Αναμνήσεις από το MediEvil
Μεγαλώνοντας, λάτρευα το MediEvil στο PS1. Η ατμόσφαιρα, που συνδύαζε το τρομακτικό με το χιουμοριστικό, με κέρδισε από μικρό παιδί και συνέβαλε στο να αγαπήσω το είδος του τρόμου. Έτσι, όταν είδα τα trailers του Gloomy Eyes από τη Fishing Cactus, ενθουσιάστηκα αμέσως με το στυλ που θυμίζει Tim Burton.
Εμπνεύσεις και βασική ιδέα
Το Gloomy Eyes αντλεί έμπνευση από παιχνίδια όπως τα Little Nightmares και Inside. Πρόκειται για ένα puzzle-adventure με πρωταγωνιστές τους Nena και Gloomy, που αναπτύσσουν μια απρόσμενη φιλία. Αν και χαρακτηρίζεται ως “self co-op”, το παιχνίδι είναι αυστηρά για έναν παίκτη, με εναλλαγή μεταξύ των δύο χαρακτήρων για την επίλυση κάθε επιπέδου, ενώ η αφήγηση δίνει πλαίσιο και ιστορία.
Επίπεδα και μηχανισμοί παιχνιδιού
Τα επίπεδα παρουσιάζονται ως σκοτεινά διοράματα, και με ένα γρήγορο πάτημα του ‘-’ η κάμερα απομακρύνεται για να δείτε ολόκληρο το περιβάλλον. Μου θυμίζει το Captain Toad: Treasure Tracker, αλλά με μεγαλύτερα επίπεδα και γρίφους που συχνά απαιτούν να επιστρέψετε σε προηγούμενα σημεία. Παρόλο που αυτό μπορεί να ακούγεται δύσκολο, κάθε επίπεδο ολοκληρώνεται σε λίγα λεπτά, ακόμα κι αν χρειαστεί να περιπλανηθείτε λίγο πριν βρείτε τη λύση. Η εμπειρία είναι χαλαρή και ολοκληρώνεται εύκολα μέσα σε λίγες ώρες.
Αλληλεπίδραση με το περιβάλλον
Οι γρίφοι απαιτούν άμεση αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και αντικείμενα που βρίσκετε στην πορεία. Συχνά πρέπει να ολοκληρώσετε μια ενέργεια με έναν χαρακτήρα για να ανοίξετε τον δρόμο στον άλλον. Για παράδειγμα, ο Gloomy δεν αντέχει το φως, οπότε ίσως χρειαστεί να κλείσετε το ρεύμα ως Nena. Από την άλλη, ο Gloomy μπορεί να πετάει πέτρες, οπότε αν ρίξετε μία σε κάποιο φως, μπορεί να το στρέψετε αλλού, ανοίγοντας τον δρόμο και τυφλώνοντας έναν εχθρό που ακολουθεί τη Nena.
Προκλήσεις στην οπτική και τα γραφικά
Η εξερεύνηση, η συλλογή αντικειμένων και η ανακάλυψη του πώς αλληλεπιδρούν με τα εμπόδια είναι διασκεδαστική, αλλά συχνά είναι δύσκολο να διακρίνετε λεπτομέρειες στον κόσμο. Αυτό οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους: η σταθερή γωνία της κάμερας δυσκολεύει την εκτίμηση του βάθους, οπότε δεν είστε σίγουροι αν κάποιο μονοπάτι είναι προσβάσιμο μέχρι να το δοκιμάσετε, και τα γραφικά στο Switch φαίνονται κάπως ακατάστατα.
Εντυπώσεις από τα γραφικά στο Switch
Ο σχεδιασμός είναι εξαιρετικός, αλλά τα ελαφρώς θολά γραφικά και τα ξεθωριασμένα χρώματα μερικές φορές χαλάνε την εικόνα. Είναι κρίμα, γιατί σε άλλες πλατφόρμες το παιχνίδι δείχνει πολύ καλύτερο, οπότε οι παίκτες του Switch έχουν μια αντικειμενικά υποδεέστερη εμπειρία. Στο Switch 2 η εικόνα δεν βελτιώνεται ιδιαίτερα, αλλά τουλάχιστον το παιχνίδι λειτουργεί κανονικά αν θέλετε να το δοκιμάσετε στη νεότερη κονσόλα της Nintendo.
Συνολική εντύπωση
Παρά τα απογοητευτικά γραφικά, υπάρχουν πολλά θετικά στοιχεία. Το παιχνίδι ανήκει ξεκάθαρα στο υποείδος του ‘cosy horror’, με ατμόσφαιρα που συνδυάζει το τρομακτικό με το γοητευτικό, υποβλητική μουσική και ενδιαφέροντες γρίφους. Με το Halloween να πλησιάζει, θα μπορούσε να αποτελέσει μια ιδανική εισαγωγή για νεότερους παίκτες.