Τέσσερα χρόνια με το Valheim
Είναι δύσκολο να πιστέψω ότι έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε που ξεκίνησα το ταξίδι μου και ερωτεύτηκα το Valheim. Ως λάτρης των survival crafting παιχνιδιών και της σκανδιναβικής μυθολογίας, θεωρώ ότι προσφέρει μια από τις καλύτερες εμπειρίες και στους δύο τομείς. Παρόλο που στην αρχή μοιάζει ακόμα γνώριμο – και παραμένει σε “early access”, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό πια – έχει δεχτεί αμέτρητα patches από την κυκλοφορία του, με μια λίστα αλλαγών που θα χρειαζόταν περισσότερο χρόνο να διαβάσεις απ’ ό,τι μια μακροσκελής ιστορία για τον προπάππου κάποιου δευτερεύοντα χαρακτήρα σε σάγκα των Βίκινγκ. Από νέα biomes και bosses μέχρι βελτιώσεις στο crafting και τη μάχη, η σημερινή έκδοση του Valheim είναι σαν ένα ξίφος που η Iron Gate ακονίζει κάθε χειμώνα.
Ο κόσμος μεγαλώνει και εξελίσσεται
Όλα αυτά ισχύουν ακόμα, με τη διαφορά ότι ο κόσμος έχει μεγαλώσει σημαντικά και σχεδόν κάθε σύστημα έχει βελτιωθεί με κάποιο τρόπο, μικρό ή μεγάλο. Μόνη εξαίρεση οι greydwarves, που παραμένουν εξίσου ενοχλητικοί. Θα επανέλθουμε σε αυτό.
Νέες δυνατότητες για melee builds
Αυτή η επιστροφή βασίζεται στο opt-in beta patch που ανακοινώθηκε στο Gamescom 2025, γνωστό ως Call to Arms update, και είναι ταιριαστό, αφού φέρνει μερικές από τις πιο σημαντικές αλλαγές στη μάχη μέχρι σήμερα. Τα trinkets αποτελούν μια νέα θέση εξοπλισμού που σου επιτρέπει να γεμίζεις αδρεναλίνη μέσα από μάχες – ουσιαστικά σαν super meter για όσους γνωρίζουν από fighting games – με διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με το trinket όταν η αδρεναλίνη γεμίσει. Προστέθηκε επίσης το “perfect dodge”, που επιτρέπει να παίζεις melee build χωρίς ασπίδα, αρκεί να έχεις καλό timing στις επιθέσεις των εχθρών. Τα perfect blocks πλέον δεν καταναλώνουν stamina, κάνοντας αυτό το build πολύ πιο βιώσιμο. Ίσως η κυριαρχία του stealth archer να φτάνει στο τέλος της – ή τουλάχιστον να μην υπερέχει τόσο πολύ έναντι άλλων στυλ παιχνιδιού. Όπως σχεδόν κάθε αλλαγή στο Valheim με τα χρόνια, το σύστημα μάχης παραμένει γνώριμο αλλά πιο βαθύ και βελτιωμένο.
Επιτέλους αρκούδες (και μας σκοτώνουν)!
Το σήμα κατατεθέν αυτού του patch είναι ο νέος εχθρός, η αρκούδα. Γιατί άργησε τόσο να προστεθεί αρκούδα σε ένα παιχνίδι επιβίωσης με Βίκινγκς; Δεν ξέρω, αλλά χαίρομαι που ήρθε. Βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε greydwarves και trolls σε δυσκολία, προσθέτοντας ποικιλία στους εχθρούς των αρχικών περιοχών όπου περνάς το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σου. Μαζεύοντας μέρη αρκούδας μπορείς να φτιάξεις νέο όπλο και σετ πανοπλίας που ταιριάζει σε πολύ επιθετικό melee στυλ. Φοβάμαι ότι αυτά τα αντικείμενα θα είναι αδύναμα στο mid-late game, αλλά για την αρχή της περιπέτειας είναι ωραίο να μπορείς να παίξεις ως berserker.
Νέες περιοχές με μυθολογικό χαρακτήρα
Σε γενικές γραμμές, το Valheim έχει εξελιχθεί σε μια πολύ πιο ολοκληρωμένη σάγκα από τότε που το πρωτοδοκίμασα. Έχουν προστεθεί δύο νέα biomes, τα Mistlands και Ashlands, μαζί με τα bosses τους, αν και δεν έχω καταφέρει ακόμα να δω το δεύτερο στη νέα μου αποθήκευση, όπου έχω φτάσει περίπου 25 ώρες. Παρά το ότι έχω πάνω από 100 ώρες συνολικά στο Valheim, δεν έχω δει ποτέ τα Ashlands – που προστέθηκαν μόλις πέρυσι. Ο κόσμος είναι τεράστιος, και αυτό είναι συναρπαστικό. Απομένουν ακόμα ένα μεγάλο boss και ένα biome στο roadmap, αλλά το παιχνίδι πλησιάζει πολύ στο τελικό του στάδιο.
Early Access που δεν μοιάζει με Early Access
Ακόμα και στην πρώτη μου εμπειρία με το Early Access, είχα πει ότι δύσκολα καταλαβαίνεις πως πρόκειται για παιχνίδι σε ανάπτυξη, και αυτό ισχύει όλο και περισσότερο. Το περιεχόμενο που υπάρχει ήδη μπορεί να σου πάρει μήνες να το εξερευνήσεις, αν παίζεις περιστασιακά. Μέχρι να φτάσεις στα Ashlands, ίσως να έχει κυκλοφορήσει ήδη η έκδοση 1.0. Ο χρόνος που απαιτείται για να συναντήσεις κάτι “υπό κατασκευή” είναι τόσος που οι περισσότερες προσπάθειές μου δεν το πλησίασαν καν. Και αναρωτιέμαι: αν χρειάζομαι πάνω από 60 ώρες για να παρατηρήσω κάτι ημιτελές, είναι όντως ημιτελές; Ή απλώς περιμένω ένα expansion; Μάλλον το δεύτερο.
