Κυριακάτικες σκέψεις
Οι Κυριακές είναι για να συνειδητοποιείς ότι έχουν περάσει χρόνια από τότε που κοίταξες πίσω από τη ντουλάπα σου. Με προσοχή μετακινείς το βαρύ έπιπλο, ενώ στρώματα σκόνης αιώνων σε καταριούνται καθώς τα ξεριζώνεις από τους θρόνους τους, όπου κάθονταν αγέρωχα από τον τελευταίο μεγάλο καθαρισμό. Και να τον! Ο Adrian Edmondson. Τον ρωτάς αν νιώθει ακόμα νέος στην ψυχή. Σου φωνάζει να καλέσεις ασθενοφόρο. Επαναφέρεις τη ντουλάπα στη θέση της με προσοχή.
Εφιάλτες και arcade
Ξεκινάμε αυτή την εβδομάδα με κάτι βγαλμένο από εφιάλτη. Το Nightmare Kart, που ίσως γνωρίζεις ως Bloodborne Kart, απέκτησε δικό του arcade cabinet. Η Ashley Bardhan του GamesRadar επισκέφθηκε τους δημιουργούς του, Arcade Commons, και την επικεφαλής developer Lilith Walther, στο “μικρό, χωρίς παράθυρα δωμάτιο” τους στο East Williamsburg της Νέας Υόρκης.
DIY ατμόσφαιρα και αναμνήσεις
Παρόλο που η σχέση του Arcade Commons με κιθάρες και κολλημένα από μπύρα πατώματα ανήκει στο παρελθόν, το μέρος διατηρεί ακόμα το cool των μαύρων t-shirt που συνδέω με τη DIY μουσική των 2010s. Πολλά από αυτά έχουν φύγει από την πόλη, αλλά οι καλύτερες μέρες μου στο λύκειο ήταν ιδρωμένες, περιμένοντας κάποιον hardcore ντράμερ να φτύσει το νερό του στο κοινό. Εδώ, η Walther κάθεται μπροστά στο Nightmare Kart cabinet με καπέλο μάγισσας, παρατηρώντας κάτι στην οθόνη.
Αθλητικές στιγμές στα games
Στη συνέχεια, ο Henry Stockdale για το σχετικά νέο ανεξάρτητο site Rewinder δοκιμάζει κάτι που πάντα μου άρεσε να κάνω σε αθλητικά παιχνίδια. Ο Γερμανός οδηγός F1 Nico Hulkenberg ανέβηκε για πρώτη φορά στο βάθρο τον περασμένο μήνα ξεκινώντας από τη 19η θέση, μετά από χρόνια προσπαθειών. Ο Henry προσπάθησε να επαναλάβει το κατόρθωμα και αναφέρθηκε στο τι κάνει τα ζωντανά αθλήματα ξεχωριστά, παρά τα όποια αρνητικά τα συνοδεύουν.
Στιγμές αγώνα και τύχη
Η αίσθηση είναι πολύ διαφορετική από το να ολοκληρώνεις τα ‘Race Moments’ που κυκλοφόρησε η Frontier στα F1 Manager 23 ⇾ 24, τα οποία βασίζονται κυρίως σε σημαντικές στιγμές από τους πραγματικούς αγώνες εκείνων των ετών. Αυτές οι στιγμές είναι σχεδιασμένες ώστε να οδηγούν σε συγκεκριμένο αποτέλεσμα ή να σου επιτρέπουν να το αλλάξεις. Το να πετυχαίνεις τέτοιες στιγμές τυχαία είναι, με έναν παράξενο τρόπο, πιο ικανοποιητικό.
Η εμπειρία του Time Flies
Αυτός ο ενοχλητικός ήχος; Είναι η κριτική της Sarah Thwaites για το fly lifetime simulator Time Flies στο The Guardian. Έχω γράψει για το παιχνίδι, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα, και αυτή η κριτική με έκανε να θέλω να το παίξω σύντομα.
Δυσκολίες και αναλογίες
Ίσως το πιο πειστικό στοιχείο του Time Flies είναι το πόσο εκνευριστικό είναι να ελέγχεις τη μύγα και να ακούς το ασταμάτητο βουητό της, ενώ προσπαθείς να πετύχεις τους στόχους. Πατώντας και κρατώντας τα βελάκια κατευθύνεις τη μύγα, αλλά σε πιο απαιτητικές δοκιμασίες – όπως το να μαζεύεις νομίσματα αποφεύγοντας μια καυτή λάμπα ή να περνάς μέσα από τα έντερα ενός αγάλματος για να το κάνεις να… αεριστεί – τα χειριστήρια γίνονται επίτηδες δύσκολα. Με τον καιρό, η επαναλαμβανόμενη διαδικασία της μετενσάρκωσης γίνεται ένας παράξενος καθρέφτης, που αντανακλά τη δική μας μάταιη προσπάθεια για τάξη σε έναν κόσμο γεμάτο απρόβλεπτα εμπόδια.
Πόλεμος, δημοσιογραφία και απώλεια
Τέλος, κάτι που δεν αφορά ακριβώς τα games, αλλά σχετίζεται έμμεσα. Όπως έχουμε αναφέρει στο RPS, ο συνεχιζόμενος βομβαρδισμός της Γάζας από το Ισραήλ συνδέεται με εταιρείες που φτιάχνουν παιχνίδια και hardware που χρησιμοποιούμε. Ο Παλαιστίνιος δημοσιογράφος Anas al-Sharif ήταν ανάμεσα στους τέσσερις εργαζόμενους του Al Jazeera που το Ισραήλ σκότωσε σε αεροπορική επιδρομή την περασμένη εβδομάδα. Η διαθήκη του εμφανίζεται σε άρθρο του Hassan Abo Qamar στην ίδια πηγή. Την άκουσα πρώτη φορά στην αρχή ενός επεισοδίου του Chapo Trap House podcast πρόσφατα.
Λόγια από τη Γάζα
Έχω ζήσει τον πόνο σε όλες του τις εκφάνσεις και έχω γευτεί επανειλημμένα την απώλεια. Παρ’ όλα αυτά, ποτέ δεν δίστασα να μεταφέρω την αλήθεια όπως είναι, χωρίς παραποίηση. Είθε ο Θεός να είναι μάρτυρας εναντίον όσων έμειναν σιωπηλοί και αποδέχτηκαν τη δολοφονία μας, εναντίον όσων μας έκοψαν την ανάσα και δεν συγκινήθηκαν από τα διαμελισμένα σώματα των παιδιών και των γυναικών μας, και δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν τη σφαγή που υφίσταται ο λαός μας για πάνω από ενάμιση χρόνο.
Μουσική επιλογή
Η σημερινή μουσική, επειδή μόλις τελείωσα το Mafia: The Old Country, είναι αυτή η εκδοχή του The Immigrant του Nino Rota από το soundtrack της δεύτερης ταινίας Godfather, με ερμηνευτές τους Rota, Paul Bateman και την Prague philharmonic orchestra.
[ Πηγή: RockPaperShotgun ]