Εισαγωγή στην ταινία Barbarian
Η κριτική του Polygon για το Barbarian αναφέρει πως η ταινία είναι καλύτερα να τη δει κανείς χωρίς να γνωρίζει πολλά εκ των προτέρων. Συμφωνώ απόλυτα: Αν ανήκεις σε εκείνους που δεν έχουν παρακολουθήσει ακόμα το σκηνοθετικό ντεμπούτο τρόμου του Cregger, κλείσε αυτό το παράθυρο και πήγαινε κατευθείαν στο Netflix. Έχεις μόνο λίγο χρόνο να τη δεις πριν αποχωρήσει από την πλατφόρμα την 1η Σεπτεμβρίου.
Προσωπική εμπειρία και διαθεσιμότητα
Πρόσφατα την ξαναείδα κι εγώ — άλλωστε, η ταινία δεν είχε ποτέ φυσική κυκλοφορία, και δεν γνωρίζω πότε θα έχω ξανά την ευκαιρία να τη δω. Την απόλαυσα εξίσου και τις τρεις φορές που την είδα.
Η ατμόσφαιρα και οι χαρακτήρες
Το Barbarian είναι γεμάτο ανατροπές από την αρχή, χωρίς να φοβάται να δείξει πως ο τρόμος μπορεί να κρύβεται ακόμα και στα πιο συνηθισμένα μέρη. Η πρωταγωνίστρια για τα επόμενα 102 λεπτά είναι η Tess Marshall (Georgina Campbell), που περνάει τη χειρότερη μέρα της ζωής της. Όχι μόνο βρίσκει το Airbnb της ήδη κατειλημμένο από έναν άγνωστο, αλλά ο ένοικος, Keith, τον οποίο υποδύεται ο Bill Skarsgård, μοιάζει από μόνος του με προειδοποίηση ότι κάτι δεν πάει καλά.
Η αίσθηση ανησυχίας
Η αμηχανία δεν φεύγει ποτέ πραγματικά. Μια νεαρή γυναίκα, μόνη της σε ένα σπίτι με έναν άγνωστο, πολύ πιο μεγαλόσωμο άντρα; Ο Cregger εκμεταλλεύεται τις προσδοκίες των θεατών και τη γνώση των κλισέ των ταινιών τρόμου, αλλά και τις πραγματικές κοινωνικές δυναμικές, για να εντείνει το αίσθημα φόβου. Κάθε διακριτική κίνηση της κάμερας, κάθε κοντινό στον Keith ή στο φόντο όπου μια πόρτα κλείνει μόνη της… Όλα αυτά εντείνουν τη δυσπιστία, σαν να ρωτούν αν μπορούμε πραγματικά να εμπιστευτούμε αυτόν τον άντρα.
Η συμπεριφορά της Tess
Παρά τις διαβεβαιώσεις και τις αδέξιες προσπάθειες του Keith να δείξει ότι δεν αποτελεί απειλή, η Tess κρατά αποστάσεις. Κλειδώνει την πόρτα του δωματίου της. Ψάχνει το πορτοφόλι του Keith και φωτογραφίζει την άδειά του, πιθανότατα για να τη στείλει σε φίλους της. Αρνείται το ποτό που της προσφέρει, καθώς θέλει να δει τον ίδιο να ανοίγει το μπουκάλι ή να ετοιμάζει το τσάι μπροστά της για να νιώσει ασφαλής. Μόνο όταν εκείνος της ανοίγεται, χαλαρώνει και εκείνη. Το Barbarian ξαφνικά παίρνει τη μορφή ρομαντικής κομεντί, με την Tess και τον Keith να γελούν και να φλερτάρουν — μια τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα από την αρχική αμηχανία. Κανονίζουν να ξανασυναντηθούν, και η Tess φτάνει στο σημείο να κάνει μια θεατρική κίνηση εντυπωσιασμένη από τις ικανότητες του Keith στο στρώσιμο του κρεβατιού.
Κοινωνικά ζητήματα και πραγματικός τρόμος
Τα συστημικά προβλήματα είναι η πραγματική πηγή του κακού στο Barbarian, και αυτό το στοιχείο το κάνει τόσο ενδιαφέρον για μένα. Παρόλο που η Tess κάνει τα πάντα σωστά — ό,τι θα φώναζε κάθε απογοητευμένος θεατής ταινίας τρόμου (“Πήγαινε στην αστυνομία!”), τελικά δεν τη βοηθά. Ακόμα και στην αρχή, όταν καλεί τον ιδιοκτήτη του Airbnb για να βρει λύση στο πρόβλημα της διπλοκράτησης, δεν παίρνει απάντηση. Αργότερα, όταν πηγαίνει στην αστυνομία, τη μεταχειρίζονται σαν να είναι η ίδια ύποπτη, κυρίως επειδή είναι μια νεαρή μαύρη γυναίκα σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά, και την αγνοούν εύκολα.
Η Tess ως θύμα συστημικής ανεπάρκειας
Η Tess πέφτει θύμα ανικανότητας, κυρίως λόγω των ανθρώπων που έχουν εξουσία γύρω της. Ο μόνος που τη βοηθά είναι ένας άστεγος, ο Andre, που ρισκάρει τη ζωή του για χάρη της χωρίς να έχει τίποτα να κερδίσει, παρόλο που είναι άγνωστοι. Και πληρώνει βαρύ τίμημα γι’ αυτό. Η υπερβολική πραγματικότητα και το μαύρο χιούμορ του Barbarian ίσως κάνουν την ιστορία της Tess πιο εύπεπτη, αλλά η συστημική μισογυνία που αντιμετωπίζει σε όλη τη διάρκεια της ταινίας είναι πολύ πιο τρομακτική από οποιοδήποτε τέρας θα μπορούσε να φανταστεί ο Zach Cregger.