Δεν Άργησε να Με Ενοχλήσει το No Sleep For Kaname Date

Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να με κάνει να δυσανασχετήσω το No Sleep For Kaname Date, το τρίτο μέρος της σειράς AI: The Somnium Files της Spike Chunsoft. Ο λόγος ήταν δύο λέξεις που έχω βαρεθεί τα τελευταία έξι χρόνια: porno mag.

Αυτές οι λέξεις είτε δεν θα σας πουν τίποτα είτε θα σας προκαλέσουν μια αυτόματη αντίδραση, ανάλογα με το πόσο γνωρίζετε το AI: The Somnium Files. Η σειρά επιστημονικής φαντασίας έχει πρωταγωνιστή τον Kaname Date, έναν ντετέκτιβ που ερευνά μπαίνοντας στο μυαλό των ανθρώπων και σπάζοντας τα ψυχολογικά τους εμπόδια μέσα από σουρεαλιστικούς γρίφους τύπου escape room. Όμως, αν υπάρχει κάτι που θέλει να ξέρετε για εκείνον, είναι η αγάπη του για τα porno mags. Δεν είναι απλώς το αγαπημένο του θέμα για αστεία ανάμεσα στην πλοκή· τα περιοδικά αυτά του δίνουν υπερφυσική δύναμη, σαν να είναι ένας διεστραμμένος Popeye. Αν παίξετε το πρώτο AI: The Somnium Files, θα κουραστείτε από το ίδιο αστείο μετά από 20 ώρες. Αν όχι, τότε το Nirvana Initiative σίγουρα θα το καταφέρει.

Το No Sleep For Kaname Date όμως πηγαίνει το αστείο ακόμα παραπέρα. Δείχνει μια αφοσίωση στο να επαναλαμβάνει το ίδιο αστείο, όπως δεν έχουμε ξαναδεί από την τέταρτη σεζόν του The Sopranos. Μέσα από αυτό το μοτίβο, κατάλαβα τελικά γιατί επιστρέφω ξανά και ξανά σε μια σειρά που έχω πει πολλές φορές ότι σταματάω. Τώρα πια καταλαβαίνω ότι το AI: The Somnium Files δεν είναι ούτε σκληρή επιστημονική φαντασία ούτε μια βαθιά αστυνομική ιστορία. Είναι μια κωμική σειρά.

Μια Παρένθετη Περιπέτεια

Το No Sleep For Kaname Date λειτουργεί ως ένα ενδιάμεσο side-adventure πριν το Nirvana Initiative, και θυμίζει bottle episode σε βιντεοπαιχνίδι. Αντί να επικεντρώνεται σε υπόθεση κατά συρροή δολοφόνου, η Iris απάγεται (μάλλον από εξωγήινους) και αναγκάζεται να περάσει μια σειρά από θανατηφόρα escape rooms σε live stream. Ο Kaname Date αναλαμβάνει την υπόθεση, με τη βοήθεια της Aiba, της AI βοηθού του που ζει στο τεχνητό του μάτι.

Εικόνα: Spike Chunsoft

Θα έλεγα ότι το κεφάλαιο ξεπερνά τα όρια, αλλά αυτό θα σήμαινε ότι η σειρά είχε ποτέ σταθερή βάση. Η γοητεία του AI: The Somnium Files ήταν πάντα ο συνδυασμός πυκνής επιστημονικής φαντασίας με απρόβλεπτη τρέλα, που σε κρατάει να θες να δεις τι θα γίνει μετά. Αυτός είναι ο λόγος που έχω ολοκληρώσει και τα τρία παιχνίδια της σειράς, ακόμα κι αν το χιούμορ τους με κούραζε. Το No Sleep For Kaname Date διατηρεί αυτή την ενέργεια, αλλά σε πιο σύντομη ιστορία (περίπου 10 ώρες μικρότερη από τα προηγούμενα), που τελικά αφήνει στην άκρη τα αστεία με εξωγήινους για πιο προσγειωμένες στιγμές χαρακτήρων.

