Ατλούς: Μια μοναδική προσέγγιση στα remasters
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος όπως η Atlus. Το στούντιο ακολουθεί τον δικό του ρυθμό, αφηγούμενο παράξενες ιστορίες για σατανικές τελετές, τη δύναμη της φιλίας και την καταστροφή του κόσμου (τοποθετημένο στην πόλη του Τόκιο). Είτε μιλάμε για τη σειρά Shin Megami Tensei, τα spin-off παιχνίδια Persona, ή το Metaphor που κυκλοφόρησε πέρυσι, η Atlus πάντα βρίσκει τον τρόπο να επιβιώνει.
Ο προγραμματιστής δεν είναι ξένος στα remasters και τα remakes. Το Persona 3, παράξενα, έχει λάβει και τα δύο τα τελευταία δύο χρόνια. Το MegaTen V επανακυκλοφόρησε με την ‘οριστική’ έκδοση και την εξαιρετική Vengeance πέρυσι, και γνωρίζουμε για τα Persona 3 Portable, Persona 4 Golden και Persona 5 Royal. Είναι μια ιδιαιτερότητα της Atlus να διορθώνει τα λάθη και να προσφέρει καλύτερες εκδόσεις των παιχνιδιών.
Raidou Remastered: Η σύγχυση μεταξύ remaster και remake
Με το τελευταίο έργο της Atlus, Raidou Remastered: The Mystery of the Soulless Army, έχει θολώσει λίγο η διαχωριστική γραμμή μεταξύ remaster και remake. Αυτό δεν είναι κάτι νέο, φυσικά. Η Square Enix επαναδημιούργησε το Final Fantasy VIII χωρίς τον αρχικό κώδικα και το ονόμασε remaster, και το ίδιο θα συμβεί με το Final Fantasy Tactics αργότερα φέτος. Ωστόσο, η προσέγγιση της Atlus είναι ενδιαφέρουσα.
Το περίεργο παιχνίδι PS2 (που κυκλοφόρησε το 2006 στην Ιαπωνία και τη Βόρεια Αμερική, και το 2007 στις περιοχές PAL) συνεχίζει την εμμονή της Atlus με το αποκρυφιστικό και το σατανικό, αλλά με μία σημαντική διαφορά: είναι ένα action-RPG. Ο τίτλος ‘Raidou Remastered’ είναι λίγο παραπλανητικός. Αυτό που παίρνουμε είναι μια βελτιωμένη έκδοση με πολλές σημαντικές αλλαγές στην αρχική PS2.
- Έχουν γίνει αλλαγές επιπέδου remake:
- Οι προ-απεικονισμένοι φόντοι έχουν μετατραπεί σε 3D.
- Έχει προστεθεί φωνητική υποκριτική.
- Το βελτιωμένο σύστημα μάχης από το δεύτερο Raidou έχει μεταφερθεί στο πρώτο.
- Έχουν γίνει αλλαγές στα μενού, προσθέτοντας σύγχρονα συστήματα MegaTen/Persona στη διαδικασία συγχώνευσης δαιμόνων.
- Μπορείτε να τρέξετε στον κόσμο, για να το πω απλά.
Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι ότι θυμάμαι το παιχνίδι να φαίνεται και να παίζεται ακριβώς έτσι. Έτσι, από περιέργεια, έβαλα μια παλιά (και τώρα αρκετά ακριβή) έκδοση του παιχνιδιού στο PS2 μου, και είναι ενδιαφέρον τι κάνει η νοσταλγία. Το αρχικό Raidou είναι δύσκολο να παιχτεί. Η Atlus έχει κάνει μαγικά στην επανακυκλοφορία αυτή και έχει επενδύσει πολύ κόπο. Ίσως αυτό να είναι αναμενόμενο, καθώς πολλοί από τους ίδιους προγραμματιστές που εργάστηκαν στο Raidou και τη συνέχεια του είναι ακόμα στο στούντιο.
Στο μυαλό μου, η Atlus έχει πει στους υπαλλήλους της: “θυμάστε εκείνο το παιχνίδι που σχεδόν πετύχατε στην κυκλοφορία το 2006; Δοκιμάστε το ξανά”. Οι εννέα χρόνια που πέρασαν έχουν ενδυναμώσει τους προγραμματιστές, και το αποτέλεσμα είναι αυτός ο συνδυασμός remake/remaster που θέτει ένα πρότυπο για το πώς οι προγραμματιστές θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τις επανακυκλοφορίες της έκτης (και ίσως και έβδομης) γενιάς παιχνιδιών.
Αυτή η περίεργη κατάσταση μεταξύ πλήρους remake και απλού remaster είναι μια όμορφη χίμαιρα που τιμά το παράξενο, ελαφρώς εκκεντρικό αρχικό παιχνίδι, ενώ το καθιστά πιο προσβάσιμο και ευκολότερο στη χρήση. Υπάρχει επίσης νέο περιεχόμενο (κυρίως γύρω από δαίμονες από το SMT V, όπως ο Hayataro), που βοηθά να γεμίσει την πιο αδύνατη εμπειρία λόγω της μειωμένης συχνότητας συναντήσεων. Αυτό είναι καλό, πίστεψέ με.
Οι σκηνές έχουν επίσης επαναδημιουργηθεί για να αντικατοπτρίζουν το νέο στυλ.
Το Raidou Remastered έχει ακόμα τα ελαττώματά του: η ιαπωνική σκηνή της δεκαετίας του 1930 είναι υπέροχη και φιλοξενεί μια πραγματικά απίστευτη πλοκή, αλλά η αφήγηση έχει γηράσει. Η μάχη, αν και πολύ καλύτερη αυτή τη φορά, παραμένει περιορισμένη, και αν δεν είστε για απλή δράση, πιθανόν να βαρεθείτε γρήγορα. Είναι ακόμα ένα παιχνίδι PS2, και μπορείτε να το ολοκληρώσετε σε περίπου 20 ώρες, κάτι που, ως απασχολημένο άτομο, με βρίσκει εντάξει.
Αλλά αυτό που με ενθουσιάζει περισσότερο είναι αυτό που αντιπροσωπεύει το παιχνίδι. Είναι ένας αποδοτικός και έξυπνος τρόπος επαναχρησιμοποίησης παλιού κώδικα για να δημιουργηθεί κάτι αξιόλογο και νέο, μια περίεργη κατάσταση μεταξύ remake και remaster που σέβεται εξίσου τον προγραμματιστή και τον καταναλωτή. Εμπιστευτείτε την Atlus να βρει αυτή τη λύση για τις επανακυκλοφορίες. Είναι πολύ εντός του στυλ της.
Η ελπίδα μου είναι ότι η Sega και η Atlus θα χρησιμοποιήσουν αυτή τη δυνατή βάση για να επαναφέρουν περισσότερους κλασικούς τίτλους PS2. Αν δούμε επανακυκλοφορία του Digital Devil Saga 1 + 2 σε σύγχρονες πλατφόρμες λόγω της επιτυχίας του Raidou Remastered, δεν θα σταματήσω να μιλάω γι’ αυτό.