Τίτλος και πρώτη εντύπωση
Το The Edge of Fate είναι ένας τίτλος που ταιριάζει ίσως υπερβολικά καλά σε ένα παιχνίδι που ισορροπεί ανάμεσα σε χρόνια εξέλιξης και φθοράς. Παρά την πλούσια ιστορία του Destiny 2, αυτή η νέα επέκταση κάνει βήματα πίσω, ενώ φαινόταν πως είχε βρει τον δρόμο της.
Εκστρατεία και ιστορία
Η καμπάνια των 14 αποστολών είναι επαναλαμβανόμενη και γεμάτη ανούσιες δραστηριότητες, παρόλο που η ιστορία έχει κάποιες ενδιαφέρουσες στιγμές. Η ανανέωση των RPG και buildcrafting στοιχείων είναι κλειδωμένη πίσω από ένα από τα πιο κουραστικά grinds που έχουμε δει στο Destiny, ενώ ο νέος πλανήτης Kepler δεν ανταποκρίνεται στα στάνταρ της Bungie.
Ρίσκα και πειραματισμοί
Παρά τα προβλήματα, εκτιμώ τα ρίσκα που παίρνει το The Edge of Fate, τόσο στην κατεύθυνση της ιστορίας όσο και στους μηχανισμούς που δοκιμάζει στην καμπάνια του, αν και δεν πετυχαίνει απόλυτα σε κανένα από τα δύο.
Συνέχεια της ιστορίας
Θα ήθελα να πω ότι το The Edge of Fate συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το The Final Shape ή ότι στέκεται μόνο του, αλλά αυτό δεν ισχύει. Αν δεν έχεις ασχοληθεί με όλο το εποχιακό περιεχόμενο της χρονιάς, η αρχή θα είναι δύσκολη.
Νέοι χαρακτήρες και πληροφορίες
Υπάρχει ένας νέος αντίπαλος με το πρόσωπο και τη φωνή ενός παλιού χαρακτήρα, θεότητες που μετατράπηκαν σε παντογνώστες μαριονετίστες, και περίπου μισή ώρα συνεχούς πληροφόρησης που θυμίζει pulp sci-fi μυθιστόρημα.
Αδύναμο ξεκίνημα, καλύτερη συνέχεια
Η αρχή είναι απογοητευτική, αλλά στη συνέχεια η ιστορία βελτιώνεται χάρη σε έναν νέο χαρακτήρα, τη Lodi, που σχετίζεται με ταξίδια στον χρόνο, και μια αναπάντεχη αποκάλυψη για έναν παλιό ήρωα του Destiny.
Διάλογοι και lore
Υπάρχουν ακόμα αδέξιοι διάλογοι, χαρακτήρες όπως η Orin που απλώς γεμίζουν χώρο, και υπερβολική εξάρτηση από lore δεκαετίας που μπερδεύει ακόμα και παλιούς παίκτες. Επίσης, η νέα απειλή παρουσιάζεται ως ο εγκέφαλος πίσω από όλα, κάτι που κουράζει.
Θετικά της ιστορίας
Παρά τα παραπάνω, η ιστορία είναι από τις καλύτερες που έχουμε δει στο Destiny, με τολμηρές επιλογές που με έκαναν να ενδιαφερθώ για το μέλλον του σύμπαντος. Η Lodi ξεχωρίζει ως νέα προσθήκη.
Περιβάλλον και πλανήτης
Η καμπάνια και ο πλανήτης Kepler δεν εντυπωσιάζουν. Αν και είναι το πρώτο ταξίδι πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, το περιβάλλον μοιάζει οικείο και επαναλαμβανόμενο, με ανακυκλωμένα assets και αδιάφορα τοπία.
Περιορισμοί και νέες ικανότητες
Για να καλυφθεί το μικρό μέγεθος της περιοχής, δεν μπορείς να καλέσεις το sparrow σου και πρέπει να χρησιμοποιείς διάφορες gimmick ικανότητες για να προχωρήσεις, όπως να μετατρέπεσαι σε μικρή μπάλα για να περνάς στενά περάσματα, σε στυλ Samus.
Metroidvania στοιχεία
Η δομή θυμίζει αμυδρά metroidvania, αλλά κυρίως κάνει τις αποστολές πιο κουραστικές, καθώς οι νέες ικανότητες χρησιμοποιούνται για να λύνεις απλοϊκούς γρίφους που απλώς παρατείνουν τεχνητά τη διάρκεια της καμπάνιας.
