Σκληρή Εμφάνιση, Κρυμμένα Συναισθήματα
Είναι εύκολο να νομίσει κανείς ότι ο Josh Brolin είναι κάποιος που εκφράζεται περισσότερο με τις γροθιές του παρά με τα συναισθήματά του. Έχει υποδυθεί άντρες που κοιτούν τον σκονισμένο ορίζοντα και σκέφτονται τη βία. Ακόμα και όταν έπαιξε τον Thanos της Marvel, κάτω από στρώματα μοβ ψηφιακών εφέ, το Hollywood εκμεταλλευόταν την επιβλητική του παρουσία.
Μυστήριο και Αγωνία σε Μικρή Πόλη
Η νέα ταινία τρόμου του Zach Cregger (Barbarian) περιστρέφεται γύρω από τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις 17 παιδιών σε μια μικρή πόλη, ανάμεσά τους και ο γιος του χαρακτήρα του Brolin, Archer Graff. Όταν γνωρίζουμε τον Archer, έναν σκληρό και συναισθηματικά κλειστό πατέρα, τον βλέπουμε να φωνάζει σε μια σχολική συνέλευση, απαιτώντας από τον διευθυντή να δράσει σχετικά με τον βασικό ύποπτο για τις εξαφανίσεις: τη δασκάλα του γιου του, Justine (Julia Garner). Ακολουθεί μια καθοδική πορεία παρανοίας, πένθους και αυτοκαταστροφής, αλλά με μεγαλύτερο βάθος απ’ ό,τι βρίσκει κανείς σε ένα απλό αστυνομικό μυθιστόρημα ή σε μια τυπική “ανεβασμένη” ταινία τρόμου. Ο Archer δεν ψάχνει απλώς το παιδί του· σταδιακά διαλύεται, αναγκασμένος να αντιμετωπίσει τις αποτυχίες του, την αδυναμία του να εκφράσει αγάπη και τον μύθο του παντοδύναμου ανδρικού προστάτη.
Αντιμέτωπος με την Ανδρική Ταυτότητα
«Μου αρέσει να αντιμετωπίζω την ανδρικότητα», λέει ο Brolin στο Polygon. «Αυτή η ιδέα του πώς πρέπει να συμπεριφέρεσαι μέσα σε ένα προκαθορισμένο πλαίσιο — να το αμφισβητείς συνεχώς».
Επανεμφάνιση Μέσα από Ενδοσκόπηση
Αυτού του είδους η ενδοσκοπική προσέγγιση έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην επιστροφή του Brolin στη μεγάλη οθόνη, ξεκινώντας με το θρίλερ των Joel και Ethan Coen, No Country for Old Men, το 2007. Ενώ σε ταινίες όπως το Sicario έδειξε μια πιο τοξική πλευρά, σε πιο παράξενα έργα όπως το sci-fi neo-Western Outer Range, τον είδαμε να ακολουθεί μια πορεία γεμάτη πένθος (ή, κυριολεκτικά, να πέφτει σε μια άλλη διάσταση στην αυλή του). Πλέον, ξέρει πώς να χρησιμοποιεί τη συναισθηματική καταπίεση ως όπλο.
Weapons: Μια Νέα Ματιά στην Ανδρική Εικόνα
Το Weapons αποτελεί μια άμεση αμφισβήτηση της ανδρικής περσόνας, αλλά το παιχνίδι του Cregger με τα είδη — από τρόμο σε θρίλερ και μαύρη κωμωδία — το αποτρέπει από το να γίνει μια “ταινία με μήνυμα”.
«Δεν είναι απλώς ένα βαρύ είδος», λέει ο Brolin. «Υπάρχει παραλογισμός. Υπάρχει χιούμορ. Συνεχώς αμφισβητεί την ανδρικότητα και το ίδιο το είδος».
Ερωτήματα και Ερμηνείες
Η ανατροπή των ειδών προκαλεί ανάλυση. Το μόνο που ήθελα μετά το Weapons ήταν να ανακαλύψω τι πραγματικά συμβαίνει, με έναν τρόπο που θυμίζει Twin Peaks. Ρώτησα λοιπόν τον Brolin: Σε μια σουρεαλιστική σκηνή ονείρου στη μέση της ταινίας, ο Archer βλέπει ένα αυτόματο όπλο να αιωρείται στον ουρανό. Είναι ο τίτλος κυριολεκτικός; Είναι αυτή μια ταινία για την κουλτούρα των όπλων;
Θέματα Εκδίκησης και Αυτογνωσίας
Το Weapons ασχολείται με την εκδίκηση, την απώλεια, την καχυποψία και την απόγνωση. Επίσης, αφορά έναν άντρα που μαθαίνει — ίσως πολύ αργά — ότι η δύναμη μπορεί να σημαίνει να παραδεχτείς πως φοβάσαι. Ο Brolin ίσως ταυτίζεται, αλλά σε αυτή την περιοδεία Τύπου, δεν δείχνει να φοβάται καθόλου. Ενώ συνεχίζει να προσπαθεί να κατανοήσει το αμερικανικό ανδρικό πρότυπο, αναζητά και ταλέντα με τα οποία θέλει να συνεργαστεί, κάτι που του δίνει ώθηση. Συμμετείχε στο Weapons επειδή πιστεύει ότι ο Cregger ίσως είναι ένας τέτοιος οραματιστής, πρόθυμος να “αντιταχθεί στο στούντιο και να δημιουργήσει κάτι ξεχωριστό και μοναδικό”.
Αναζήτηση Σημαντικών Συνεργασιών
«Θέλω να δουλεύω με σπουδαίους σκηνοθέτες», λέει. «Όχι απλώς για να συμμετέχω σε κάτι ενδιαφέρον, αλλά για να είμαι μέρος ενός ορόσημου. Κοιτάμε πίσω σε ταινίες όπως το Taxi Driver, και θέλω το κοινό να ζήσει μια τέτοια στιγμή σήμερα».
Προβολή της Ταινίας
Το Weapons προβάλλεται τώρα στους κινηματογράφους.
[ Πηγή: Polygon ]