Εντυπώσεις για το Steel Seed
Με κακώς φωτισμένες μεταλλικές αίθουσες, αναβοσβήνοντα νέον φώτα, μια μηχανική απεικόνιση μεγαλύτερη από τη ζωή και μια κυβερνοναΐα πρωταγωνίστρια, το Steel Seed έχει πολλά που κεντρίζουν το ενδιαφέρον μου, καθώς μπορώ εύκολα να παρασυρθώ σε ιστορίες B-tier επιστημονικής φαντασίας αν τα πράγματα φαίνονται αρκετά περίεργα. Δυστυχώς, αυτή η περίεργη προσέγγιση είναι λάθος. Η κρυφή δράση και η ενεργητική πλατφόρμα είναι τα καλύτερα χαρακτηριστικά του, αλλά είναι άνισα σε όλη την περίπου 12ωρη εκστρατεία. Ορισμένες πραγματικά εντυπωσιακές στιγμές και πλάσματα χάνονται ανάμεσα σε χιλιόμετρα μουντών και αδιάφορων χώρων, επισκιάζονται από απογοητευτική μάχη και μια αδύναμη ιστορία που αποδυναμώνει όποια σημάδια ζωής είχε αυτή η μηχανή.
Προβλήματα με την παρουσίαση της ηρωίδας
Τα προβλήματα με το Steel Seed ξεκινούν από την γενική παρουσίαση της ηρωίδας του. Η Ζόι, αδέξια θαρραλέα και ειλικρινής κόρη του δημιουργού της δυστοπίας στην οποία ξύπνησε, φαίνεται εντελώς εκτός τόπου με τον μετα-αποκαλυπτικό κόσμο της επιστημονικής φαντασίας. Είναι καλή φωνητικά, αλλά όχι καλή συγγραφικά, βασιζόμενη σε ανούσιες αυτοαναστολές για ένα παρελθόν που δεν μπορεί να θυμηθεί πλήρως και σε στιλ διάλογο ταινίας υπερηρώων με τον ρομπότ πατέρα της. Κυρία, είστε η τελευταία ζωντανή ανθρώπινη ύπαρξη σε έναν πλανήτη γεμάτο από δολοφονικά ρομπότ και η μόνη σας ευκαιρία να επαναφέρετε την ανθρωπότητα από την εξαφάνιση. Χρειάζομαι να σταματήσετε τις ατάκες και να επικεντρωθείτε.
Αρκετές αδυναμίες στην πλοκή
Το Steel Seed είναι γεμάτο με ιστορία για το πώς μια μεγάλη εταιρεία ήταν η τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας μέχρι που ο CEO (που είναι και πατέρας της Ζόι) προδόθηκε, αλλά η πλοκή του είναι φτωχή σε ενδιαφέροντα γεγονότα ή πειστικούς λόγους για να προχωρήσετε στο επόμενο στόχο εκτός από το “γιατί μου το λέει”. Υπάρχει ένα σημείο που τεχνικά ικανοποιεί τον λογοτεχνικό ορισμό της ανατροπής, αλλά το βλέπετε να έρχεται πολύ νωρίς.
Πλατφόρμες και περιβάλλον
Θα περάσετε πολύ χρόνο πηδώντας σε πλατφόρμες και σκαρφαλώνοντας τοίχους σε αυτή την μετα-ανθρώπινη εγκατάσταση. Είναι πολύ παρόμοιο με τα παιχνίδια Uncharted, όπου η κίνηση σε μια άκρη μπορεί να είναι γεμάτη από ατυχήματα και ανατριχιαστικές στιγμές. Το Steel Seed πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, κάνοντάς σας να νιώθετε την ένταση καθώς γλιστράτε μέσα από καταρρέουσες δομές ή αποφεύγετε τα πυρά.
- Ελαφρές μηχανικές γρίφοι
- Δυναμική αλληλεπίδραση με τον KOBY
Οι εκτενείς περιοχές που θα εξερευνήσετε είναι οπτικά άνισες. Υπάρχουν αρκετές γενικές τεχνολογικές διαδρομές ή σκουπίδια που δεν εμπνέουν θαυμασμό αν έχετε δει οποιαδήποτε επιστημονική φαντασία. Αλλά μερικές φορές αυτές οι αίθουσες γεμίζουν με περίεργα ρομπότ ή έναν τεράστιο μηχανισμό που σας χαιρετά, και δεν μπορείτε παρά να σκεφτείτε ότι τουλάχιστον εδώ έχουν προσπαθήσει.
Αντιμετώπιση εχθρών
Υπάρχουν πολλοί εχθροί που προσπαθούν να σας σταματήσουν, και μπορείτε να τους αντιμετωπίσετε με κρυφή εξυπνάδα ή βίαιη δύναμη. Οι περιοχές με τους περισσότερους εχθρούς είναι γεμάτες κρυψώνες και επικίνδυνες παγίδες. Στην αρχή, η κρυφή δράση είναι απλή λόγω της περιορισμένης ποικιλίας εχθρών, αλλά εξελίσσεται σε κάτι πιο πλούσιο με την πάροδο του χρόνου.
Δυσκολίες στη μάχη
Η Ζόι και ο KOBY αποκτούν περισσότερες ικανότητες καθώς προχωρούν, αλλά πρέπει να κερδίσετε την ικανότητα να τις αγοράσετε με πόντους που βρίσκετε. Ωστόσο, αποφεύγω τη μάχη όπως ένας ιός υπολογιστή. Από το προβληματικό σύστημα στόχευσης μέχρι τις αδύναμες επιθέσεις, η άμεση σύγκρουση είναι γενικά μπερδεμένη. Στο τέλος της εκστρατείας, αν πιαστώ σε μια κρυφή ενότητα, προτιμώ να επαναφορτώσω το τελευταίο σημείο ελέγχου παρά να καθαρίσω τους εχθρούς, καθώς είναι λιγότερο βαρετό. Οι ζώνες όπου πρέπει να πολεμήσετε είναι οι λιγότερο αγαπημένες μου στο Steel Seed, αλλά ευτυχώς είναι σπάνιες.