Η Πολυπλοκότητα του Σαρούμαν
Όποιος πιστεύει ότι ο J.R.R. Tolkien είχε μια ασπρόμαυρη άποψη για το καλό και το κακό στο The Lord of the Rings και το The Hobbit, πιθανόν να μην έχει κατανοήσει καλά τον Σαρούμαν. Ο ηγέτης των Ιστάρι (μάγων) ξεκίνησε ως δύναμη του καλού και διαφθάρηκε από την επιθυμία του για εξουσία και φιλοδοξία. Αλλά πότε ακριβώς συνέβη αυτή η αλλαγή στις προτιμήσεις του; Ήταν ο Σαρούμαν ήδη διεφθαρμένος κατά τη διάρκεια των γεγονότων του The Hobbit;
Στις ταινίες του The Hobbit, ο Σαρούμαν του Sir Christopher Lee ενεργεί ύποπτα κάθε φορά που αναφέρεται ο Σάουρον. Ωστόσο, όταν έρθει η ώρα, τον βοηθά να τον σταματήσει, αφήνοντάς μας μπερδεμένους σχετικά με την αφοσίωσή του, η οποία τελικά είναι στον Σάουρον κατά τον Πόλεμο της Δαχτυλίδιας. Ευτυχώς, οι παραρτήματα του Tolkien στο τέλος του The Lord of the Rings προσφέρουν μια σαφή χρονολογία για το πώς και πότε ακριβώς ο Σαρούμαν ο Λευκός εγκατέλειψε τη λογική για την τρέλα.
Διαφορές Σαρούμαν Στις Ταινίες
Η ιστορία της πτώσης του Σαρούμαν είναι ενδιαφέρουσα και προορίζεται να είναι μια προειδοποιητική ιστορία για το πώς η φιλοδοξία για εξουσία διαφθείρει. Σε πολλές από τις επιστολές του, ο Tolkien περιγράφει τον Σαρούμαν ως «…μια φιγούρα ανοησίας και κακού, που είχε ερωτευτεί την εξουσία και τις μηχανές, και τελικά είχε παραπλανηθεί», και ως μια φιγούρα που «…αντιπροσωπεύει τον πεσμένο άνθρωπο με υψηλή νοημοσύνη και γνώση, που γίνεται φυλακισμένος των δικών του μηχανών».
Η διαφθορά του Σαρούμαν δεν ήταν ένα φαινόμενο που συνέβη από τη μια μέρα στην άλλη, και ήταν πολύ πιο περίπλοκη από το να είναι απλώς μαριονέτα του Σάουρον. Η παγίδευση του μάγου από τον Σάουρον μέσω του παλάντιρ ήρθε χρόνια μετά τα γεγονότα του The Hobbit, αλλά η διαφθορά του ξεκίνησε χρόνια νωρίτερα. Η παραπλανημένη υπερηφάνεια του Σαρούμαν λόγω της γνώσης του και η επακόλουθη δίψα για εξουσία ήταν η αρχή της διαφθοράς του και η πρώτη προδοσία του αληθινού σκοπού του στη Μέση Γη.
Ως ένας από τους Μάιαρ, μια κατώτερη τάξη αγγελικών όντων, ο Σαρούμαν στάλθηκε στη Μέση Γη ως απεσταλμένος των Βάλαρ μαζί με τέσσερις άλλους, συμπεριλαμβανομένου του Γκάνταλφ. Οι Ιστάρι (μάγοι) προορίζονταν να είναι μια θεϊκή δύναμη για το καλό. Ωστόσο, σχεδιάστηκαν να είναι επιρρεπείς σε ανθρώπινα συναισθήματα και ανοησίες με την ελπίδα ότι θα τους συνδέσουν βαθιά με τους Ξωτικά και τους Ανθρώπους και τα βάσανά τους. Ωστόσο, η βαθιά μελέτη του Σαρούμαν για τους δακτυλίους της εξουσίας μετατράπηκε σε εμμονή και με την πάροδο του χρόνου, πείστηκε ότι μπορούσε να ελέγξει το Ένα Δαχτυλίδι και να υποτάξει όλους στη θέλησή του. Οι μηχανορραφίες του για την απόκτηση εξουσίας ήταν ένα μακροχρόνιο σχέδιο.
Χρονολόγιο της Πτώσης του Σαρούμαν
Σύμφωνα με τη χρονολογία που καθόρισε ο Tolkien στο Παράρτημα Β του The Lord of the Rings, «Η Ιστορία των Χρόνων», ο Σαρούμαν εργαζόταν σε μια μυστική ατζέντα για χρόνια, πολύ πριν το Ένα Δαχτυλίδι βρεθεί από τον Σμέαγκολ, γνωστό και ως Γκόλουμ. Ξεκίνησε όταν εγκαταστάθηκε στο Ίζενγκαρ (που ήταν υπό την κυριαρχία του Γκόντορ), επειδή είχε αναλάβει σημαντική μελέτη αντικειμένων εξουσίας—όπως οι δακτύλιοι της εξουσίας και οι Παλαντίρι (Λίθοι Όρασης) του Νούμενορ—και θα γνώριζε ότι ένας από τους παλάντιρ είχε τοποθετηθεί στον πύργο Ορθάνκ. Δεν είναι σαφές αν άρχισε να χρησιμοποιεί τον παλάντιρ, αλλά δεν επικοινωνούσε ακόμα με τον Σάουρον, καθώς ο τελευταίος ήταν ακόμα στο Ντολ Γκουλντούρ.
