Ανασκόπηση του Fire Emblem: The Sacred Stones
Αυτή η ανασκόπηση δημοσιεύθηκε αρχικά τον Μάρτιο του 2015. Την ενημερώνουμε και την επαναδημοσιεύουμε για να γιορτάσουμε την άφιξη του παιχνιδιού στη βιβλιοθήκη Game Boy Advance του Nintendo Switch Online.
Ενώ το Fire Emblem είναι μια σειρά με μακρά ιστορία στην Ιαπωνία, η πορεία του στη Δύση είναι πολύ πιο περιορισμένη. Στην πραγματικότητα, το Fire Emblem: The Sacred Stones στο Game Boy Advance ήταν η δεύτερη είσοδος της σειράς που έφτασε στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Η πρώτη είσοδος είναι επίσης διαθέσιμη μέσω του Nintendo Switch Online (και προηγουμένως στο Wii U eShop και στο 3DS μέσω του Ambassador Program), προσφέροντας μια χρήσιμη ευκαιρία να γνωρίσετε τις πρώτες μέρες της παρουσίας της IP εκτός Ιαπωνίας.
Για όσους είναι εξοικειωμένοι με τον προκάτοχο ή ακόμα και με το εξαιρετικό Fire Emblem: Awakening στο 3DS, πολλά από αυτά θα είναι ενστικτώδη – έχουμε ακόμα έναν κύκλο αποτελεσματικότητας για όπλα, στρατηγική με βάση τις στροφές και πολλές αποχρώσεις ενδιάμεσα. Η βάση της σειράς είναι οι καλοδουλεμένες μηχανικές, τις οποίες είχε κυριαρχήσει η Intelligent Systems μέχρι αυτό το στάδιο – η πρόκληση πάντα φαίνεται ισορροπημένη, με τρία επίπεδα δυσκολίας που βοηθούν όσους αναζητούν μια ελαφριά ή πιο απαιτητική εμπειρία.
Η κυριαρχία διαφορετικών τύπων μονάδων είναι κρίσιμη για την πρόοδο, όχι μόνο όσον αφορά τη στρατηγική στόχευση εχθρών αλλά και τη διαχείριση πολλών παραγόντων. Τα όπλα είναι περιορισμένα και χρειάζονται διαχείριση μέσω ανακάλυψης ή αγοράς αντικαταστάσεων, ενώ αυτός ο τίτλος εισάγει επίσης την έννοια των ρόλων υποστήριξης, με ενδιαφέρουσες συνομιλίες μεταξύ χαρακτήρων για να ενισχύσουν τη συγγένεια και τη συνεργασία τους. Κάθε κίνηση μετράει, είτε πρόκειται για την εξόντωση ενός εχθρού με επίθεση από απόσταση, είτε για την ίαση ενός συμμάχου, είτε απλά για τη διάσωσή του από το πεδίο μάχης. Υπάρχουν πολλά να σκεφτείτε.
Σε αντίθεση με τις πιο σύγχρονες εισόδους της σειράς, αξίζει να σημειωθεί ότι η μόνιμη απώλεια χαρακτήρων είναι αναπόφευκτη σε αυτή την εμπειρία. Ενώ μπορούσατε να την απενεργοποιήσετε στο Awakening, εδώ υπάρχει η τρομακτική πιθανότητα να χάσετε χαρακτήρες για πάντα. Ανάλογα με την επιλογή δυσκολίας σας, αυτό μπορεί να προκύψει από ένα μικρό λάθος, όπως η απρόσεκτη τοποθέτηση μιας μονάδας σε εμβέλεια πολλών εχθρών, οπότε είναι επιτακτική ανάγκη να σκεφτείτε προσεκτικά τις κινήσεις σας.
Πέρα από τις βασικές μάχες που σχηματίζουν τα Κεφάλαια της ιστορίας, αυτή η είσοδος προχώρησε τη σειρά σε σύγκριση με τον προκάτοχό της στο GBA. Υπάρχει ένας χάρτης υπαίθρου που μπορείτε να διασχίσετε όπως επιθυμείτε, μόλις ξεκλειδώσετε περιοχές, που είναι χρήσιμος για την προμήθεια αγαθών ή ακόμα και για την αντιμετώπιση προαιρετικών προκλήσεων εξόντωσης τεράτων. Η τοποθεσία του Magvel, μιας γης με πολλές χώρες, αποκτά μεγαλύτερη σημασία με αυτή την προοπτική του χάρτη, που ήταν μια πρόοδος για τη σειρά εκείνη την εποχή.
Όσον αφορά την ιστορία, την απολαύσαμε και υπάρχουν ακόμη και εναλλακτικές διαδρομές όπου μπορείτε να επιλέξετε να αντιμετωπίσετε μερικά κεφάλαια που επικεντρώνονται στους κύριους πρωταγωνιστές Eirika ή Ephraim. Η χρήση σημείων αποκατάστασης ή πολλαπλών αρχείων αποθήκευσης στις εκδόσεις Wii U / NSO θα σας επιτρέψει να δείτε όλα τα κεφάλαια χωρίς να χρειαστεί να κάνετε πολλές επαναλήψεις, κάτι που είναι μια ωραία προσθήκη.
Το τοπικοποιημένο κείμενο είναι κάπως ειλικρινές και απλό, αλλά αυτό είναι κατανοητό δεδομένου του φορμά – παρά ταύτα, συναντάμε σύνθετα θέματα όπως η σκληρότητα του πολέμου, η οικογενειακή πίστη, το θάρρος και ο φόβος. Η ισχυρή δύναμη της εχθρικής εισβολής σε ολόκληρη την ήπειρο και οι υψηλοί κίνδυνοι στην διάσωση των λεγόμενων ‘Ιερών Λίθων’ είναι μια ιστορία που αφηγείται καλά.
Παρουσίαση του παιχνιδιού
Στην παρουσίαση, θεωρούμε επίσης ότι αυτός ο τίτλος του Game Boy Advance είναι σχετικά κατάλληλος για μεγαλύτερες οθόνες. Οι χοντρές, πολύχρωμες πιξέλ φαίνονται αρκετά ελκυστικές στο GamePad και το Switch, αλλά και σε μια τηλεόραση. Το στυλ τέχνης είναι αρκετά καλό, και δεν είναι ασυνήθιστο για σύγχρονες indie προσπάθειες να χρησιμοποιούν παρόμοια ‘ρετρό’ οπτικά. Για ένα φορητό παιχνίδι που είναι δεκαετίες παλιό, αυτό αντέχει σχετικά καλά.
Φυσικά, περιορίζεται από την εποχή του, και ενώ αυτό δεν είναι κριτική ή παράγοντας στην βαθμολογία, αξίζει να αναφερθεί ότι η πλοήγηση και η συνολική διεπαφή χρήστη δεν είναι η ευχάριστη εμπειρία που απόλαυσαν οι θαυμαστές του Awakening. Η μονή οθόνη του Game Boy Advance απαιτούσε πιο βαθιά στρώματα μενού, οπότε αυτό χρειάζεται λίγο χρόνο για να το συνηθίσετε.