Η απουσία πρόκλησης και χάους
Το Nightreign του Elden Ring θα μπορούσε να είναι η ιδανική αναβάθμιση με τη λειτουργία για δύο παίκτες, όμως του λείπουν τόσο η πρόκληση όσο και το χάος που κάνουν το βασικό παιχνίδι τόσο απολαυστικό. Η έλλειψη υποστήριξης για duos κατά την κυκλοφορία θεωρήθηκε από πολλούς ως ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα του παιχνιδιού. Η FromSoftware αναγνώρισε το λάθος της και, μέσα σε λίγες μέρες, αποφάσισε να προσθέσει τη λειτουργία για δύο παίκτες, ενσωματώνοντάς την σε σύντομο χρονικό διάστημα. Παρ’ όλα αυτά, αν και η λειτουργία αυτή φαινόταν ιδανική για να εξερευνήσει κανείς το Limveld με παρέα, τελικά δεν κατάφερε να κρατήσει το ενδιαφέρον μου.
Εμπειρία με τριάδες
Ήμουν ίσως από τους τυχερούς στην κυκλοφορία του Nightreign, καθώς στην παρέα μου μόνο τρεις ασχολούμαστε συστηματικά με soulslike παιχνίδια, οπότε μπορούσαμε να παίζουμε τακτικά ως τριάδα χωρίς να μένει κανείς εκτός. Ξεκινήσαμε αμέσως το Nightreign και, παρόλο που ορισμένα bosses μας ανάγκασαν να διαλέξουμε κλάσεις που δεν προτιμούσαμε, συνεχίζουμε σταδιακά να προχωράμε. Με μερικά bosses να απομένουν, φαίνεται πως δυσκολευόμαστε, αλλά σπάνια κολλάμε σε κάποια μάχη για πολλές προσπάθειες. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ο συγχρονισμός – ακόμα και με τρεις παίκτες, το Nightreign μοιάζει με δοκιμασία, και σπάνια κάνουμε πολλές διαδοχικές προσπάθειες. Οι διακοπές το καλοκαίρι δυσκόλεψαν ακόμα περισσότερο τα πράγματα – αν λείπει έστω και ένας από την τριάδα, το Nightreign μπαίνει στην άκρη.
Η εμπειρία των δύο παικτών
Έχοντας παίξει αρκετά online multiplayer, ξέρω πλέον ότι δεν με ενδιαφέρει να προσθέτω τυχαίους παίκτες. Επίσης, έχω διαπιστώσει ότι είναι πολύ πιο εύκολο να βρεις έναν φίλο για να παίξεις μαζί, παρά να συντονίσεις περισσότερους. Με αυτά κατά νου, η λειτουργία για δύο παίκτες θα έπρεπε να είναι η τέλεια προσθήκη στο Nightreign – ένας τρόπος να διατηρείται η παρέα στο voice chat, ακόμα κι αν λείπει ένα μέλος της τριάδας. Στην πράξη, όμως, δεν λειτούργησε έτσι. Δοκίμασα το duos μόνο μία φορά και κατάλαβα αμέσως ότι δεν μου ταιριάζει. Ακόμα και όταν φτάσαμε μέχρι το τελικό boss, η εμπειρία ήταν άνευρη σε σύγκριση με το παιχνίδι ως τριάδα – προχωρούσαμε από μάχη σε μάχη χωρίς την ένταση που κάνει τις τριάδες τόσο διασκεδαστικές.
Η ανάγκη για αποτελεσματικότητα
Αυτό που λείπει από το Nightreign σε δυσκολία, το αναπληρώνει με την ανάγκη για αποτελεσματικότητα. Όπως και στο Elden Ring, λίγα bosses αντέχουν την ταυτόχρονη επίθεση πολλών χαρακτήρων. Η FromSoft έχει προσθέσει σε μερικά bosses επιθέσεις περιοχής για να αντιμετωπίσει όσους μένουν μακριά, αλλά η πρόκληση δεν είναι τόσο το να νικήσεις μηχανικά το boss, όσο το να είσαι αρκετά δυνατός για να το αντιμετωπίσεις. Με τριάδες, το παιχνίδι απαιτεί να αξιοποιείς κάθε δευτερόλεπτο, να χωρίζεστε για να αντιμετωπίσετε εχθρούς και να ενώνεστε για τα μεγάλα bosses. Στόχος είναι να μαζεύεις souls γρήγορα και να κυνηγάς καλύτερες ανταμοιβές για τη μεγάλη μάχη. Με δύο παίκτες, κάνεις ακριβώς το ίδιο, αλλά λιγότερο αποτελεσματικά. Δεν μπορείτε να χωριστείτε το ίδιο καλά, δεν υπάρχει η ίδια συνεργασία, ούτε η στρατηγική έχει το ίδιο ενδιαφέρον. Από τα αγαπημένα μου στοιχεία στις δύσκολες μάχες ήταν το να μοιράζουμε το aggro σε όλη την αρένα, αλλά με δύο άτομα αυτό χάνει το ενδιαφέρον του.
Η μοναχική πρόκληση και οι αδυναμίες του duos
Κάποια από τα παραπάνω δεν ισχύουν στη solo λειτουργία του Nightreign. Όταν παίζεις μόνος, δεν υπάρχει συνεργασία ή στρατηγική – όλα εξαρτώνται από εσένα. Αυτό όμως προσθέτει μια πρόκληση που ταιριάζει περισσότερο στο παραδοσιακό ύφος των Dark Souls ή Elden Ring, αναγκάζοντάς σε να σκεφτείς διαφορετικά για τις μεγαλύτερες δυσκολίες του Nightreign. Bosses με πολλαπλούς χαρακτήρες, όπως Tricephalos ή Sentient Pest, είναι εντελώς διαφορετική υπόθεση όταν παίζεις μόνος σε σχέση με μια πλήρη ομάδα, αλλά όταν ένα boss χωρίζεται σε τρία απέναντι σε δύο παίκτες, νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Επιπλέον, τα εργαλεία που έχει δώσει η FromSoft για να βοηθήσει τους solo παίκτες (και δεν υπάρχουν στα duos) ενισχύουν την αίσθηση ότι αυτή η λειτουργία δεν είναι πραγματικά σχεδιασμένη ως βασικός τρόπος παιχνιδιού. Μοιάζει περισσότερο με παραχώρηση, και αυτό φαίνεται.
Προσωπική αποτίμηση
Γνωρίζω ότι έχω την πολυτέλεια να είμαι τόσο επιλεκτικός επειδή έχω ακριβώς δύο φίλους που αγαπούν τα παιχνίδια της FromSoft. Για τους περισσότερους, η απουσία υποστήριξης για δύο παίκτες ήταν πραγματικό εμπόδιο, ειδικά αν δεν θέλεις να παίξεις με αγνώστους. Παρ’ όλα αυτά, θα ήθελα η λειτουργία duos του Nightreign να δίνει την αίσθηση μιας ξεχωριστής προσθήκης, και όχι μιας λιγότερο απολαυστικής εκδοχής της βασικής εμπειρίας. Όπως έχουν τα πράγματα, δεν έχει τίποτα να μου προσφέρει και δεν νομίζω ότι θα επιστρέψω σε αυτή.
[ Πηγή: Gamesradar ]