Καλή η αναβίωση του Silent Hill 2, αλλά…
Όταν η αναβίωση του Silent Hill 2 αποδείχθηκε εξαιρετική, κάποιοι ήταν διστακτικοί να δώσουν πολλά εύσημα στην Bloober Team, αναφέροντας ότι είχε ένα ισχυρό σχέδιο για να βασιστεί. Είναι αλήθεια ότι το εμβληματικό πρωτότυπο της Konami είναι μια καλή αφετηρία, και οι προηγούμενες δουλειές της Bloober Team συχνά έλαβαν μικτές κριτικές. Για μένα, ήταν πάντως μια δύσκολη αποστολή να ανταγωνιστεί ένα παιχνίδι που πολλοί αγαπούν. Αλλά αν ανήκετε σε αυτούς που περιμένουν να δουν αν η πολωνική ομάδα μπορεί να το επαναλάβει με κάτι εντελώς δικό της, το Cronos: The New Dawn αρχίζει να φαίνεται σαν αυτό το παιχνίδι.
Η Bloober Team εστιάζει σε νέα gameplay στοιχεία
Πέρυσι τον Οκτώβριο, η Bloober Team μου είπε ότι πιθανότατα θα είναι πάντα ένα στούντιο που δημιουργεί παιχνίδια τρόμου, και κατά τη διάρκεια του Summer Game Fest Play Days 2025, η ομάδα ξεκαθάρισε ότι ήθελε να βρει το δικό της gameplay στοιχείο για το επόμενο πρότζεκτ. Εξέτασε τη μάχη του Dead Space που οδηγούσε τους παίκτες να κόβουν μέλη και τον τρόπο του Alan Wake να αφαιρεί τις “ασπίδες” των εχθρών με πηγές φωτός, και ήξερε ότι δεν ήθελε το επόμενο παιχνίδι της να είναι απλώς ένα παιχνίδι τρόμου με στόχο και πυροβολισμό. Από αυτή την καθοδήγηση, γεννήθηκε το “σύστημα συγχώνευσης”.
Σκοτεινές εξερευνήσεις με τρομακτικούς εχθρούς
Δεδομένου ότι η ιστορία τρόμου με ταξίδια στο χρόνο διαδραματίζεται πριν και μετά από μια επιδημία που εξαλείφει μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας, οι τόποι που εξερευνάτε συχνά φιλοξενούν πολλούς νεκρούς. Τα πράγματα κατέρρευσαν γρήγορα, και οι εναπομείναντες άνθρωποι έχουν συχνά μεταμορφωθεί σε “ορφανά”, το όνομα που δίνει το παιχνίδι στα τέρατα εχθρούς του. Αυτοί οι γκροτέσκοι γίγαντες έρχονται σε διάφορες μορφές και μεγέθη. Κάποιοι είναι θωρακισμένοι, άλλοι σας ρίχνουν όξινο εμετό. Κάποιοι εκτοξεύουν κολλώδεις, κόκκινες κνήμες προς το πρόσωπό σας.
Κάθε ένας από αυτούς μπορεί να είναι τρομακτικός, αλλά το σύστημα συγχώνευσης του παιχνιδιού επιτρέπει στους εχθρούς να συνδυάζονται σε ένα μόνο ον, να συσσωρεύουν πολλές ικανότητες ταυτόχρονα και να γίνονται ουσιαστικά μάχες με αφεντικά λόγω της αμέλειας του παίκτη. Για να το κάνουν αυτό, οι εχθροί απλώς πλησιάζουν ένα σώμα και το απορροφούν, κληρονομώντας τις ικανότητές του. Το σλόγκαν του παιχνιδιού, “Μην τους αφήσεις να συγχωνευτούν”, τα λέει όλα. Ο Wojciech Piejko, συνδιευθυντής του παιχνιδιού, που με καθοδήγησε στη δοκιμή, έκανε πλάκα λέγοντας ότι αυτό δεν είναι ο σωστός τρόπος να παίξεις το παιχνίδι.
