Απρόσμενη επιστροφή του Titan Quest
Το Titan Quest II εμφανίστηκε ξαφνικά και μας αιφνιδίασε. Αν και δεν έχει καμία σχέση με τους αρχικούς δημιουργούς ή εκδότες του κλασικού παιχνιδιού του 2006, μετά από μερικές ώρες ενασχόλησης μαζί του, είναι ξεκάθαρο ότι κατανοεί το πνεύμα που προσπαθεί να αναβιώσει. Ωστόσο, αυτή η έκδοση Early Access απέχει πολύ από το να είναι βελτιστοποιημένη και της λείπουν βασικές λειτουργίες που διευκολύνουν την εμπειρία του παίκτη.
Η θέση του Titan Quest στην ιστορία
Το αρχικό Titan Quest κυκλοφόρησε στη μέση της δωδεκαετούς αναμονής μεταξύ Diablo II και Diablo III, και τρία χρόνια πριν το Torchlight. Ενώ οι φανατικοί των action-RPG είχαν μόλις γνωρίσει το Fate του 2005, η αγορά ήταν ανοιχτή για ένα πιο προσιτό παιχνίδι τύπου Diablo, και το Iron Lore Entertainment με το παιχνίδι του βασισμένο στην ελληνική και αιγυπτιακή μυθολογία κάλυψε αυτό το κενό. Η απλότητα του gameplay επέτρεπε στους παίκτες να απολαμβάνουν την πρόοδο χωρίς να ανησυχούν για πολύπλοκες στρατηγικές, προσφέροντας συνεχή αίσθηση ανταμοιβής. Αυτή η φιλοσοφία φαίνεται να διατηρείται και στο Titan Quest II, κάτι που με κάνει αισιόδοξο παρά τα παράπονά μου.
Προβλήματα απόδοσης και ελλείψεις
Από την άλλη, το παιχνίδι δοκιμάζει τα όρια της κάρτας γραφικών μου, φτάνοντας σε ακραίες θερμοκρασίες και αναγκάζοντάς με να το κλείσω για να μην προκληθεί ζημιά. Η έλλειψη βελτιστοποίησης είναι συνηθισμένη σε Early Access τίτλους, αλλά τα χαμηλά framerates και τα τεχνικά προβλήματα του Titan Quest II είναι υπερβολικά. Ακόμα πιο ενοχλητικές είναι οι ελλείψεις σε βασικές λειτουργίες, όπως η δυνατότητα αλλαγής των κουμπιών του χειριστηρίου ή η αυτόματη σύγκριση αντικειμένων στο inventory χωρίς να χρειάζεται να κρατάς πατημένο κάποιο πλήκτρο. Επιπλέον, το να προσπαθείς να χρησιμοποιήσεις μια σκάλα και να καταλήγεις να περιστρέφεσαι ασταμάτητα μέχρι να κάνεις reload, είναι απογοητευτικό.
Ιδανική αρχή και ατμόσφαιρα
Το Titan Quest II ξεκινά με τον καλύτερο τρόπο. Η αρχή του πρώτου παιχνιδιού ήταν τόσο γαλήνια και όμορφη, που δεν ήθελα να την αποχωριστώ. Το sequel, 19 χρόνια μετά, καταφέρνει να αποδώσει το ίδιο αίσθημα ηρεμίας και ασφάλειας. Βρίσκεσαι σε έναν βράχο με θέα τη θάλασσα, ένα ερειπωμένο κτίριο και ένα ναυάγιο, όλα μέσα σε μια γαλήνια ατμόσφαιρα. Όμως, σύντομα σε καλεί ένας χαρακτήρας να βοηθήσεις, καθώς ένας γρύπας επιτίθεται στην κοντινή πόλη.
