Επανεκκίνηση της σειράς με το Borderlands 4
Μετά το Borderlands 3, αναρωτήθηκα αν η αγαπημένη μου σειρά είχε ξεπεραστεί για μένα. Η κυκλοφορία του 2019 με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι το τελευταίο Borderlands που απόλαυσα πραγματικά – εκτός από το εξαιρετικό Tales from the Borderlands της Telltale – ήταν το Borderlands 2 το 2012. Για αυτόν τον λόγο, πλησίασα το Borderlands 4 με επιφύλαξη. Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται πως η Gearbox συμμερίστηκε τις ανησυχίες μου, καθώς το Borderlands 4 εισάγει και αναπροσαρμόζει πολλά στοιχεία, προσφέροντας ίσως το νέο αγαπημένο μου παιχνίδι της σειράς.
Κλασικό gameplay με φρέσκες πινελιές
Το Borderlands 4 διατηρεί όλα τα γνώριμα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη σειρά: Ελέγχεις έναν από τους τέσσερις Vault Hunters και εξολοθρεύεις χιλιάδες μασκοφόρους εχθρούς και μεταλλαγμένα τέρατα. Η εξόντωση αυτών των ορδών προσφέρει πολύτιμη εμπειρία για την εξέλιξη του χαρακτήρα σου, αλλά και εκατομμύρια όπλα για να συλλέξεις. Τα όπλα παραμένουν το επίκεντρο – κάθε μάχη μπορεί να σου χαρίσει το νέο αγαπημένο σου όπλο, κάτι που δεν με κούρασε ούτε μετά από πάνω από 50 ώρες παιχνιδιού. Αν και οι αναβαθμίσεις στον εξοπλισμό μου ήταν σπάνιες, ζούσα για τη στιγμή που έβρισκα κάτι ξεχωριστό, όπως ένα sniper rifle με εκρηκτικές σφαίρες ή ένα μαχαίρι που δημιουργεί βαρυτικές δίνες.
Συναρπαστικές μάχες και εχθροί
Πάντα ανυπομονούσα για τη λεία που θα έφερνε κάθε μάχη, ενώ οι ανταλλαγές πυρών στο Borderlands 4 παραμένουν χαοτικές και διασκεδαστικές. Αν και κάποιες μάχες διαρκούν περισσότερο απ’ όσο θα ήθελα, η ποικιλία εχθρών από διαφορετικές φατρίες προσθέτει ενδιαφέρον, και συχνά έπιανα τον εαυτό μου να συγκεντρώνεται όταν η μουσική άλλαζε, σηματοδοτώντας την εμφάνιση ενός ισχυρού “Badass” εχθρού. Μου άρεσε να εξουδετερώνω εχθρούς με το τουφέκι μου πριν ορμήσω με το διαβρωτικό shotgun. Το να ρίχνω το μαχαίρι για το τελειωτικό χτύπημα ενώ προσπαθούσα να γεμίσω το όπλο με έκανε πάντα να νιώθω σαν ήρωας ταινίας δράσης.
Νέος εχθρός και ενδιαφέρουσα πλοκή
Ο κόσμος του Kairos βρίσκεται υπό τον καταπιεστικό έλεγχο του Timekeeper, που βάζει την τάξη πάνω απ’ όλα. Η Gearbox δημιούργησε έναν πραγματικά απειλητικό αντίπαλο, που ξεχωρίζει από τους προηγούμενους κακούς της σειράς, και αποτελεί τον αγαπημένο μου ανταγωνιστή μετά τον Handsome Jack του Borderlands 2. Αν προτιμάς τους πιο εκκεντρικούς εχθρούς που χαρακτηρίζουν τη σειρά, θα βρεις αρκετούς τέτοιους στους δευτερεύοντες χαρακτήρες του.
Ισχυροί νέοι Vault Hunters
Για να αντιμετωπίσεις τον Timekeeper, το παιχνίδι προσφέρει ίσως την πιο δυνατή ομάδα Vault Hunters μέχρι σήμερα, με πολλαπλά ξεχωριστά skill trees και μοναδικές Action Skills για κάθε χαρακτήρα. Ο Rafa είναι ευέλικτος και προκαλεί μεγάλη ζημιά, η Harlowe μπορεί να εξαπλώσει ζημιά σε πολλούς στόχους, ο Vex καλεί φαντάσματα υποστήριξης, ενώ ο αγαπημένος μου, Amon, ρίχνει στοιχειακά τσεκούρια ή δημιουργεί φλεγόμενα φράγματα. Με τα εκτεταμένα skill trees και τα πολλά ξεκλειδωμένα cosmetics, η παραμετροποίηση των χαρακτήρων είναι πιο πλούσια από ποτέ.
