Πρώτες Εμπειρίες στο Tainted Grail: The Fall of Avalon
Το πρώτο αντικείμενο που βρήκα στο Tainted Grail: The Fall of Avalon που δεν ήταν ρούχα ή όπλα ήταν πορνογραφικό υλικό. Ξέρω τι σκέφτεσαι. “Will, φυσικά και ήταν πορνογραφικό. Το ξέρουμε, φίλε.” Άκου. Δεν ήξερα ότι ήταν πορνογραφικό. Αλλά το έμαθα γρήγορα. Το βρήκα σε μια περιοχή διαλείμματος φρουρών μετά την απόδρασή μου από το κελί. Δεν θυμάμαι τι συνέβη μετά· υπήρχε ένα σχέδιο μιας πολύ όμορφης γυναίκας και διάβασα τη φράση “μήλα της αγάπης” και μετά έχασα τις αισθήσεις μου. Αλλά ας επιστρέψω λίγο πίσω και να σου πω για την εμπειρία μου με αυτό το διασκεδαστικό αλλά γνώριμο RPG ανοιχτού κόσμου μέχρι τώρα.
Ανασκόπηση της Ιστορίας
Το Tainted Grail: The Fall of Avalon είναι μια επαναδιατύπωση του Αρθουριανού μύθου. Όταν η πατρίδα του κατακλύζεται από μια πανδημία γνωστή ως Κόκκινος Θάνατος, ο Άρθουρ οδηγεί τον λαό του στην Αβαλον, κατακτά το νησί και (με τη βοήθεια του Μέρλιν) καθαρίζει τη γη από την Wyrdness – μια χαοτική, πρωτόγονη δύναμη ικανή να αναμορφώσει το τοπίο και τα πλάσματα σε αυτό. Αυτό συνέβη πριν από 600 χρόνια. Τώρα, οι παλιές θρύλοι έχουν χαθεί, η Wyrdness έχει επιστρέψει στην Αβαλον και ο Κόκκινος Θάνατος έχει επανεμφανιστεί. Παίζεις ως ένας ανώνυμος κρατούμενος των Κόκκινων Ιερέων, οι οποίοι αναζητούν απεγνωσμένα μια θεραπεία. Είναι μια ενδιαφέρουσα αρχή που σου δίνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες ενώ διατηρεί τα μεγαλύτερα μυστικά του Fall of Avalon.
Δημιουργία Χαρακτήρα
Μετά από μια σύντομη σκηνή που εξηγεί όλα αυτά, μπαίνεις σε μια διαδικασία δημιουργίας χαρακτήρα. Αυτό που υπάρχει είναι εντάξει, αλλά είναι κάπως δύσκολο να φτιάξεις έναν χαρακτήρα που να φαίνεται ιδιαίτερα καλός, κυρίως επειδή το δέρμα όλων φαίνεται σαν να είναι φτιαγμένο από Play-Doh. Όλα τα υπόλοιπα στη διαδικασία είναι καλά, και ορισμένα στοιχεία, όπως τα μαλλιά, είναι πραγματικά εντυπωσιακά. Επιπλέον, θα περάσεις σχεδόν όλο το Fall of Avalon σε πρώτο πρόσωπο, εκτός αν επιλέξεις τη μη υποχρεωτική και (κατά την παραδοχή του προγραμματιστή) όχι πολύ καλοφτιαγμένη τρίτη-person mode.
