Η μαγεία των συστημάτων κλάσεων στα RPG
Ποιος δεν αγαπά ένα καλό σύστημα επαγγελμάτων ή κλάσεων σε ένα RPG; Από το ατελείωτο ανέβασμα επιπέδων και τις υπο-δεξιότητες στο Final Fantasy V, μέχρι τη δημιουργία της τέλειας ομάδας και των ιδανικών συνδυασμών στο Octopath Traveler, οι κλάσεις προσφέρουν μια μοναδική αίσθηση εξατομίκευσης και χαρακτήρα που δύσκολα βρίσκεις αλλού στο είδος.
Περιορισμοί που δίνουν βάθος
Αν και τα περισσότερα παιχνίδια επιτρέπουν ατελείωτο πειραματισμό και ανέβασμα επιπέδων, υπάρχει κάτι ξεχωριστό στα πιο περιοριστικά συστήματα κλάσεων. Αυτά που ξεκινούν με μια βασική κλάση και επιτρέπουν αλλαγές μέσω ενός δέντρου κλάσεων, οδηγώντας σε διαφορετικά μονοπάτια που αλλάζουν το στυλ και τον ρόλο κάθε χαρακτήρα.
Γιατί ξεχωρίζει το σύστημα του Seiken Densetsu 3
Αυτός είναι και ο λόγος που λατρεύω το σύστημα κλάσεων του Seiken Densetsu 3. Είναι φαινομενικά απλό, βασίζεται όμως στη σύνθεση της ομάδας, την προσαρμοστικότητα και το να καλύπτεις τα κενά, αντί να αλλάζεις συνεχώς ρόλους. Μόλις επιλέξεις το μονοπάτι Light ή Dark για έναν χαρακτήρα, η απόφαση είναι οριστική. Ακόμα και τριάντα χρόνια μετά την κυκλοφορία του, παραμένει απολαυστικό.
Από το Secret of Mana στο Trials of Mana
Είναι μια μεγάλη αλλαγή σε σχέση με το Final Fantasy Adventure και το Secret of Mana, δύο απλά action RPGs που δανείστηκαν στοιχεία από το The Legend of Zelda και εξελίχθηκαν σε RPGs με έμφαση στη συνεργασία. Το Secret of Mana θα είναι πάντα ένα από τα πιο σημαντικά παιχνίδια για μένα, αλλά το sequel του – πλέον Trials of Mana – είναι ανώτερο χάρη στην τεράστια επαναληψιμότητά του. Την πρώτη φορά που το τερμάτισα, το ξανάρχισα αμέσως, θέλοντας να φτιάξω την απόλυτη ομάδα.
Ελευθερία επιλογών στην αρχή
Στην πραγματικότητα, σχεδόν κάθε συνδυασμός λειτουργεί καλά. Η μαγεία ξεκινά από το γεγονός ότι διαλέγεις όλη την ομάδα σου από την αρχή – ο αρχηγός που θα επιλέξεις επηρεάζει κάποιες σκηνές της ιστορίας και τα τελικά dungeons, αλλά κατά τα άλλα, όλα εξαρτώνται από εσένα.
Η πρώτη μου ομάδα
Έδρασα εντελώς με το ένστικτο: Η Riesz ήταν απαραίτητη και έγινε η αρχηγός μου, οπλισμένη με δόρυ για καλό damage. Δίπλα της ο Kevin, ένας μοναχός και ο καλύτερος beast boy. Την τριάδα συμπλήρωσε ο Hawkeye, ένας γοητευτικός κλέφτης. Στα χαρτιά, ίσως όχι η πιο ισορροπημένη ομάδα, αφού δεν υπήρχε καθαρός μάγος ή healer (τουλάχιστον στην αρχή), αλλά στο τέλος αποδείχτηκαν μια πανίσχυρη τριάδα με τεράστια δύναμη.
Η σημασία της εξοικείωσης με τους χαρακτήρες
Αυτό που κάνει το σύστημα κλάσεων του Trials of Mana τόσο επιτυχημένο είναι ότι σου δίνει αρκετό χρόνο να μάθεις κάθε στάδιο. Για τα πρώτα 18 επίπεδα, εξοικειώνεσαι με τις βασικές κινήσεις κάθε χαρακτήρα – για μένα, κυρίως επίθεση, επίθεση, επίθεση. Κανείς δεν είχε ξόρκια, buffs ή debuffs, οπότε βασιζόμουν σε ειδικές επιθέσεις και προσεκτική χρήση healing items.
