Αγαπημένα παραδείγματα vapourware παιχνιδιών
Το vapourware είναι ένας όρος που όλοι υποτίθεται πως αποφεύγουμε, αλλά στην πραγματικότητα μας συναρπάζει η ιδέα παιχνιδιών που μένουν για πάντα σε αναμονή, είτε λόγω κακής διαχείρισης είτε επειδή οι δημιουργοί δεν βιάζονται. Υπάρχουν τόσα teasers να αναλύσουμε, θεωρίες να πλάσουμε από ελάχιστα στοιχεία, και μια γλυκιά απογοήτευση κάθε φορά που περνάει άλλος ένας χρόνος χωρίς νέο trailer. Το Hollow Knight: Silksong πλέον δεν θεωρείται vapourware, εκτός αν συμβεί κάτι απρόοπτο την τελευταία στιγμή. Ανακοινώθηκε το 2019 και κυκλοφορεί επιτέλους αυτή την Πέμπτη, 4 Σεπτεμβρίου.
Με αφορμή αυτό, στην Treehouse συζητήσαμε για τα αγαπημένα μας παραδείγματα vapourware, αν και το “αγαπημένα” ίσως δεν είναι η σωστή λέξη.
Ορολογία και ερωτήματα για το vapourware
Οι δικές σας απόψεις είναι ευπρόσδεκτες. Ένα ερώτημα για τους φυσικούς στα σχόλια: πώς θα ονομάζαμε ένα vapourware παιχνίδι που τελικά κυκλοφόρησε; Condensedware; Περιμένω τις πολύπλοκες μαθηματικές σας εξηγήσεις. Μέχρι τότε, ας δούμε τι λέει ο James.
Η ιστορία του Team Fortress 2
James: Μετά από εννέα χρόνια ανάπτυξης, το Team Fortress 2 άξιζε την αναμονή: ένα άψογα σχεδιασμένο, γεμάτο χαρακτήρα multiplayer παιχνίδι, που η διαχρονικότητά του το έχει κρατήσει ζωντανό περισσότερο από σχεδόν όλα τα hero shooters που ενέπνευσε. Κι όμως, ξεκίνησε λίγο μετά το Team Fortress Classic του 1999 ως ένα στρατιωτικό FPS με καφέ χρώματα, που ακόμα και ο σκηνοθέτης του, Robin Walker, παραδέχτηκε αργότερα πως “δεν ήταν διασκεδαστικό”.
Παρά την απουσία δράματος στις επανειλημμένες καθυστερήσεις του – ευχαριστήστε ή κατηγορήστε τη μυστικοπάθεια της Valve γι’ αυτό – εξακολουθώ να θεωρώ το TF2 σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του vapourware, γιατί δείχνει σχεδόν μοναδικά πως το να παίρνεις τον χρόνο σου (και να μην μιλάς γι’ αυτό) μπορεί να αποδώσει. Το παιχνίδι που κυκλοφόρησε το 2007 ακολούθησε “τρεις ή τέσσερις” προηγούμενες εκδόσεις, σύμφωνα με τον Walker, και δύσκολα φαντάζεται κανείς ότι κάποια από αυτές θα είχε την ίδια πολυπλοκότητα ή το χιούμορ που τελικά απολαύσαμε. Επιπλέον, παίζω TF2 εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Από άποψη χρόνου, τα εννέα χρόνια αναμονής άξιζαν.
Fangames και χαμένα όνειρα
Jeremy: Τα πιο γνωστά παραδείγματα vapourware για μένα προέρχονται από τον κόσμο των fangames. Ήμουν πολύ ενεργός σε διάφορες κοινότητες fangames όταν ήμουν παιδί – εν μέρει επειδή δεν είχα χρήματα – αλλά και επειδή μεγάλωσα με retro τίτλους και σειρές που είχαν ήδη τελειώσει πριν γεννηθώ, οπότε ήταν ιδανικές για fan εκδοχές. Σκέφτομαι έργα όπως:
- Chrono Resurrection
- Card Sagas Wars
- Indiana Jones and the Fountain of Youth
- δεκάδες Sonic the Hedgehog και Megaman projects που είτε χάθηκαν αθόρυβα στο διαδίκτυο είτε σταμάτησαν ξαφνικά λόγω πνευματικών δικαιωμάτων.
Το project που με ενδιέφερε περισσότερο ήταν το Hero 6: Rite of Passage, ένας πνευματικός διάδοχος της σειράς Quest for Glory της Sierra. Το Hero 6 ξεχώρισε ανάμεσα σε πολλά fan projects που εμφανίστηκαν μετά το Quest for Glory V: Dragon Fire του 1998. Ήταν μια φιλόδοξη ωδή στα early ’90s, με κέλτικη ατμόσφαιρα, pixel art από fans όλου του κόσμου και κώδικα γραμμένο σε δύο διαφορετικές μηχανές – Adventure Game Studio και μια custom μηχανή με το όνομα MAD. Φυσικά, το project διαλύθηκε – αλλά όχι πριν περάσει από πολλές εκδοχές από το 1999 ως το 2006, και μια σύντομη αναβίωση το 2013.