Κλασικό gameplay με σύγχρονες πινελιές
Από εκεί και πέρα, αν έχεις εμπειρία με action-RPGs, δεν θα βρεις κάτι ιδιαίτερα απρόσμενο. Με αριστερό κλικ κινείσαι, με δεξί επιτίθεσαι, και οι εχθροί αφήνουν εξοπλισμό. Αφού τακτοποιήσεις το inventory, συγκρίνεις τα νέα αντικείμενα, αλλάζεις ό,τι σε συμφέρει και πουλάς τα υπόλοιπα σε έναν έμπορο. Αυτή η απλότητα είναι και η γοητεία του είδους, ιδανικά με συνοδεία κάποιο podcast. Για όσους θέλουν περισσότερη εμβάθυνση, το TQ2 προσφέρει λεπτομερή πληροφορία για το build σου, ενώ για τους υπόλοιπους αρκεί να βλέπουν τους αριθμούς να ανεβαίνουν και να προσθέτουν νέες ικανότητες όταν ανεβαίνουν επίπεδο.
Masteries και πολυπλοκότητα
Όπως και στο αρχικό, υπάρχουν διάφορα Masteries, αν και προς το παρόν είναι μόνο τέσσερα: → Earth → Lightning → Warfare → Rogue. Επιπλέον, υπάρχει το Core, που ενισχύει την κύρια επίθεσή σου με διάφορους τρόπους. Τα στατιστικά αυξάνονται όσο προχωράς, αλλά αυτή τη φορά το σύστημα είναι πιο περίπλοκο απ’ όσο χρειάζεται, με κάθε Mastery να έχει πληθώρα δεξιοτήτων και υποδεξιοτήτων, ενώ το αποτέλεσμα είναι απλώς να χτυπάς πιο δυνατά ή να ρίχνεις κεραυνούς. Τα tutorials δεν βοηθούν ιδιαίτερα, αλλά με λίγη δοκιμή τα καταφέρνεις.
Νέες προσθήκες και μικρές λεπτομέρειες
Υπάρχουν κάποιες σημαντικές αλλαγές. Πλέον υπάρχει dash, που κάνει τις μάχες πιο ενδιαφέρουσες όταν πρέπει να αποφύγεις επιθέσεις στο έδαφος. Επίσης, οι παραδοσιακές potions έχουν αντικατασταθεί από μαγικά φίλτρα που γεμίζουν όσο πολεμάς. Προσωπικά, προτιμούσα να αγοράζω πολλές health potions χωρίς να το σκέφτομαι. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν θετικές λεπτομέρειες, όπως τα βέλη που διαπερνούν εχθρούς και το portal που εμφανίζεται κοντά στο σημείο που πεθαίνεις, ώστε να μην χρειάζεται να διασχίσεις όλο τον χάρτη ξανά.
Ευχάριστη εμπειρία με ατέλειες
Ήμουν ευχαριστημένος! Οι ranged επιθέσεις είναι πιο αποτελεσματικές από ό,τι στο αρχικό, και εναλλάσσω τόξο και ρόπαλο ανάλογα με την περίσταση, μαζεύοντας loot. Όμως, όσο περισσότερο έπαιζα, τόσο κάτι μου φαινόταν λάθος. Και δεν ήταν μόνο τα κακά framerates, αν και αυτά παίζουν ρόλο.
Τεχνικά ζητήματα και ρυθμίσεις
Ας ξεκαθαρίσουμε τα τεχνικά, καθώς αυτά πιθανότατα θα διορθωθούν σύντομα. Το παιχνίδι έτρεχε γύρω στα 40FPS, ακόμα και με χαμηλότερες ρυθμίσεις και μικρότερο παράθυρο. Οι διακυμάνσεις από 35 έως 55 FPS το έκαναν να φαίνεται αδέξιο, ειδικά για ένα isometric RPG με σταθερή κάμερα. Είναι εντυπωσιακό που ένα PC game από μεγάλο εκδότη το 2025 δεν έχει σωστές ρυθμίσεις γραφικών. Με ultra-wide οθόνη, οι επιλογές ήταν μόνο 3440×1440 σε fullscreen ή 2048×1152 σε παράθυρο, χωρίς επιλογή για το συνηθισμένο 2560×1440, κάτι που είναι απογοητευτικό και δείχνει ερασιτεχνισμό.