Μαθαίνοντας τα δυνατά και αδύναμα σημεία
Είναι ένα μάθημα στο να ανακαλύπτεις τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες κάθε χαρακτήρα χωρίς τα επιπλέον εργαλεία που φέρνουν οι αναβαθμίσεις κλάσεων. Στη δική μου περίπτωση, έμαθα ότι και οι τρεις μπορούσαν να κάνουν τεράστια ζημιά – ειδικά ο Kevin. Είχα συνηθίσει τα συστήματα του Secret of Mana (ακόμα και το εκνευριστικό spell-queueing που εκμεταλλευόμουν για να ανεβάζω μαγεία), οπότε χρειάστηκα λίγο χρόνο να προσαρμοστώ στο βελτιωμένο timing.
Η κρίσιμη επιλογή στο επίπεδο 18
Στο επίπεδο 18 ξεκινάει η πραγματική διασκέδαση: εξετάζοντας μια mana stone, μπορούσα επιτέλους να διαλέξω αν οι χαρακτήρες μου θα ακολουθούσαν το Light ή το Dark μονοπάτι. Όποιο κι αν επέλεγα, κλείδωνε τις μισές κλάσεις για κάθε χαρακτήρα. Και οι δύο πλευρές προσφέρουν διαφορετικές αλλαγές, εστιάζοντας σε ρόλους που κάνουν και τους έξι χαρακτήρες μοναδικούς.
Η εξέλιξη της Riesz
Η Riesz, όταν ξεκινά το ταξίδι της στις κλάσεις, δεν είναι απλώς μια damage dealer. Η Light πλευρά της δίνει πρόσβαση σε buffs για όλη την ομάδα, ενώ η Dark εστιάζει σε debuffs. Με νέα αναβάθμιση στο 38, τα buffs/debuffs της γίνονται ισχυρότερα ή στοχεύουν πολλαπλούς συμμάχους ή εχθρούς.
Στρατηγική επιλογή μονοπατιών
Επιλέγοντας το Light μονοπάτι με Valkyrie, άρχισα να σκέφτομαι στρατηγικά. Με τη Riesz ως buffer, η ζημιά έπρεπε να έρθει από τα αγόρια. Κράτησα το Light για τον Kevin, δίνοντάς του heal και strength buff που λειτουργούσε τη μέρα. Έπειτα, ο Hawkeye πήγε στο Dark, αλλά όχι στο απόλυτο σκοτάδι, ώστε να μπορεί να ρίχνει πολλαπλά ninjutsu spells.
Η ιδανική τριάδα
Αυτή η τριάδα κάλυψε όλα τα κενά μου. Η Starlancer (Light-Dark Class της Riesz) δίνει buffs σε όλη την ομάδα και έχει ένα πανίσχυρο summon που καθαρίζει την οθόνη από εχθρούς. Ο Kevin έγινε ο βασικός damage-dealer, ανθεκτικός και πάντα στην πρώτη γραμμή. Ο Hawkeye εκμεταλλευόταν τα elemental weaknesses (ιδανικό για τα οκτώ Benevodon bosses) και ενίσχυε τη ζημιά του Kevin.
Πειραματισμός και διασκέδαση
Ήταν ένας συνδυασμός που αποδείχτηκε εξαιρετικά διασκεδαστικός – αυτό που θα μπορούσε να είναι αποτυχία, λειτούργησε τέλεια, δίνοντάς μου την ποικιλία που χρειαζόμουν για να κερδίσω. Ειλικρινά, διάλεξα αυτούς τους τρεις επειδή είχαν το καλύτερο design. Τι θα γινόταν όμως αν επέλεγα εντελώς διαφορετικό θέμα;
Δεύτερη προσπάθεια, νέα προσέγγιση
Η δεύτερη φορά ξεκίνησε λίγες μέρες μετά την πρώτη, με all-girls ομάδα: Charlotte, Angela και Riesz. Χωρίς βασικούς physical attackers, μόνο υποστηρικτικοί και μάγοι. Λάτρεψα το πρώτο playthrough, αλλά αυτή η Mana Girls ομάδα και ο συνδυασμός των κλάσεών τους με έκαναν να αγαπήσω το παιχνίδι ως ένα από τα αγαπημένα μου SNES RPGs.