Ο Piejko μου είπε ότι κατά τη διάρκεια των δοκιμών, η ομάδα αρχικά δεν έθεσε περιορισμούς στο πόσες φορές οι εχθροί μπορούσαν να συγχωνευτούν, δημιουργώντας γιγάντια τέρατα που γίνονταν πολύ μεγάλα για να χωρέσουν σε πόρτες. Τώρα, το παιχνίδι θα έχει κάποιους περιορισμούς σε αυτό το σύστημα, όπως εχθρούς που δεν συγχωνεύονται, και φυσικά, οι κανονικές μάχες με αφεντικά είναι συχνά περιορισμένες σε ελεγχόμενο περιβάλλον. Αλλά ο τρόπος που επιτρέπει στους εχθρούς να διεισδύουν ο ένας στον άλλο και να δημιουργούν υπερ-εχθρούς φαινόταν αμέσως ότι η ομάδα είχε βρει το στοιχείο που έψαχνε.
Εξερεύνηση της Πολωνίας σε εναλλακτική ιστορία
Η εναλλακτική ιστορία επιστημονικής φαντασίας τρόμου θα εξερευνήσει την Πολωνία σε πολλές χρονικές περιόδους.
Οι παίκτες θα μπορούσαν να αποτρέψουν αυτές τις συγχωνεύσεις σκοτώνοντας γρήγορα τους εχθρούς ή ακόμα πιο προληπτικά, καίγοντας σώματα πριν αναστηθούν, αλλά ο εκτοξευτής φλόγας σας, που τον χρησιμοποιείτε σαν επίθεση περιοχής με το πάτημα ενός κουμπιού, απαιτεί καύσιμα, και αυτό είναι ένα δύσκολο αγαθό να βρείτε σε ένα παιχνίδι τρόμου. Από αυτό, θα γίνουν δύσκολες επιλογές: Χρησιμοποιείτε τον εκτοξευτή φλόγας για να εξουδετερώσετε τους πιθανούς εχθρούς πριν αναστηθούν, ή κρατάτε τα καύσιμα για να κερδίσετε λίγο χρόνο σε μια μάχη για τη ζωή σας;
Πέρα από το σύστημα συγχώνευσης, είδα ένα παιχνίδι που ήταν πιο προχωρημένο στην ανάπτυξή του από ό,τι περίμενα, δεδομένου ότι ανακοινώθηκε λιγότερο από ένα χρόνο πριν. Η χρήση όπλων φαινόταν δύσκολη όπως θα έπρεπε, με τα χτυπήματα στο κεφάλι να είναι δύσκολα, ακόμα και όταν οι εχθροί είχαν πολλαπλά κεφάλια. Η εξερεύνηση ήταν γεμάτη κλασικά στοιχεία επιβίωσης τρόμου που δεν έχω βαρεθεί: κλειστές πύλες που χρειάζονται κοφτήρες, περιβαλλοντικούς γρίφους που δοκιμάζουν τις λογικές έννοιες των χώρων, και ακόμη και ένα ασφαλές δωμάτιο με τη δική του μουσική. Σημειώσεις και ηχητικά αρχεία συμπλήρωναν την ιστορία σε μια σκόπιμα μπερδεμένη αφήγηση εμπνευσμένη από το Dark του Netflix. Η τρίτη-person επιβίωση τρόμου σίγουρα στηρίζεται σε παιχνίδια και ιστορίες που έχουν προηγηθεί.
Αν και αναπτύχθηκαν παράλληλα για κάποιο διάστημα και από διαφορετικές ομάδες μέσα στο στούντιο, φαίνεται ότι τα διδάγματα που έμαθε η Bloober Team από το Silent Hill 2 είναι εμφανή. Η ιστορία της με τις ανατροπές του χρόνου με ενδιαφέρει πραγματικά να δω περισσότερα, και ο συνδυασμός μάχης επιβίωσης και εξερεύνησης, αν και οικείος, φαίνεται πολύ καλός από αυτή την απόσταση. Πάντα είμαι προσεκτικός όταν έχω δει μόνο ένα μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου παιχνιδιού που θα παίξω ολόκληρο αργότερα, αλλά νιώθω επίσης την ανάγκη να δηλώσω ότι το Cronos: The New Dawn θα μπορούσε πολύ καλά να εδραιώσει μια νέα, πιο ελπιδοφόρα αφήγηση γύρω από αυτό το στούντιο.