Γρίφοι και gameplay
Οι νέες ικανότητες είναι πιο ενδιαφέρουσες στους γρίφους των αποστολών. Για παράδειγμα:
- Portal gun για τηλεμεταφορά
- Μετακίνηση αντικειμένων για δημιουργία πλατφορμών
- Συνδυασμός ικανοτήτων για να φτάσεις loot
Δυστυχώς, οι γρίφοι είναι τόσο εύκολοι που μοιάζουν με αγγαρεία.
Ενσωμάτωση στις μάχες
Η προσπάθεια να ενσωματωθούν αυτές οι ικανότητες στη μάχη συνήθως διακόπτει τη ροή. Για να νικήσεις συγκεκριμένους εχθρούς ή bosses, πρέπει να μετατρέπεσαι σε μπάλα φωτός και να συλλέγεις αντικείμενα υπό πυρά, κάτι που γίνεται γρήγορα επαναλαμβανόμενο.
Επανάληψη και ελπίδα
Παρά την επανάληψη, οι νέες ικανότητες είναι μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια να ανανεωθεί το gameplay, αν και η υλοποίηση δεν είναι πάντα επιτυχημένη. Ελπίζω να αποτελέσουν τη βάση για κάτι πιο ολοκληρωμένο στο μέλλον.
Αποστολές και εχθροί
Οι 14 βασικές αποστολές είναι απογοητευτικές, με χαρακτήρες που απλώς εξηγούν το lore ενώ πολεμάς εχθρούς που έχουμε δει αμέτρητες φορές. Υπάρχουν μερικοί νέοι εχθροί:
- Ιπτάμενοι corsairs
- Μικρές ρομποτικές μέλισσες
Όμως το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου πολεμάς τους ίδιους Fallen και Vex.
Side quests
Οι δευτερεύουσες αποστολές είναι ακόμα χειρότερες, αφού σε στέλνουν ξανά στα ίδια μέρη για να σκανάρεις αντικείμενα και να ακούσεις διαλόγους, χωρίς ουσιαστική ανταμοιβή.
Αλλαγές σε όπλα και πανοπλίες
Οι μεγαλύτερες αλλαγές μετά το The Final Shape αφορούν τα όπλα και τις πανοπλίες, που έχουν ανανεωθεί ξανά. Το νέο σύστημα tier δείχνει ξεκάθαρα την αξία του loot, ενώ τα set bonuses στην πανοπλία δίνουν λόγο να κυνηγήσεις διαφορετικά sets.
Έλλειψη κινήτρου για loot
Το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει αρκετό loot για να κυνηγήσεις, με λίγα armor sets και λίγο πάνω από 30 νέα όπλα, οπότε δεν υπάρχει ιδιαίτερο κίνητρο να αλλάξεις τον εξοπλισμό σου.
Grind και endgame
Ακόμα κι αν ήθελες να αποκτήσεις το νέο gear, το grind είναι εξαντλητικό. Μετά την καμπάνια, πρέπει να επαναλαμβάνεις παλιό περιεχόμενο για να ανεβάσεις power level και να αποκτήσεις καλύτερο loot, που στην ουσία είναι ελαφρώς βελτιωμένες εκδόσεις υπαρχόντων όπλων.
Επαναλαμβανόμενο περιεχόμενο
Το endgame έχει μετατραπεί σε έναν ατελείωτο κύκλο όπου παίζεις τα ίδια activities με αυξημένη δυσκολία, για να πάρεις ελαφρώς καλύτερα όπλα που χρησιμεύουν μόνο για να συνεχίσεις το ίδιο grind.
Raid και τελική εντύπωση
Το μόνο που απομένει πριν ολοκληρώσω την κριτική είναι το νέο raid, The Desert Perpetual, που μόλις ολοκληρώθηκε από τους πρώτους παίκτες. Θα το δοκιμάσω σύντομα για να δω αν κρύβει ευχάριστες εκπλήξεις. Προς το παρόν, το The Edge of Fate μου φαίνεται απλώς μέτριο, με πειραματισμούς που δεν πετυχαίνουν πάντα, μια ενδιαφέρουσα ιστορία σε αδύναμη καμπάνια, και καλές αλλαγές στο loot που όμως χάνονται πίσω από το πιο κουραστικό grind που έχει υπάρξει στο Destiny.