Μια αλλιώτικη εμπειρία παιχνιδιού
Το In Full Bloom δεν είναι απλώς το να φροντίζεις το παιδί ενός πλανητοφάγου Sarlacc, αλλά μοιάζει με μια βιτρίνα του μυαλού μου όταν παίζω παιχνίδια.
Η μόνη επιλογή
Ρίχνω το σπίτι μέσα στο τεράστιο στόμα (όχι εκείνο που φαντάζεστε). Καθώς πέφτει, ακούγεται μια κραυγή που χάνεται από το κλικ του ποντικιού μου. Εξαφανίζεται από το οπτικό μου πεδίο, αλλά ένας ανατριχιαστικός, υγρός ήχος προδίδει τη μοίρα του. Και φυσικά, το στόμα του πλάσματος ανοίγει ξανά, με δόντια και γλώσσα να στάζουν από αγωνία, έτοιμα να καταπιούν βλάστηση, δέντρα, πολυκατοικίες.

Παρουσίαση του In Full Bloom
Αυτό είναι το In Full Bloom, ένα παιχνίδι που παίρνει άριστα 10/10 για το ειρωνικό του όνομα. Σε ένα ασπρόμαυρο σύμπαν χωρίς ελπίδα ή χρώμα, καλείσαι να φέρεις εις πέρας το ακατόρθωτο: να κρατήσεις ευχαριστημένο το αχόρταγο παιδί της κατανάλωσης, ταΐζοντάς το ασταμάτητα με κάθε λογής άχρηστα αντικείμενα.
Πρώτες εντυπώσεις και ανακοινώσεις
Το demo που δοκίμασα κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό στο Itch.io, ενώ η σελίδα του στο Steam, που προαναγγέλλει πλήρη κυκλοφορία το 2026, ανέβηκε πριν από μερικούς μήνες. Αυτό που με οδήγησε σήμερα στο In Full Bloom ήταν ένα tweet με φωτογραφία από το περίπτερο της Obleak Games στη Gamescom. Είδα το τεράστιο στόμα πάνω σε έναν σκοτεινό πλανήτη και ήξερα ότι έπρεπε να το δοκιμάσω.
Μια διαφορετική Katamari εμπειρία
Χαίρομαι που το έκανα. Το In Full Bloom περιγράφεται ως Katamari-like, και πράγματι, μοιάζει σαν να πήραν οι δημιουργοί του Katamari ό,τι δεν προκαλεί ανατριχίλα και το μετέτρεψαν σε μια εμπειρία που δύσκολα ξεχνάς. Με άλλα λόγια, είναι σαν να μπαίνεις σε ένα βίντεο του MeatCanyon για ASMR, όχι απλώς ως θεατής, αλλά ως αυτός που κινεί τον μοχλό που οδηγεί τα πράγματα σε ακόμη πιο τρομακτικά βάθη.
Ήχοι και ατμόσφαιρα
Ίσως υπερβάλλω λίγο, αλλά αν δεν αντέχεις τους ήχους μάσησης, αυτό το παιχνίδι δεν είναι για σένα. Το demo έχει τρία στάδια: μικρό στόμα, μεγάλο στόμα και ακόμη μεγαλύτερο στόμα. Ξεκινάς ταΐζοντας το μικρό με άχρωμα λαχανικά και σκουπίδια από τον κήπο, ενώ μεγαλώνει με κάθε μπουκιά. Στην αρχή, το πλάσμα είναι μικρό και βγάζει πανικόβλητες παιδικές κραυγές και γουργουρητά ανάμεσα σε ήχους κατάποσης. Νομίζω πως αν σταματήσεις να το ταΐζεις, οι ήχοι γίνονται πιο έντονοι, αλλά προσωπικά με έκαναν να νιώθω τόσο άβολα που δεν δοκίμασα να το επιβεβαιώσω.
Εξέλιξη του πλάσματος
Το μεγάλο στόμα έχει πλέον ανθρώπινα δόντια και μπορεί να καταβροχθίσει ολόκληρες γειτονιές: → φράχτες → δέντρα → σπίτια που ουρλιάζουν. Υπάρχει και ένα λεωφορείο που κάνει κύκλους γύρω από το πλάσμα – μπορείς να προσπαθήσεις να το πιάσεις δείχνοντας με το ποντίκι, αλλά εγώ δεν τα κατάφερα. Η αργή αυτή κίνηση, αν και ταιριάζει στην ατμόσφαιρα του In Full Bloom και το αποτρέπει από το να είναι εντελώς στατικό, σημαίνει ότι λείπει η ένταση και ο ρυθμός που κάνει το Katamari τόσο διασκεδαστικό.
