Primal Planet: Ένα ξεχωριστό Metroidvania με δεινόσαυρους και crafting
Το Primal Planet είναι ήδη ένα εντυπωσιακό παιχνίδι. Πρόκειται για ένα Metroidvania με στοιχεία crafting, όπου πρωταγωνιστούν δεινόσαυροι και άνθρωποι των σπηλαίων, γεμάτο ευφάνταστες ιδέες, και υπάρχει διαθέσιμο demo στο Steam.
Primal Planet Εκδότης: Pretty Soon
Pretty Soon Δημιουργός: Seethingswarm
Seethingswarm Πλατφόρμα: PC
Διαθεσιμότητα στο PC: Κυκλοφορεί στις 28 Ιουλίου για PC, με demo ήδη διαθέσιμο.
Κάποια στοιχεία το κάνουν να ξεχωρίζει. Πρώτα απ’ όλα, η πλούσια αισθητική του. Η pixel-art βλάστηση και οι άνθρωποι των σπηλαίων που κινούνται ανάμεσα στα φύλλα δημιουργούν μια όμορφη ατμόσφαιρα. Οι δεινόσαυροι, μικροί και μεγάλοι, έχουν σημαντικό ρόλο, με εξαιρετικά animations, ενώ εξερευνάς παρέα με ένα μικρό δεινοσαυράκι.
Επιπλέον, το παιχνίδι είναι γεμάτο ευρηματικότητα. Καθώς προχωρούσα, συνάντησα για πρώτη φορά τη δυνατότητα crafting. Σύντομα είχα ανάψει φωτιά, με επιλογές να δημιουργήσω νέα υλικά ή να αναβαθμίσω τον εαυτό μου και το δεινοσαυράκι μου. Αργότερα, βρέθηκα μπροστά σε έναν τοίχο που δεν μπορούσα να περάσω – κλασικό στοιχείο Metroidvania – και έπρεπε να βρω τρόπο να τον αφαιρέσω. Τελικά, μετέτρεψα ένα απλό δόρυ σε φλεγόμενο δόρυ. Μόλις το κατάφερα, άναβα φανάρια και τα μετέφερα μέσα από υδάτινους γρίφους για να ανοίξω νέο μονοπάτι. Όλα αυτά απαιτούν ευρηματικότητα και εξοικονόμηση πόρων.
Σε μια επόμενη πρόκληση, έριχνα δόρατα σε έναν τοίχο για να σκαρφαλώσω ψηλότερα, κάτι που θα θυμίσει σε όσους έχουν παίξει το κλασικό Quackshot στο Mega Drive – τι παιχνίδι! Σε κάθε γωνιά του Primal Planet υπάρχει κάτι ενδιαφέρον, που σε βάζει πιο βαθιά στον κόσμο του ή σε κάνει να σκεφτείς διαφορετικά τα εργαλεία που έχεις.
Primal Planet. | Image credit: Seethingswarm/Pretty Soon
Και μετά… Το αγαπημένο μου στοιχείο μέχρι στιγμής είναι κάτι που πάντα εκτιμώ στα Metroidvania. Το Primal Planet φαίνεται να είναι γεμάτο κρυφές περιοχές. Αν βρω ένα μυστικό σημείο, είμαι ενθουσιασμένος – ακόμα κι αν δεν έχει κάτι ιδιαίτερο. Μου αρέσει να περνάω έναν τοίχο και να βλέπω κάτι που ίσως άλλοι να μην προσέξουν. Σε αυτά τα σημεία νιώθεις πιο κοντά στη σχεδίαση του παιχνιδιού, σχεδόν φαντάζεσαι τους δημιουργούς να ανοίγουν τούνελ λίγο μπροστά σου.
Όλα αυτά με κάνουν να ανυπομονώ για την τελική κυκλοφορία. Συχνά νομίζω ότι έχω χορτάσει τα Metroidvania – μου αρέσει το είδος, αλλά μπορεί να γίνει κουραστικό με την πολυπλοκότητά του. Το Primal Planet καταφέρνει να το κάνει να φαίνεται καινούργιο ξανά – με δεινόσαυρους, φυσικά, αλλά και με μια φροντίδα στη λεπτομέρεια που γεμίζει τον κόσμο με μυστικά.