Βελτιωμένη κίνηση και εξερεύνηση
Κάθε χαρακτήρας έχει πλέον πρόσβαση σε νέες κινήσεις, όπως αιώρηση και γάντζο. Μου άρεσε να αιωρούμαι στη μάχη, να προσγειώνομαι με δύναμη πάνω σε εχθρό και να γλιστράω με το shotgun πριν απομακρυνθώ γρήγορα. Αυτές οι βελτιώσεις στην κίνηση προσθέτουν πολλά σε κάθε μάχη, και πιστεύω πως θα είναι δύσκολο να επιστρέψω στα παλαιότερα Borderlands χωρίς αυτές τις δυνατότητες. Ωστόσο, το γεγονός ότι το ίδιο κουμπί εκτελεί dodge, ground-pound και crouch μου προκάλεσε αρκετούς αχρείαστους θανάτους.
Ο μεγαλύτερος κόσμος της σειράς
Αυτές οι κινήσεις είναι χρήσιμες καθώς εξερευνάς τον μεγαλύτερο κόσμο στην ιστορία της σειράς. Το Kairos, που εξερευνάται γρήγορα χάρη στο όχημα Digirunner, είναι γεμάτο ενδιαφέρουσες δραστηριότητες όπως:
- ασφαλή καταφύγια
- world bosses
- συναρπαστικές δευτερεύουσες αποστολές
Μπορείς επίσης να ανακαλύψεις Vaults, που περιλαμβάνουν μάχες με κύματα εχθρών και έντονες μάχες με bosses, αλλά είναι απογοητευτικό που μερικά από τα πιο διασκεδαστικά κομμάτια κρύβονται πίσω από έναν ασαφή μετρητή “ζεστό/κρύο” που δεν λειτουργεί καλά με τα πολλά επίπεδα του κόσμου.
Εξερεύνηση και πλοήγηση στον ανοιχτό κόσμο
Αν και οι πιο ικανοποιητικές στιγμές ήρθαν κατά την εξερεύνηση, ο ανοιχτός κόσμος μπορεί να γίνει κουραστικός, καθώς μερικές φορές δυσκολεύτηκα να βρω τη βέλτιστη διαδρομή προς τον προορισμό μου. Ευτυχώς, ο νέος σύντροφος-ρομπότ Echo-4 μπορεί να βοηθήσει στην πλοήγηση, αλλά η καθοδήγησή του δεν είναι πάντα αξιόπιστη.
Κλιμάκωση δυσκολίας και ισορροπία
Το Borderlands 4 προσαρμόζεται γενικά στο επίπεδο του παίκτη σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, κάτι που κάνει την απότομη αύξηση δυσκολίας στο τέλος να ξενίζει και να απογοητεύει. Αυτή η ξαφνική δυσκολία μείωσε τον ενθουσιασμό μου για το φινάλε, αλλά συνολικά η ιστορία είναι πιο ισορροπημένη από προηγούμενα παιχνίδια. Το Borderlands 4 συνδυάζει καλύτερα το χιούμορ με αξέχαστες ατάκες, χαρακτήρες και εντυπωσιακές σκηνές.
Μικρές αδυναμίες, μεγάλη διασκέδαση
Το μεγαλύτερο αρνητικό που μπορώ να αναφέρω είναι ότι ορισμένα σημεία διαρκούν υπερβολικά. Κάποιες μάχες τραβούν σε μάκρος, ορισμένες αποστολές έχουν πολλές αλληλοσυνδεόμενες απαιτήσεις και μερικά bosses έχουν υπερβολικά μεγάλη αντοχή. Όταν αυτά τα bosses έχουν πολλαπλές μορφές, η εμπειρία γίνεται κουραστική και εκνευριστική αντί για συναρπαστική. Ωστόσο, το παιχνίδι είναι τόσο διασκεδαστικό που αυτό αποτελεί μικρή ενόχληση, ειδικά χάρη στο εξαιρετικό co-op της σειράς, που εδώ είναι ακόμα καλύτερο με εύκολη συμμετοχή, βελτιωμένο fast travel και επαναλαμβανόμενες μάχες με bosses. Παρ’ όλα αυτά, φτάνοντας στον τελικό boss, ήταν φανερό ότι κάποια τμήματα του παιχνιδιού δεν είναι σωστά ρυθμισμένα για solo παίκτες.
Συμπέρασμα: Μια νέα κορυφή για τη σειρά
Παρόλο που πολλά βασικά στοιχεία της σειράς παραμένουν, η Gearbox τα έχει βελτιώσει και αναδιαμορφώσει τόσο ώστε το Borderlands 4 να ξεπερνά ό,τι έχει πετύχει μέχρι τώρα η σειρά, προσφέροντας ένα χαοτικό looter-shooter αντάξιο της φήμης των αρχών της δεκαετίας του 2010. Είναι ταυτόχρονα παράδειγμα υπερβολής και αυτοσυγκράτησης, κάτι που ακούγεται αντιφατικό, αλλά για μια σειρά που υπάρχει στα όρια αντίθετων εννοιών, ταιριάζει απόλυτα.