Ζώντας μακριά από τον κόσμο των simulation ή arcade αγώνων, το φουτουριστικό είδος anti-grav racing έχει το δικό του αφοσιωμένο κοινό. Ανήκω κι εγώ σε αυτούς τους θαυμαστές, έχοντας περάσει αμέτρητες ώρες σε πίστες των F-Zero και WipeOut, προσπαθώντας να βελτιώσω τους χρόνους μου. Έτσι, το Fast Fusion τράβηξε αμέσως το ενδιαφέρον μου ως ένα πρώιμο τεχνικό δείγμα για το Switch 2. Σε σύγκριση με πολλούς σύγχρονους αγώνες, είναι μια σχετικά απλή κυκλοφορία, με έμφαση σε μια επιλεγμένη συλλογή γρήγορων πιστών και ένα ευρηματικό σύστημα παραμετροποίησης οχημάτων που προσθέτει δημιουργικότητα. Το Fast Fusion δεν προσφέρει πολλές επιπλέον λειτουργίες, αλλά προσφέρει έντονη ταχύτητα, έξυπνες τακτικές ανατροπές και εντυπωσιακά γραφικά που δικαιολογούν την προσιτή τιμή του.
Όπως τα παιχνίδια που το ενέπνευσαν, αλλά και τα προηγούμενα anti-grav παιχνίδια του δημιουργού, το Fast Fusion επικεντρώνεται αποκλειστικά στη συνεχή και σχεδόν ανεξέλεγκτη ταχύτητα. Μεταξύ των boost pads και ενός μετρητή ενίσχυσης που ενεργοποιείται, ο στόχος είναι να κινείσαι με τη μέγιστη ταχύτητα σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, στρίβοντας απεγνωσμένα και προσπαθώντας να αποφύγεις συγκρούσεις. Οι σχεδιασμοί των πιστών είναι εξαιρετικοί και ενισχύουν την αίσθηση της υπερηχητικής κίνησης, ειδικά σε μεγάλες ευθείες και μακρινές οπτικές γραμμές.
Παρόλο που ο βασικός πυρήνας είναι τυπικός για το είδος, ορισμένα χαρακτηριστικά προσθέτουν τακτική και πολυπλοκότητα στον έλεγχο. Με το πάτημα ενός κουμπιού αλλάζει το χρώμα της λάμψης του οχήματος από μπλε σε κόκκινο, και μόνο τα pads που ταιριάζουν με το τρέχον χρώμα προσφέρουν ενίσχυση ταχύτητας. Ένα κουμπί για άλμα προσθέτει ένα ριψοκίνδυνο εργαλείο για να μαζεύεις ενισχύσεις που βρίσκονται ψηλά πάνω από την πίστα. Τα ταχύτερα οχήματα συνήθως προσπερνούν και σπρώχνουν τα πιο αργά, προσθέτοντας μια επιπλέον πρόκληση στην εξουδετέρωση των αντιπάλων.
Τα εντυπωσιακά γραφικά ενισχύουν την αίσθηση της ταχύτητας. Σχεδόν κάθε πίστα έχει το δικό της ξεχωριστό οπτικό στυλ, από αγώνες στο διάστημα μέχρι διαδρομές με εκρήξεις ηφαιστειακής λάβας. Το Fast Fusion αναδεικνύει τις δυνατότητες του Switch 2, και με εντυπωσίασαν οι λεπτομέρειες σε 4K στα 60fps. Το παιχνίδι συνοδεύεται από ένα ενεργητικό soundtrack που ξεχωρίζει για την έντασή του, θυμίζοντας κάτι ανάμεσα σε animated action ταινία των ‘80s και συναυλία deadmau5. Η ταχύτητα, τα ζωντανά γραφικά και οι υπνωτικοί ρυθμοί δημιουργούν μια εκρηκτική εμπειρία.
Ένα βασικό σύστημα νομίσματος ανταμείβει τους παίκτες με χρήματα από κάθε αγώνα και νίκη, τα οποία ξεκλειδώνουν νέες πίστες και οχήματα, το καθένα με μικρές αλλά σημαντικές διαφορές σε ταχύτητα, επιτάχυνση και boost. Το ενδιαφέρον είναι ότι μπορείς να συνδυάσεις δύο οχήματα για να δημιουργήσεις ένα βελτιωμένο μοντέλο που ενσωματώνει τα οπτικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά και των δύο. Απόλαυσα τα αποτελέσματα αυτών των συνδυασμών και τη δυνατότητα να δοκιμάζω τα νέα οχήματα στην πίστα για να βρω το αγαπημένο μου.
Η σταδιακή διαδικασία ξεκλειδώματος πιστών δεν προσθέτει πολλά στην εμπειρία, και δεν με ενθουσίασαν ούτε το solo time attack mode ούτε το Super Hero mode με έμφαση στην εξάλειψη αντιπάλων. Οι πρόσφατες ενημερώσεις έχουν προσθέσει μερικές νέες πίστες και ένα ευέλικτο photo mode. Οι επιπλέον “leagues” προσφέρουν τις ίδιες πίστες με μικρές παραλλαγές, αλλά ήταν ενοχλητικό που έπρεπε να ξοδέψεις νόμισμα για να ξεκλειδώσεις υψηλότερες δυσκολίες. Το διαθέσιμο 4-player splitscreen multiplayer επίσης δεν προσθέτει ιδιαίτερες ανατροπές, αλλά θυμίζει έντονα παλαιότερους τίτλους του είδους. Όπως και να το δεις, ακόμα και με αυτές τις προσθήκες, το παιχνίδι παραμένει μια σφιχτή αλλά σχετικά σύντομη εμπειρία.
Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι πολλοί παίκτες θα νιώσουν όπως εγώ· ακόμα και μετά την ολοκλήρωση των διαθέσιμων πιστών, είναι απολαυστικό να επιστρέφεις για να τελειοποιήσεις τη διαδρομή σου. Οι αντίπαλοι της τεχνητής νοημοσύνης στο single-player mode είναι απαιτητικοί, και οι υψηλότερες δυσκολίες χρειάζονται εξάσκηση. Το πιο σημαντικό ίσως είναι ότι το Fast Fusion φέρνει ένταση σε ένα υποείδος αγώνων που τα μεγαλύτερα open-world και simulation projects έχουν αφήσει στην άκρη. Αυτή η φουτουριστική αίσθηση και οι εξωπραγματικές ταχύτητες μπορεί να μην αρέσουν σε όλους, αλλά χαίρομαι που αυτό το στυλ παιχνιδιού παραμένει ζωντανό και συνεχίζει να εξελίσσεται.