Ανάλυση της ανάπτυξης του Clair Obscur: Expedition 33
Αν έχετε διαβάσει την κριτική μου για το Clair Obscur: Expedition 33, θα ξέρετε ότι το λάτρεψα. Είναι σίγουρα το παιχνίδι της χρονιάς για μένα μέχρι στιγμής και ένα από τα καλύτερα RPG όλων των εποχών. Είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι μαγείας του παιχνιδιού, και σίγουρα δεν προσπαθώ να το υποτιμήσω.
Ωστόσο, παρατηρώ ότι η ποιότητα του παιχνιδιού χρησιμοποιείται ως επιχείρημα κατά της κατάστασης της ανάπτυξης παιχνιδιών γενικά. Ακόμα και οι γιορτές συνοδεύονται συχνά από τη φράση “δημιουργήθηκε από μόλις 30 προγραμματιστές”. Είναι καλό να εντυπωσιάζεσαι από πράγματα! Εντυπωσιάστηκα κι εγώ. Συμφωνώ γενικά με την άποψη ότι η ανάπτυξη παιχνιδιών έχει γίνει υπερβολικά διογκωμένη. Είναι μια ελκυστική αφήγηση, αλλά τα νούμερα είναι λίγο ασαφή. Δεν χρειάζεται να με ακούτε, πάντως. Οι τίτλοι τέλους είναι πολύ εύκολο να βρεθούν.
Συνοπτικά: Η Sandfall αποτελείται από περίπου 30 άτομα. Μέτρησα ίσως 34, αλλά υπάρχουν μερικοί που έχουν διπλούς ρόλους σε συγγραφή, σχεδίαση αποστολών κ.λπ. Αυτό είναι εκπληκτικό, χωρίς αμφιβολία. Ωστόσο, η ιστορία φαίνεται λίγο διαφορετική μόλις αρχίσουν να κυλούν οι τίτλοι τέλους.
Πρώτον, υπάρχει η ομάδα των οκτώ Κορεατών που ασχολούνται με την “animation gameplay”. Αν έχετε παίξει οποιοδήποτε από τα Clair Obscur, θα ξέρετε πόσο σημαντικές είναι οι κινήσεις για τη μάχη. Τα τέρατα κάνουν ελιγμούς και περιστροφές στη μάχη, εκτελώντας περίπλοκους συνδυασμούς που πρέπει να αποκρούσετε και να αποφύγετε. Ενώ δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι σημαίνει η “animation gameplay”, η μόνη συγκρίσιμη πειθαρχία στην Sandfall είναι η “κινηματογραφική και performance capture”. Έτσι, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι αυτή η κορεατική ομάδα είναι υπεύθυνη για μεγάλο μέρος της διασκέδασης στη μάχη και για ένα σημαντικό κομμάτι της προσωπικότητας του παιχνιδιού.
Στους οκτώ animators, προσθέστε τους δεκάδες ανθρώπους που εργάστηκαν στη τοπικοποίηση, QA και παραγωγή φωνών. Και υπάρχουν επίσης πάνω από 30 μουσικοί που εργάστηκαν στη μουσική, συμπεριλαμβανομένης μιας χορωδίας εννέα ατόμων. Όσον αφορά τους τίτλους τέλους της Sandfall για τη μουσική, αναφέρονται μόνο ο κύριος συνθέτης Lorien Testard, τρεις τραγουδιστές και ο υπεύθυνος σχεδίασης ήχου και μουσικής. Και πάλι: δεν προτείνω ότι η Sandfall ή οποιοσδήποτε άλλος λέει ψέματα ή κρύβει ταλέντο εδώ. Το αναφέρω μόνο για να πω ότι, ακόμη και αν υπολογίσουμε τη μουσική που είναι τόσο ζωτική για την ουσία του Clair Obscur, μπορούμε ουσιαστικά να διπλασιάσουμε αυτή την αφήγηση των “30 ατόμων”.
Είμαι ενήμερος ότι αυτό αντικατοπτρίζει μια τάση στην αναφορά του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ να ελαχιστοποιούν τις συνεισφορές από εξωτερικούς εργαζόμενους και υποστηρικτικά στούντιο στην Ανατολική Ασία και αλλού. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό παίζει ακριβώς στο προτιμώμενο αφήγημα της βιομηχανίας. Πριν από μερικά χρόνια, το People Make Games ανέφερε την τάση της AAA βιομηχανίας να “αγοράζει crunch στο εξωτερικό”. Δεν προτείνω ότι η Sandfall κάνει κάτι τέτοιο, φυσικά – τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο. Και σε πολλές περιπτώσεις, οι δημοσιογράφοι που εργάζονται υπό πίεση απλώς επαναλαμβάνουν ό,τι έχει γίνει αποδεκτό ως κοινή σοφία, αντί να αποκρύπτουν σκόπιμα την πραγματικότητα. Καταλαβαίνω γιατί αυτές οι ελκυστικές δηλώσεις διαδίδονται τόσο γρήγορα.
Ακόμη μια φορά: αν το Clair Obscur: Expedition 33 είχε δημιουργηθεί από 500 άτομα, θα ήταν ακόμα ένα απίστευτο έργο. Έχει τη σωστή “σάλτσα” παιχνιδιού και προφανώς προήλθε από μια θέση αγάπης, έμπνευσης και επιθυμίας να πει μια ιστορία. Η εκτίμηση της τέχνης με μαθηματικές εξισώσεις ταλέντου και πόρων είναι μια εξαιρετικά βαρετή μέθοδος. Αλλά η γιορτή των λανθασμένων πραγμάτων – ή του σωστού πράγματος με λανθασμένες πληροφορίες – πάντα φαίνεται λίγο κενή για μένα. Έτσι, μην παραλείψετε τους τίτλους τέλους.