Το Τουρνουά Μάστερς ξεκινά αυτή την εβδομάδα
Το Τουρνουά Μάστερς, το σμαραγδένιο κόσμημα του επαγγελματικού γκολφ, αρχίζει αυτή την εβδομάδα. Είμαι αρκετά σίγουρος γι’ αυτό, αλλά όχι απόλυτα, καθώς γνωρίζω σχεδόν τίποτα για το επαγγελματικό γκολφ. Όμως, δεν γνωρίζω εντελώς τίποτα. Ξέρω ότι στον κόσμο του J.R.R. Tolkien, το γκολφ εφευρέθηκε από τους χόμπιτ.
Μπορεί να σκέφτεστε, είναι η σύνδεση μεταξύ χόμπιτ και γκολφ κάποια έμμεση αναφορά σε μια γραμμή σε μια προσθήκη, ή ίσως μια γελοία υπόθεση από διάλογο ταινίας; Όχι, δεν είναι κάτι τέτοιο.
Ο Tolkien το αναφέρει στην πρώτη κεφαλαίου του The Hobbit.
Αυτό συμβαίνει τη στιγμή που ο Γκάνταλφ — ο οποίος πιστεύει ότι θα ήταν καλό για τον Μπίλμπο (συνταγματικά) και τους νάνους συμμάχους του (λογιστικά) αν ο ήσυχος χόμπιτ συμμετείχε στην αποστολή των νάνων προς το Μοναχικό Βουνό — επιμένει στον Θόριν και τους άλλους ότι αν και ο Μπίλμπο φαίνεται ανήσυχος και δειλός, είναι “τόσο άγριος όσο ένας δράκος σε δύσκολη στιγμή.”
Ο Tolkien αμέσως προσθέτει ότι αυτή η δήλωση δεν θα μπορούσε να ισχύει για κανένα χόμπιτ εκτός από “ποιητική υπερβολή” — ούτε καν για τον πιο άγριο χόμπιτ που έχει ζήσει ποτέ. Δηλαδή, για τον προ-προ-πάππου του Μπίλμπο, τον Μπαντόμπρας “Μπουλρόαρερ” Τούκ, “ο οποίος ήταν τόσο τεράστιος (για χόμπιτ) που μπορούσε να ιππεύει άλογο,” γράφει ο Tolkien. “Επιτέθηκε στις τάξεις των γοβλίνων του Όρους Γκραμ στη Μάχη των Πράσινων Πεδίων και αποκεφάλισε τον βασιλιά τους, τον Γκολφίμπουλ, με ένα ξύλινο ρόπαλο. Αυτό ταξίδεψε εκατό γιάρδες στον αέρα και κατέληξε σε μια τρύπα κουνελιού, και έτσι κερδήθηκε η μάχη και εφευρέθηκε το γκολφ την ίδια στιγμή.”
(Μια εκατό γιάρδες δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή για ένα χτύπημα γκολφ, αλλά οι περισσότεροι σύγχρονοι γκολφέρ είναι σχεδόν 2 πόδια ψηλότεροι από τον Μπουλρόαρερ και απλώς χτυπούν μια μικρή μπάλα που δεν είναι καν συνδεδεμένη με το tee — όχι αποκεφαλίζοντας έναν γοβλίνο με βίαιη δύναμη.)
Μπορεί να σκέφτεστε, το ανθρώπινο άθλημα του γκολφ ονομάστηκε μετά τον θάνατο ενός γοβλίνου ονόματι Γκολφίμπουλ; Αυτό είναι λίγο πιο γελοίο από ό,τι περιμένω από τη μυθολογία του Μέσου Γης. Και έχετε δίκιο.
Το μυστικό του The Hobbit είναι ότι όταν ο Tolkien το έγραψε, δεν ήταν τοποθετημένο στο Μέσο Γη. Για αυτόν, η προσωπική του επική ιστορία των ελφικών και ανθρώπινων δυναστειών, The Silmarillion, ήταν ένα εντελώς ξεχωριστό έργο που προοριζόταν για ενήλικες, ενώ το The Hobbit ήταν απλώς μια εκδόσιμη εκδοχή των συνεχών παραμυθιών που συνήθιζε να εφευρίσκει για τα παιδιά του. Δεν ήταν μέχρι που ο JRRT άρχισε να γράφει μια συνέχεια του The Hobbit που συνειδητοποίησε ότι μπορούσε να ενσωματώσει την ιστορία του Μπίλμπο στο έργο του για το Μέσο Γη. Περίπου στη μέση της συγγραφής αυτού που τελικά δημοσιεύτηκε ως The Fellowship of the Ring, μετονόμασε τη συνέχεια του Hobbit σε The Lord of the Rings, και η υπόλοιπη ιστορία είναι γνωστή.
Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι ο Tolkien μπορεί να ήθελε να αφαιρέσει την ιστορία της “εφεύρεσης του γκολφ” από το The Hobbit σε μια νέα αναθεώρηση του βιβλίου που εργάστηκε τη δεκαετία του 1960. Το The History of the Hobbit του John D. Rateliff περιγράφει ένα ατελές σχέδιο που δείχνει ότι ο Tolkien σχεδίαζε, τουλάχιστον τότε, να αλλάξει το όνομα του Γκολφίμπουλ σε Γκολφίμπουλ, εξαλείφοντας έτσι το λογοπαίγνιο “γκολφ”. Αλλά η αναθεώρηση δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και η αλλαγή δεν εφαρμόστηκε.
Έτσι, όλα τα πιο ανυπότακτα και αναχρονιστικά στοιχεία του The Hobbit — οι ώρες τσαγιού του Σάιρ, οι ρόμπες και τα κλειδιά σπιτιών και τα σετ The Good Silverware — εξακολουθούν να υπάρχουν παράλληλα με τον ευρύτερο κόσμο του Μέσου Γης, γεμάτο με σβησμένα κεριά, πύργους μάγων, ελφικά μανδύες και βασιλικούς λόγους. Και εγώ, προσωπικά, πιστεύω ότι η ιστορία είναι πιο ισχυρή γι’ αυτό. Είναι σίγουρα πιο παράξενη γι’ αυτό, αλλά επίσης, τολμώ να πω, πιο ανθρώπινη, πιο χειροποίητη και πιο προσωπική. Το Μέσο Γη δεν είναι ένα τέλειο έργο, ούτε καν για τον ίδιο τον δημιουργό του, αλλά ποιος νοιάζεται για την τελειότητα, άλλωστε;