Τα έλη παραμένουν δύσκολα
Κάθε νέα περιοχή φέρνει καινούριους εχθρούς, μοναδικές προκλήσεις επιβίωσης, νέες συνταγές και έντονη θεματολογία. Τα πιο προχωρημένα biomes ενσωματώνουν περισσότερα μυθολογικά στοιχεία, υπενθυμίζοντάς σου ότι δεν βρίσκεσαι πια στο Kristiansand. Η μετάβαση από το Black Forest στα Swamps παραμένει δύσκολη, λόγω της σκληρότερης μορφολογίας, των εχθρών και των status effects – ειδικά όταν οι αποστάσεις μεγαλώνουν και πριν ξεκλειδώσεις portals. Δεν με εκπλήσσει που εκεί έχουν τελειώσει πολλές από τις προσπάθειές μου. Και ποιος συμπαθεί ένα δύσοσμο, δηλητηριώδες έλος; Είναι σίγουρα το λιγότερο αγαπημένο μου biome, ακόμα και στο τελευταίο patch. Αξίζει όμως να το ξεπεράσεις για να δεις τι ακολουθεί.
Οι greydwarves παραμένουν ενοχλητικοί
Οι greydwarves στο Dark Forest εξακολουθούν να είναι ενοχλητικά μικρά πλάσματα που σε ενοχλούν συνεχώς χωρίς να αποτελούν πραγματική απειλή στη μάχη. Αν μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα trinket που να διώχνει τους χαμηλού επιπέδου εχθρούς, θα ήταν υπέροχο. Θυμάστε το mod του Morrowind που πρόσθετε μια ζώνη που εξουδετέρωνε τους cliff racers; Μήπως οι παίκτες του Valheim είναι πολύ νέοι για να θυμούνται το Morrowind; Ξέρετε κάτι, μην απαντήσετε καν. Δεν θέλω να ξέρω.
Το mining είναι πιο ευχάριστο
Η πρόοδος στον εξοπλισμό πλέον δεν φαίνεται τόσο κουραστική. Δεν έχω συγκρίνει ακριβώς τα νούμερα για να δω αν αυτό οφείλεται σε αλλαγές στα drop rates των μεταλλευμάτων ή στα carry weights, ή αν απλώς έχω συνηθίσει τη διαδικασία. Δεν νιώθω πια ότι ξοδεύω ατελείωτες ώρες για να περάσω από την πέτρα στο μπρούντζο. Και ενώ στην αρχή με ενοχλούσε που η επισκευή αντικειμένων δεν απαιτεί crafting mats, τελικά παραδέχομαι ότι είναι μια εξαιρετική διευκόλυνση – δεν χρειάζεται να ψάχνω σπάνια υλικά για να διατηρώ τον εξοπλισμό μου σε άριστη κατάσταση. Είναι καλό να ξέρεις ότι μόλις φτιάξεις κάτι, το κρατάς για πάντα.
Το σύστημα κατασκευής χρειάζεται βελτίωση
Η κατασκευή είναι ένας τομέας όπου άλλα survival crafting παιχνίδια έχουν ξεπεράσει το Valheim, κυρίως λόγω της δυσκολίας στη χρήση του. Καταλαβαίνω ότι στόχος είναι ο ρεαλισμός, και το σέβομαι. Όμως η ποικιλία στα δομικά κομμάτια, ειδικά στην αρχή, παραμένει περιορισμένη. Επίσης, είναι πολύ δύσκολο να δουλέψεις σε στέγες ή σε μεγάλα ύψη λόγω της συμπεριφοράς των σκαλοπατιών, σκαλών και ραμπών. Όσο μη ρεαλιστικό κι αν ακούγεται, θα ήθελα κάτι σαν το scaffolding του Minecraft, που σου επιτρέπει να ανεβαίνεις όσο ψηλά χρειάζεσαι απλώς κρατώντας το jump. Ξέρω ότι δεν γίνεται να έχουμε hovering τύπου Dune: Awakening στη φανταστική Σκανδιναβία. Ίσως να μπορούσα να στείλω έναν κόρακα να με βοηθήσει να τοποθετήσω αντικείμενα; Μερικές ιδέες μόνο.
Το Valheim γίνεται όλο και καλύτερο
Αγάπησα το Valheim όταν ήταν περίπου η μισή περιπέτεια από ό,τι είναι σήμερα. Ο κόσμος έχει γίνει πολύ πιο πλούσιος και η πρόοδος πολύ πιο βαθιά αυτά τα τέσσερα χρόνια, ενώ ακόμα και οι μηχανισμοί που γνώρισα από την πρώτη μέρα έχουν βελτιωθεί με μικρές και διακριτικές αλλαγές. Αν δεν ηγείται ήδη του είδους του, σίγουρα βρίσκεται πολύ κοντά στην κορυφή, με το γοητευτικό, low-res 3D art style του να με προσκαλεί σε ήρεμα λιβάδια και σκοτεινά μπουντρούμια. Δεν έχω σταματήσει να το παίζω για πάνω από λίγους μήνες κάθε φορά από τότε που κυκλοφόρησε σε early access, και η ιδέα να ξεκινήσω έναν νέο κόσμο με ενθουσιάζει πάντα, ακόμα κι αν ξέρω πλέον τα πρώτα κεφάλαια της σάγκας απ’ έξω.
