Η Κυριακή Εφημερίδα: Εβδομαδιαία ανασκόπηση για βιντεοπαιχνίδια
Οι Κυριακές είναι για να παίζουμε με το Nintendo Switch 2. Ας δούμε πρώτα μερικά κείμενα από την εβδομάδα.
Ο Jon Hicks, πρώην μέλος του RPS και τωρινός συμπαρουσιαστής του podcast Total Playtime της Alice Bell, έχει ξεκινήσει ένα newsletter. Ονομάζεται Screen Grab και αρχίζει με μια σειρά από μηνύματα σχετικά με τις εκδηλώσεις που δεν είναι E3. Πρέπει να εγγραφείτε, γιατί ο Jonty είναι έξυπνος και αστείος και θέλω να γράφει περισσότερα.
Η πρώτη ματιά στο παιχνίδι Bond της IO αποκάλυψε ότι πρωταγωνιστεί ένας σχεδόν ανυπόφορος Young Bond, που φαίνεται να είναι το αποτέλεσμα μιας AI που συνδύασε όλες τις διαδικτυακές συζητήσεις για το ποιος θα έπρεπε να αντικαταστήσει τον Daniel Craig. Η IO λέει ότι ήθελε έναν Bond “που είναι άνετα ο δικός του χαρακτήρας”, που στην πραγματικότητα σημαίνει ότι “η άδεια του πραγματικού προσώπου θα ήταν μια απίστευτα δαπανηρή διοικητική εφίδρωση και δεν θέλουμε”, αν και φυσικά ο ρόλος είναι κενός.
Το μυστικό ημερολόγιο ενός βιντεοπαιχνιδιού αλόγου
Σήμερα, ο ήρωας με άφησε να στέκομαι στην άκρη ενός γκρεμού καθώς πέταξε με μια μηχανή. Είδα μια εκπληκτική ποσότητα οστών αλόγων στη βάση της χαράδρας, σαν κάποιος να ήταν αρκετά ανόητος να τρέξει το άλογό του κατευθείαν από τον γκρεμό. Δεν καταλαβαίνω γιατί χρειαζόταν να καλπάσω με πλήρη ταχύτητα για μόλις τριάντα πόδια, αλλά πάντα ξέρει τι είναι σωστό και καλό. Είμαι σίγουρος ότι η συμβολή μου ήταν απαραίτητη και στρατηγική, όχι απλώς κάτι που δοκίμασε επειδή είναι κουλ.
Κάθε λίγους μήνες, πηγαίνω στο eBay και το Discogs και πληκτρολογώ “Ridge Racer” απλώς για να δω τι θα βρω. Δεν ξέρω καν τι ψάχνω, εκτός από το να μπλέκω με τον μπλε ουρανό και το κίτρινο UI του Type 4. Πάντα φεύγω με άδεια χέρια, αλλά απόλαυσα αυτό το βίντεο για την άνοδο και την πτώση της σειράς από τον Greg Sewart.
Αναγέννηση – Η Άνοδος και η Πτώση του Ridge Racer
Ο Dan Olsen, γνωστός ως YouTuber Folding Ideas, έκανε δύο ομιλίες σε δύο διαφορετικά PAX φέτος. Απόλαυσα αυτήν για το “Silkposting”, την κουλτούρα του trolling στην κοινότητα του Silksong.
Folding Ideas Presents: Silkposting a Culture of Trolling | PAX East 2025
Άκουγα πολύ το άλμπουμ Sha Sha του Ben Kweller το 2002. Αυτό το πρόσφατο προφίλ στο Vulture για τον Kweller και τον ξαφνικό θάνατο του γιου του το 2023 με έχει απασχολήσει όλη την εβδομάδα, και έτσι το εξορκίζω εδώ.
Η Kat Bailey, πρώην του USGamer και IGN και τωρινή του podcast Axe Of The Blood God RPG, έχει ξεκινήσει ένα newsletter. Ονομάζεται Nintenkats και είναι αφιερωμένο σε νέα, κριτικές και απόψεις για παιχνίδια και υλικό της Nintendo. Μπορείτε να εγγραφείτε δωρεάν ή να αναβαθμίσετε για να λάβετε αποκλειστικό περιεχόμενο (και να βοηθήσετε στη χρηματοδότηση των φιλοδοξιών για την εκκίνηση ενός podcast). Η Kat είναι εξαιρετική και ελπίζω να είναι επιτυχία.