Ικανοποίηση και ανησυχία
Η αίσθηση ικανοποίησης από το να μαζεύεις όλο και πιο παράλογα μεγέθη αντικειμένων παραμένει, αλλά πλέον συνοδεύεται από τρόμο, καθώς θυσιάζεις φεγγάρια σε μια άβυσσο απελπισίας.
Ανάγκη για περαιτέρω ανάπτυξη
Το demo χρειάζεται αρκετή δουλειά για να γίνει παιχνίδι που θα ήθελα να παίξω ξανά και ξανά. Προς το παρόν, στηρίζεται κυρίως στη μοναδικότητα της παραξενιάς του. Αυτή τη στιγμή, λειτουργεί ως εξαιρετική μεταφορά για τους μηχανισμούς του καπιταλισμού, που πάντα ζητούν περισσότερα και απαιτούν συνεχή, μη βιώσιμη ανάπτυξη, γιατί όπως λέει και η περιγραφή του παιχνιδιού, “υπάρχει μόνο ένας δρόμος”.
Προσωπικές σκέψεις
Πιστεύω όμως ότι το νόημα είναι πιο γενικό. Ίσως επειδή η εμπειρία είναι ακόμα φρέσκια στο μυαλό μου, αλλά το παιχνίδι μου θύμισε πώς η κάλυψη των μεγαλύτερων παρουσιάσεων παιχνιδιών με έχει κάνει να νιώθω συχνά στη δουλειά μου. Μου αρέσουν τα video games, αλλά όταν παρουσιάζονται το ένα μετά το άλλο, σε καταιγισμό λεπτών ή ωρών, όλα αρχίζουν να μοιάζουν με μια ατελείωτη σούπα από φώτα, πρόσωπα, φωνές, ήχους, πλατφόρμες, ημερομηνίες κυκλοφορίας, Keighs.
Η αίσθηση της υπερφόρτωσης
Μέχρι να προλάβεις να αφομοιώσεις το ένα, το επόμενο έχει ήδη φτάσει, σαν μπάλες παγωτού που εκτοξεύονται από πολυβόλο. Εκείνη τη στιγμή, ο ρόλος σου είναι να μεταφέρεις γρήγορα την πληροφορία από το stream στη σελίδα. Παγωτό. Βανίλια. Ταχύτητα 80 χλμ/ώρα. Θα μπορούσε να είναι διπλή μερίδα αν αγοραζόταν η deluxe έκδοση με £50.99⇾ £50.99.
Η τέχνη του σχολιασμού
Απαιτείται μεγάλη δεξιότητα για να τα απορροφήσεις όλα αυτά και να προσφέρεις και κάποιο χρήσιμο σχόλιο, όπως “η υφή της μέντας που περνάει ίσως δείχνει κομμάτια σοκολάτας, κάτι που θα ήταν βελτίωση σε σχέση με την προηγούμενη, που δεν είχε και δεν άρεσε σε πολλούς παλιούς θαυμαστές”. Όπως και όσοι παρακολουθούν από το σπίτι, υπάρχει ενθουσιασμός στο να βλέπεις ποια παιχνίδια εμφανίζονται, αλλά η αδρεναλίνη συνδέεται με την αγάπη για το χάος.
Τελικές σκέψεις
Ίσως κάποια μέρα αυτή η δουλειά να μου θυμίζει περισσότερο το κλασικό Katamari, αλλά προς το παρόν μοιάζει περισσότερο με το να ταΐζεις το τεράστιο στόμα του In Full Bloom. Και τώρα που το σκέφτομαι, νομίζω ότι πεινάει ξανά.
Διάβασε αυτό στη συνέχεια
–
Το Dawn of War 4 είναι μια “μοντέρνα εκδοχή” του Dawn of War 1 με μερικά ενδιαφέροντα Adeptus Mechanicus, εε, mechanics –
Την παραμονή της Gamescom, εργαζόμενοι της Microsoft καταλαμβάνουν το campus της Xbox σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις συναλλαγές με τον ισραηλινό στρατό –
Το τελευταίο update του Civilization 7 “έπληξε τα mods περισσότερο από το συνηθισμένο”, αλλά για καλό λόγο
[ Πηγή: RockPaperShotgun ]