Αίσθηση βάρους και παράξενες επιλογές
Η αργή αίσθηση στην κίνηση, πιθανότατα λόγω των framerates, είναι το πιο ενοχλητικό στοιχείο αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν όμως και άλλα, όπως το παράλογο σύστημα loot, όπου εχθροί αφήνουν αντικείμενα που δεν ταιριάζουν. Για παράδειγμα, ένας αετός άφησε παπούτσια και φίδια άφησαν γάντια, κάτι που δεν έχει λογική. Μπορεί να μην έχει σημασία, αλλά είναι ατυχές.
Ελλείψεις στη λειτουργικότητα
Υπάρχουν και ακατανόητες επιλογές, όπως το να πρέπει να κρατάς πατημένο το Alt για να συγκρίνεις αντικείμενα στο inventory. Δεν υπάρχει λόγος να μην εμφανίζεται αυτόματα η σύγκριση, όπως γίνεται σε όλα τα παρόμοια παιχνίδια. Επίσης, δεν μπορείς να αλλάξεις τα κουμπιά του χειριστηρίου, οι μάχες με τα bosses είναι υπερβολικά δύσκολες, και κυρίως λείπει η αίσθηση τοποθεσίας.
Ατμόσφαιρα και αφήγηση
Το παιχνίδι υποτίθεται ότι διαδραματίζεται στην αρχαία Ελλάδα, αλλά παντού υπάρχουν ερείπια, κάτι που δεν ταιριάζει με την εποχή. Το εισαγωγικό βίντεο εξηγεί ότι η Nemesis έχει ξεφύγει και τα νήματα της Μοίρας έχουν διαφθαρεί, αλλά δεν υπάρχει σύνδεση με τον χαρακτήρα σου ή το ρόλο σου στην ιστορία. Όλοι φαίνεται να σε γνωρίζουν, αλλά εσύ δεν ξέρεις τίποτα, ξεκινώντας απλώς με κάποιον να φωνάζει για έναν γρύπα, χωρίς να υπάρχει υπόβαθρο. Στο αρχικό Titan Quest, αυτή η αρχή είχε νόημα, καθώς μόλις είχες φτάσει με πλοίο και οι NPCs σε ενημέρωναν για την κατάσταση.
Συμπεράσματα και προοπτικές
Ίσως να είμαι υπερβολικά απαιτητικός και πιθανότατα θα ξεπεράσω όλα αυτά μόλις το παιχνίδι τρέχει ομαλά και σε σωστή ανάλυση, χωρίς να κινδυνεύω να υπερθερμάνω τον υπολογιστή μου. Μου αρέσουν πολλά στοιχεία του, και με μερικά patches θα αξίζει να επενδύσεις σε αυτό το Early Access. Περισσότερα Masteries θα ήταν καλοδεχούμενα, αλλά ήδη υπάρχουν τα πιο δημοφιλή.
Η ταυτότητα του Titan Quest
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Titan Quest δεν είναι Diablo και ποτέ δεν προσπάθησε να γίνει. Δεν έχει στόχο να φτάσεις γρήγορα στο end-game, αλλά να απολαύσεις τη διαδρομή. Είναι αναζωογονητικό να παίζεις ένα ARPG χωρίς τα περιττά live-service στοιχεία που κάνουν παιχνίδια όπως το Path of Exile 2 να φαίνονται απρόσιτα. Το Titan Quest 2 ίσως είναι ακριβώς αυτό που έψαχνα από τότε που το Torchlight ήταν ακόμα καλό, και χρειάζεται μόνο λίγη δουλειά για να το πετύχει.
Τι να περιμένεις και τιμή
Προς το παρόν, ίσως αξίζει να περιμένεις μερικές εβδομάδες μέχρι να βελτιωθεί. Το γεγονός ότι κοστίζει μόνο $24⇾ κάνει μεγάλη διαφορά, και μόλις διορθωθεί η αίσθηση βραδύτητας, μάλλον θα το απολαύσω στο έπακρο.
[ Πηγή: Kotaku ]