Ο γιος μου δεν θυμάται πια την πανδημία, κάτι που τον βάζει στη περίεργη θέση να μαθαίνει στο σχολείο για ένα γεγονός που του συνέβη. Με ρώτησε αν νομίζω ότι θα συμβεί ξανά, και του λέω αυτό που θέλω να είναι αλήθεια – πιθανώς όχι στη ζωή μας – και μετά αλλάζω θέμα μιλώντας για το πόσο καταπληκτικά είναι τα εμβόλια. Αυτά είναι τα πράγματα που σκέφτηκα διαβάζοντας το σύντομο κείμενο της Hannah Nicklin για το Animal Crossing από τον Απρίλιο του 2020, το οποίο πρόσφατα ξανασύνδεσε στα κοινωνικά δίκτυα.
Δεν μπορώ να επισκεφτώ άλλους μέσω διαδικτυακού παιχνιδιού. Μπορώ μόνο να ταξιδέψω σε άδειες νήσους για πόρους. Ή να αλληλεπιδρώ με τους βασικούς εργαζόμενους Timmy & Tommy, οι οποίοι, αφού σου πουλήσουν ό,τι χρειάζεσαι, μιμούνται την ευχαρίστησή τους καθώς σου εύχονται καλή μέρα. Με κάποιο τρόπο, δεν λυπάμαι. Αγόρασα το παιχνίδι μόνο μετά την πληρωμή, και είμαι περίπου μια εβδομάδα πίσω από τους περισσότερους. Δεν θέλω να δω τους υπέροχους κήπους τους, τα μεγάλα σπίτια τους, την τέχνη που έχουν (ξανα)κατασκευάσει. Την υπέροχη αισθητική που έχουν καλλιεργήσει. Το νόημα που έχουν δώσει σε αυτό. Κοιτάζω τον νυχτερινό ουρανό και σκέφτομαι ότι πιθανώς δεν ξέρω πώς να χρησιμοποιήσω σωστά το κουμπί (R). Ακόμα δεν έχω δει μια πεφταστεριά.
Ξανά προσπαθώ να σας κάνω να διαβάσετε τον Marx
Ο W. David Marx, στο newsletter του Culture: An Owner’s Manual, γράφει για το πώς η γενετική AI μπορεί να κατανοηθεί καλύτερα μέσω της προοπτικής των προηγούμενων “συνθετικών”, όπως το πολυεστέρα, που “έχασε αξία μακροπρόθεσμα”.
Αλλά υπήρξε και μια μαζική αισθητική αντίδραση κατά του πολυεστέρα, και αυτό δεν μπορεί να διαχωριστεί από τη κοινωνική θέση του υφάσματος. Από τη δεκαετία του 1980, οι καλλιεργητές βαμβακιού έτρεξαν μια μαζική διαφημιστική καμπάνια για να αναδείξουν το βαμβάκι μεταξύ των πλούσιων Αμερικανών και να επανακαθιερώσουν τις ίνες ως πολυτελείς. Το Official Preppy Handbook κυκλοφόρησε την ίδια περίοδο με την καθοδήγηση: “Το μαλλί, το βαμβάκι και τα διάφορα κομμάτια από μετάξι και κασμίρι είναι τα μόνα αποδεκτά υλικά για ρούχα Prep.” Η επιμελήτρια του βιβλίου, Lisa Birnbach, προειδοποίησε ότι ένα “μικρό ποσοστό πολυεστέρα” μπορεί να καταστρέψει ένα πουκάμισο, και υπέδειξε τον φθαρμένο γιακά ενός υπερβολικά πλυμένου βαμβακερού πουκαμίσου ως σύμβολο κοινωνικής θέσης. Μέχρι αυτό το σημείο, η έννοια του πολυεστέρα δεν ήταν πια “υψηλής τεχνολογίας” αλλά χαμηλής τάξης. Αυτή η κοινωνική προκατάληψη προσέδωσε στον πολυεστέρα μια αρνητική αξία που τον έκανε τελικά να φαίνεται άσχημος. Ο John Waters μπορούσε να προκαλέσει μια έντονη αίσθηση κιτς απλώς αναφέροντας την ταινία του Polyester.
Δεν υπήρξε καμία ξεχωριστή μουσική που να καθορίσει τις μέρες μου την περασμένη εβδομάδα, ή τουλάχιστον τίποτα που να μην έχω ήδη συνδέσει εδώ. Το YouTube μου έδειξε το νέο σινγκλ από τους Stealing Sheep, το οποίο μου άρεσε, οπότε το κρατάω.
Stealing Sheep – Found You (Official Music Video)