Η πρόκληση της ζημιάς
Το ερώτημα ήταν πώς θα έκανα αρκετή ζημιά. Είχα μαγεία και healing, και ήξερα ότι με τη Riesz (Light Light για Vanadis) θα μπορούσα να δίνω single-target buffs και να χρησιμοποιώ το πανίσχυρο single-target tech της. Ως τότε, είχα γίνει μανιακός με το να ψάχνω κλάσεις online, να βλέπω τα υπέροχα character designs και να προσπαθώ να φτιάξω την τέλεια ομάδα.
Η στρατηγική της Charlotte και της Angela
Η Charlotte δεν χρειαζόταν buff στη ζημιά, αφού ήξερα ότι η Angela θα έφερνε τα μεγάλα νούμερα. Έτσι, η Charlotte μετατράπηκε από γλυκό παιδάκι σε Necromancer με δυνατότητα debuff σε εχθρούς (ειδικά bosses). Η Angela, με την pure-Light κλάση Grand Diviner, ήταν όλη μέρα damage, με Double Spell και το κατάλληλο στοιχείο για κάθε μάχη.
Η απόλυτη νίκη
Νίκησα το τελικό boss σε λιγότερο από ένα λεπτό. Το Trials of Mana δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, αλλά αυτή η στιγμή ήταν δική μου – ήξερα πώς να φτιάξω την τέλεια ομάδα και να εκμεταλλευτώ τα δυνατά τους σημεία. Καμία πραγματική physical ζημιά εκτός από μια charged επίθεση που αργεί να φορτίσει; Κανένα πρόβλημα – απλά έριχνα ξόρκια και buffs ξανά και ξανά.
Η ουσία των RPG με κλάσεις
Αυτά είναι τα καλύτερα διλήμματα σε κάθε RPG με σύστημα κλάσεων – τι ταιριάζει με τι; Πότε να χρησιμοποιήσεις αυτή τη δεξιότητα ή αυτή την κλάση; Δεν έχει σημασία αν το σύστημα είναι απλό ή πολύπλοκο – αρκεί να σκεφτείς ή να πειραματιστείς. Στο Trials of Mana, οι αποφάσεις σου είναι οριστικές, και αυτό είναι μέρος της διασκέδασης.
Η σημασία των περιορισμών
Δεν υπάρχει εύκολη αλλαγή, όπως στο Final Fantasy Tactics ή το Xenoblade Chronicles 3. Πρέπει να ζήσεις με τις επιλογές σου και να προχωρήσεις. Ξέχασες να εκμεταλλευτείς τα elemental weaknesses με Duran, Hawkeye και Riesz; Απλά συνέχισε να πιέζεις. Δεν έχεις healer; Καλύτερα να μαζέψεις χρήματα και healing items. Αν η ομάδα σου δεν είναι ιδανική, η πρόκληση και η χαρά είναι να βρεις πώς θα τα καταφέρεις.
Η απλότητα ως πλεονέκτημα
Δεν είναι περίπλοκο παιχνίδι, ούτε χρειάστηκε να είναι. Υπάρχουν βέλτιστοι και λιγότερο βέλτιστοι συνδυασμοί, αλλά το να μπορείς να φτιάξεις περίεργα mixes από κλάσεις είναι μεγάλο μέρος της γοητείας. Γιατί νομίζετε ότι το Final Fantasy V’s Four Job Fiesta παραμένει τόσο δημοφιλές; Το σύστημα κλάσεων του είναι εξαιρετικό και ευέλικτο, αλλά οι περιορισμοί και οι προκλήσεις το κάνουν ακόμα καλύτερο.
Η διαχρονική γοητεία του Trials of Mana
Έτσι, ενώ το Trials of Mana ίσως να μην είναι τόσο βαθύ όσο άλλα RPGs με κλάσεις, για την εποχή του είναι εξαιρετικά εθιστικό και όμορφα απλό, δίνοντάς σου την ευκαιρία να πειραματιστείς με τη σύνθεση και τον σχεδιασμό της ομάδας σου. Είναι σαν μια πραγματική παρτίδα D&D – ένας Bard, ένας Warlock και ένας Thief ίσως να μην ακούγονται ως η ιδανική ομάδα, αλλά σίγουρα θα περάσεις καλά. Όπως και με μια παρέα γεμάτη μάγους.