή δέκα λεπτά στο Tears of the Kingdom δεν προσφέρουν πολλά, αλλά στο ίδιο διάστημα στο Mario Kart World μπορώ να ξεκινήσω και να τελειώσω κάτι που είναι διασκεδαστικό και αξίζει.
Το να μην έχεις αρκετό χρόνο ή διάθεση για μεγάλα παιχνίδια δεν είναι δικό μου αποκλειστικό πρόβλημα. Αν και είναι εύκολο να το αποδώσουμε στη σύγχρονη κουλτούρα, με τους εκδότες να κυκλοφορούν αμέτρητα παιχνίδια κάθε εβδομάδα και την κατάσταση στον κόσμο, δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι σταθερό στοιχείο του πώς αλληλεπιδρούμε με τα παιχνίδια. Ερευνητές που μελετούν τη βελτίωση του σχεδιασμού παιχνιδιών για το Entertainment Computing διαπίστωσαν ότι οι περισσότεροι παίκτες δεν ολοκληρώνουν ποτέ ένα παιχνίδι, ακόμα κι αν τους αρέσει. Από το 2013, ο πρώην σχεδιαστής της Ubisoft, Jason Vandenberghe, έγραφε στο Game Developer Magazine ότι κάθε καλός δημιουργός γνωρίζει πως οι περισσότεροι παίκτες δεν θα τελειώσουν το παιχνίδι του.
Σε έναν εναλλακτικό κόσμο όπου το Wii U δεν είχε αποτύχει, η Nintendo δεν είχε μείνει χωρίς παιχνίδια στα τελευταία χρόνια της κονσόλας και δεν χρειαζόταν να αποδείξει τίποτα με το Breath of the Wild, θα μπορούσα να φανταστώ το Mario Kart World ή κάτι παρόμοιο ως το αρχικό παιχνίδι του πρώτου Switch. Ο συνδυασμός γρήγορων προκλήσεων και μεγαλύτερων αγώνων εκφράζει απόλυτα το “όπου, όποτε, όπως θέλεις” στυλ παιχνιδιού που καθιέρωσε η Nintendo με το σύστημα, και εντάσσεται στο πρόγραμμά σου χωρίς να νιώθεις ότι θυσιάζεις κάτι άλλο για να το απολαύσεις. Είναι το είδος παιχνιδιού για όσους δεν τελειώνουν παιχνίδια — δηλαδή για τους περισσότερους από εμάς.
Αυτό ήταν σημαντικό για τη Nintendo το 2017, όταν η ευκολία του mobile gaming φαινόταν ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής της, και φαίνεται ακόμα πιο σημαντικό σήμερα, που οι περιορισμοί χρόνου και χρημάτων επηρεάζουν τη βιομηχανία περισσότερο από ποτέ. Φυσικά η Nintendo θέλει να λανσάρει το νέο, ακριβό της σύστημα με ένα παιχνίδι που δεν θα κάνει τον κόσμο να σκέφτεται ότι θα περιμένει μερικούς μήνες μέχρι να βρει χρόνο, αλλά με ένα που μπορεί να παίξει με φίλους και οικογένεια χωρίς να χρειάζεται να αγοράσει επιπλέον κονσόλες και παιχνίδια. Είναι λογικό.
Αυτό που δεν έχει λογική είναι η προσέγγιση της Nintendo σε όλα τα υπόλοιπα της αρχικής συλλογής του Switch 2. Το Mario Kart World μοιάζει με χλιαρό ξεκίνημα, κυρίως λόγω της έλλειψης διαφάνειας για το τι ακολουθεί. Ναι, το πολλά υποσχόμενο Donkey Kong Bananza κυκλοφορεί αργότερα αυτόν τον μήνα. Αλλά πέρα από αυτό, το Metroid Prime 4: Beyond παραμένει χωρίς ημερομηνία κυκλοφορίας και το Pokémon Legends: Z-A αργεί ακόμα. Εκεί που η Nintendo είχε υποσχεθεί συγκεκριμένο αριθμό παιχνιδιών κάθε μήνα και ισχυρή υποστήριξη από τρίτους στο πρώτο Switch, τώρα δεν υπάρχει σαφής εικόνα για το τι έρχεται μέχρι τις γιορτές.
Η Nintendo έδωσε λιγότερα development kits στους συνεργάτες της σε σχέση με το πρώτο Switch, κάτι που, σύμφωνα με εκδότες, έγινε για να δοθεί έμφαση στην ποιότητα. Αυτή η πολιτική έφερε εξαιρετικές μεταφορές όπως το Cyberpunk 2077 και το No Man’s Sky, αλλά σημαίνει επίσης ότι φέτος δεν θα δούμε τόσες κυκλοφορίες στο Switch 2. Ή αν υπάρχουν, δεν τις γνωρίζουμε ακόμα. Έτσι, το Mario Kart World καλείται να οδηγήσει την κονσόλα στους πρώτους της μήνες, και τα racing games σπάνια έχουν το βάρος να στηρίξουν μια νέα πλατφόρμα, όσο καλά κι αν είναι.