Γνωστά Στοιχεία και Νέες Προσθήκες

Μεγάλο μέρος της περιπέτειας είναι γνώριμο. Όταν δεν ανακρίνω χαρακτήρες σε τοποθεσίες από προηγούμενα παιχνίδια ή δεν κάνω quicktime events, μπαίνω στο μυαλό των ανθρώπων με τη βοήθεια της Aiba για να αποκαλύψω κρυμμένες πληροφορίες. Αυτό γίνεται μέσα από τους χαρακτηριστικούς γρίφους της σειράς, όπου πρέπει να επιλέξω τα σωστά κείμενα για να λύσω σουρεαλιστικά προβλήματα. Κάθε επιλογή κοστίζει χρόνο και έχω μόνο λίγα λεπτά, αν και μπορώ να χρησιμοποιήσω Timies για να μειώσω τη διάρκεια κάθε ενέργειας. Είναι ένα σύστημα που είτε το αγαπάς είτε το μισείς, καθώς βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε text adventure και escape room.

Ευτυχώς, αυτή τη φορά υπάρχει μια σημαντική αλλαγή στη φόρμουλα. Κατά διαστήματα, ελέγχω την Iris και λύνω τα πραγματικά escape rooms στα οποία είναι παγιδευμένη. Αυτά τα τμήματα είναι πιο παραδοσιακά, απαιτώντας να μαζέψω αντικείμενα, να αποκρυπτογραφήσω κώδικες και να δοκιμάσω τις χωρικές μου ικανότητες. Από την πρώτη κιόλας σκηνή, όπου η Iris πρέπει να βρει αγάλματα και φιαλίδια με άμμο για να ξεφύγει από ένα UFO, νιώθω τη σπίθα του Zero Escape που έλειπε από τη σειρά. Είναι πιο ενεργητικοί γρίφοι σε σχέση με τα Psych sequences, όπου αν διαλέξεις λάθος, χάνεις και ξαναπροσπαθείς. Το No Sleep For Kaname Date μοιάζει με δοκιμαστικό πεδίο για μια αλλαγή στο gameplay, και το υποστηρίζει καλά.

Το Ίδιο Χιούμορ Παραμένει

Όσο κι αν αλλάζουν κάποια πράγματα, πολλά μένουν ίδια. Το σενάριο είναι γεμάτο με τα ίδια ανώριμα αστεία που έκαναν τα προηγούμενα παιχνίδια κουραστικά κατά διαστήματα. Ακόμα και με μικρότερη διάρκεια, ο Date βρίσκει χρόνο να πάει στα Lemniscate Entertainment Offices και να φλερτάρει ασταμάτητα με τη γραμματέα με το υπερβολικό στήθος. Το πρόβλημά μου δεν είναι τα αστεία αυτά καθαυτά· το φετινό Promise Mascot Agency είναι εξίσου τολμηρό και διασκεδαστικό. Απλώς θα ήθελα η σειρά να βρει νέο υλικό. Πόσες φορές πρέπει να ακούσω τη Mama να μιλάει για τα μεγάλα “μπάλες” της;

Εικόνα: Spike Chunsoft

Όλα αυτά θα έπρεπε να με έχουν απομακρύνει από τη σειρά, όμως και πάλι έπαιξα όλο το No Sleep For Kaname Date, όπως και τα προηγούμενα. Ακόμα κι όταν έλεγα ότι το παρατάω, ήθελα να δω πώς θα τελειώσει. Γιατί; Τι με κάνει να επιστρέφω σε μια σειρά που με κάνει να σηκώνω τα μάτια στον ουρανό;

Θυμήθηκα τις συνήθειες του πατέρα μου με τα μέσα. Όταν ήμουν μικρός, ήταν φανατικός των sitcom. Κάθε βράδυ στο δείπνο βλέπαμε The King of Queens. Με εκνεύριζε. Ο χαρακτήρας του Kevin James ήταν τόσο αδιόρθωτος και δεν άλλαζε ποτέ. Η σειρά ήταν πάντα ίδια και δεν ήξερες ποτέ πού βρισκόσουν στην ιστορία. Παραβίαζε κάθε κανόνα καλής τηλεόρασης, αλλά ο πατέρας μου το απολάμβανε. “Δες τώρα,” έλεγε όταν ο James ετοιμαζόταν να κάνει κάποιο αστείο πέσιμο. Ακόμα κι αν δεν είχε ξαναδεί το επεισόδιο, ήξερε όλα τα σημάδια και τα ακολουθούσε, όπως ο Ota στο Somnium Files, που πάντα λέει τα συνθήματα των ειδώλων. Αργότερα, ο πατέρας μου έκανε το ίδιο με το The Big Bang Theory, γελώντας με το “Bazinga” του Sheldon.

Εκεί κατάλαβα κάτι για μένα. Το “porno mag” είναι το “Bazinga” μου.

[ Πηγή: Polygon ]