Αφού ολοκληρώσεις τη δημιουργία του ήρωά σου, μπαίνεις σε ένα κελί. Αν έχεις παίξει μόνο το The Elder Scrolls IV: Oblivion, πιθανότατα θα νιώθεις έντονες ομοιότητες. Το Fall of Avalon οφείλει πολλά στο The Elder Scrolls, αλλά μην αφήσεις αυτή την αίσθηση οικειότητας να σε ξεγελά — είναι σίγουρα ένα παιχνίδι με τις δικές του ιδέες. Ένα πράγμα που εκτίμησα ήταν η απόφαση να καθοριστούν τα αρχικά στατιστικά του χαρακτήρα σου με βάση την απάντησή σου σε μια ανάκριση από έναν φρουρό. Ήθελα να εξειδικευτώ στη ranged μάχη με ένα αξιόπιστο τόξο, οπότε του είπα ότι κυνηγούσα πριν με πιάσουν, και στη συνέχεια χρησιμοποίησα ό,τι έπιασα για να φτιάξω ρούχα. Αυτό σήμαινε ενισχύσεις στα σχετικά στατιστικά. Δεν είχα καν βγει από τη φυλακή και ήδη έκανα κάτι από τον εαυτό μου. Ποιος λέει ότι η αποκατάσταση δεν λειτουργεί;
Μάχη σε Πρώτο Πρόσωπο
Όσον αφορά τη μάχη σε πρώτο πρόσωπο, αυτό είναι αρκετά καλό. Δεν θα αποκαλύψω πώς βγαίνεις από το κελί, αλλά βγαίνεις (μου αρέσει να το σκέφτομαι ως άδεια για καλή συμπεριφορά), και το πρώτο tooltip που πήρα καθώς περιηγούμουν στη φυλακή μου είπε πώς να αποκρούω. Ένα δυσοίωνο σημάδι, σίγουρα, αλλά όσον αφορά τη μάχη σε πρώτο πρόσωπο, το Fall of Avalon είναι αρκετά καλό. Οι χτυπήματα έχουν βάρος και αντίκτυπο, και όταν μπλοκάρεις μια επίθεση, συχνά θα ζαλιστείς λίγο. Ακόμα και οι επιλογές όπλων έχουν σημασία. Χρησιμοποίησα ένα ρόπαλο στην αρχή, αλλά μόλις πήρα το πρώτο μου μαχαίρι, ένιωσα αμέσως τη διαφορά όταν χτύπησα κάποιον. Λιγότερος αντίκτυπος, αλλά πολύ ωραία ήχος κοπής.
Δεν έχω καταφέρει να αποκρούσω ακόμα (το παράθυρο είναι αρκετά στενό, ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται), αλλά είμαι ευτυχής που δεν χρειάστηκε μέχρι τώρα. Το μπλοκάρισμα λειτουργεί μια χαρά και έχεις μια ωραία πίσω κίνηση αν χρειαστεί να απομακρυνθείς γρήγορα. Αυτή η μάχη πιθανότατα δεν θα κερδίσει βραβεία για την επαναστατική της προσέγγιση στις μάχες RPG σε πρώτο πρόσωπο (αν και είμαι νωρίς, ποιος ξέρει;), αλλά είναι αρκετά ενδιαφέρουσα για να κρατήσει την προσοχή μου.
Εξερεύνηση και Αλληλεπίδραση
Αλλιώς, πολλές από τις 5 ώρες που έχω παίξει στο Fall of Avalon μέχρι τώρα έχουν περάσει εξερευνώντας, τυχαία μαζεύοντας πορνογραφικό υλικό, μιλώντας με ανθρώπους και τα λοιπά. Είναι ένα παιχνίδι που σε ενθαρρύνει να μαζεύεις τα πάντα, να μιλάς σε όλους, ο κόσμος υπάρχει για να είναι η παιδική σου χαρά, και αν έχεις παίξει το The Elder Scrolls, θα νιώθεις σαν στο σπίτι σου. Ναι, πρέπει να πάρω εκείνο τον κουβά, και τον διπλανό του. Γιατί να μην το κάνω; Μπορεί να το χρειαστώ.
Είμαι ακόμα πολύ νωρίς στο Tainted Grail: The Fall of Avalon. Είναι ένα μεγάλο RPG, και έχω πολλά περισσότερα να δω και να κάνω πριν την τελική μου κριτική, αλλά μου αρέσει αυτό που υπάρχει εδώ ως κάποιος που έχει διαβάσει υπερβολικά πολλά Αρθουριανά κείμενα. Τίποτα από όσα έχω δει δεν φαίνεται πραγματικά μοναδικό ακόμα, αλλά αυτό που υπάρχει είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον. Τώρα απλά πρέπει να αποφύγω τους δολοφονικούς κούνελους. Στοίχημα ότι υπάρχει ένας κάπου εδώ.