Σε μια υποσημείωση στο Παράρτημα Β, ο Tolkien αναφέρει ότι ο Σαρούμαν είχε ήδη αρχίσει να επιθυμεί το Ένα Δαχτυλίδι και ελπίζε ότι η παρακολούθηση του Σάουρον θα τον οδηγούσε τελικά σε αυτό. Έτσι, στη συνάντηση του Λευκού Συμβουλίου, απέρριψε την επιμονή του Γκάνταλφ να επιτεθεί στο Ντολ Γκουλντούρ ενώ μυστικά αναζητούσε την περιοχή γύρω από τα Γκλάντεν Φιλντ, όπου σκοτώθηκε ο Ισίλντουρ και το Ένα Δαχτυλίδι είχε δει τελευταία. Λίγο πριν τα γεγονότα του The Hobbit, ο Σαρούμαν ανακαλύπτει ότι ο Σάουρον γνωρίζει για τον θάνατο του Ισίλντουρ και οι υπηρέτες του αναζητούν επίσης το Δαχτυλίδι. Αυτό αλλάζει τη στάση του σχετικά με την επίθεση στον Σάουρον, καθώς τώρα επιθυμεί να τον κρατήσει μακριά από την αναζήτηση.
Ενώ δεν υπάρχει αναφορά στον Σαρούμαν στο The Hobbit του Tolkien, η τριλογία ταινιών παίρνει κάποιες ελευθερίες με τη χρονολογία και τον φέρνει για να συνδέσει την τελική προδοσία του Σαρούμαν στο The Lord of the Rings. Στο The Hobbit: An Unexpected Journey (2012), ο Σαρούμαν συγκαλεί το Λευκό Συμβούλιο στο Ριβεντέλ με τον Έλροντ, τη Γκαλάντριελ και τον Γκάνταλφ και απορρίπτει έντονα τις προειδοποιήσεις του τελευταίου για την απειλή του Σάουρον στο Ντολ Γκουλντούρ. Στην τρίτη ταινία, The Hobbit: The Battle of the Five Armies (2014), ο Σαρούμαν φτάνει με τον Έλροντ για να πολεμήσουν τους Ναζγκούλ και τον Σάουρον στο Ντολ Γκουλντούρ για να σώσει τον Γκάνταλφ. Ακόμα και καθώς ο Σάουρον φεύγει και ο Έλροντ προτείνει να τον παρακολουθήσουν, ο Σαρούμαν λέει στον Έλροντ να αφήσει τον Σάουρον σε αυτόν.
Αυτό που συνέβη στη συνέχεια δεν έχει ακόμα απεικονιστεί στην οθόνη, αλλά και πάλι, η προσεκτική χρονολογία γεγονότων του Tolkien έρχεται να μας σώσει. Καθώς ο Μπίλμπο επέστρεφε στο Σάιρ με το Ένα Δαχτυλίδι, ο Σάουρον επέστρεφε κρυφά στο Μόρντορ, συγκεντρώνοντας τις δυνάμεις του και ξαναχτίζοντας τον πύργο του Μπαραντούρ από τον οποίο το Μάτι του Σάουρον θα ασκούσε τη θέληση και την κυριαρχία του σε όλη τη γη. Αλλά κάτι που κανείς από τους σοφούς, εκτός από τον Σαρούμαν, δεν συνειδητοποίησε ήταν ότι η επιστροφή στο Μόρντορ και την πεσμένη πόλη Μίνας Ίθιλ (μετονομασμένη σε Μίνας Μόργκουλ) θα έδινε στον Σάουρον πρόσβαση στον παλάντιρ που είχε τοποθετηθεί σε αυτή την πόλη από τότε που ήταν υπό την κυριαρχία των Νουμενορέων.
Μαθήματα για Μελλοντικά Έργα του Lord of the Rings
Στη διάρκεια της τελευταίας συνάντησης του Λευκού Συμβουλίου μετά τα γεγονότα του The Hobbit, έγινε πιο σαφές ότι ο Σαρούμαν είχε τα δικά του σχέδια για τους δακτυλίους της εξουσίας. Ενημέρωσε το Συμβούλιο ότι πίστευε πως το Ένα Δαχτυλίδι, που είχε χαθεί στον ποταμό Αντουίν όταν έπεσε ο Ισίλντουρ, είχε περάσει στη Θάλασσα και ήταν πέρα από την εμβέλεια του Σάουρον. Στη συνέχεια, κατέλαβε τον έλεγχο του Ίζενγκαρ (αγνοώντας ότι ήταν γη του Γκόντορ) και άρχισε να το ενισχύει (ίσως μυστικά με Ορκ), προκαλώντας την υποψία του Συμβουλίου. Και ήταν τελικά σε αυτό το έτος που τόλμησε να χρησιμοποιήσει τον παλάντιρ του Ορθάνκ και έπεσε υπό την κυριαρχία του Σάουρον, τελικά γινόμενος ο προδότης που συναντάμε στην τριλογία του The Lord of the Rings.