Μπορείτε ακόμα να βρείτε αποσπάσματα του Hero 6 αν ξέρετε πού να ψάξετε, αλλά οι περισσότεροι το θυμούνται ως ένα project που έγινε υπερβολικά φιλόδοξο για τις δυνατότητές του, φτιαγμένο από ανθρώπους που τελικά έχασαν το ενδιαφέρον ή προχώρησαν στη ζωή τους. Το φαινόμενο του scope creep είναι συχνή αιτία αποτυχίας τέτοιων projects, και για να είμαστε επίκαιροι, η Team Cherry έχει παραδεχτεί ότι η ραγδαία αύξηση του μεγέθους ήταν ένας λόγος που το Silksong χρειάστηκε επτά χρόνια για να ολοκληρωθεί.
Παρ’ όλα αυτά, το Heroine’s Quest (διαθέσιμο δωρεάν!) και το Quest for Infamy κυκλοφορούν πλέον ως διάδοχοι του Quest for Glory, και πιθανότατα είναι καλύτερα από ό,τι θα ήταν το Hero 6. Παρ’ όλα αυτά, έχει ενδιαφέρον να θυμόμαστε τι θα μπορούσε να είχε συμβεί – αυτή είναι και η γοητεία του vapourware, είτε fanmade είτε “επίσημο”.
Η μακρά αναμονή για το Beyond Good & Evil 2
Edwin: Θα ήθελα να είχα να γράψω για κάποιο σχετικά άγνωστο vapourware, όπως τα fangames του Jeremy, ή να παρουσιάσω κάτι με πιο ευφάνταστο τρόπο, όπως ο Mark. Αντί γι’ αυτό, απλώς θα κάτσω εδώ και θα φωνάξω εσωτερικά προσπαθώντας να θυμηθώ πότε έγραψα πρώτη φορά για το Beyond Good & Evil 2. Το παιχνίδι της Ubisoft… Cockney monkey comedy; Space pirate sim; βρίσκεται σε ανάπτυξη τουλάχιστον 17 χρόνια, ξεπερνώντας άνετα το ρεκόρ του Duke Nukem Forever. Φαντάζομαι τον νεαρό Edwin να ανοίγει το Word 2007 για να γράψει γι’ αυτό, γεμάτος ενθουσιασμό για το Gamecube παιχνίδι που έπαιζε στο σχολείο, με τα ωραία φωτογραφικά mechanics, τον ομιλητικό θείο-γουρούνι, το μικρό διαστημόπλοιο και τον χαριτωμένο ανοιχτό κόσμο.
Με εκπλήσσει που η Ubisoft ενέκρινε ποτέ το Beyond Good & Evil 2. Το αρχικό παιχνίδι είναι εξαιρετικό και αξίζει να το μελετήσει κανείς – μεταξύ άλλων, είναι το τέλειο αντίδοτο στη μονοτονία των πρόσφατων ιστορικών παιχνιδιών της Ubisoft – αλλά εμπορικά απέτυχε. Το ότι το project εγκρίθηκε και κατάφερε να επιβιώσει σχεδόν δύο δεκαετίες, μάλλον οφείλεται στη στενή σχέση του πρώην σκηνοθέτη Michel Ancel με τον επικεφαλής της Ubisoft, Yves Guillemot.
Το project έχει στιγματιστεί από μικρότερα σκάνδαλα. Το 2017, η Ubisoft προκάλεσε αντιδράσεις ανακοινώνοντας ότι θα δεχτεί fan art και μουσική στο παιχνίδι χωρίς αμοιβή. Το 2020, ο Ancel αποχώρησε από την Ubisoft μετά από κατηγορίες για κακή διαχείριση και κακοποιητική συμπεριφορά· το πόσο πραγματικά συνέβαλε όλα αυτά τα χρόνια παραμένει ασαφές, αφού συχνά φαίνεται να ασχολούνταν με τα Rayman games και τα δικά του projects στη Wild Sheep Studios. Υπήρξαν και τραγωδίες: το 2023, ο δημιουργικός διευθυντής και πρώην senior designer του Rayman Legends, Emile Morel, πέθανε ξαφνικά στα 40 του.
Η Ubisoft μας ενημέρωσε το 2024 ότι το Beyond Good & Evil 2 προχωρά καλά, αλλά δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος, δεδομένων των πρόσφατων οικονομικών δυσκολιών της εταιρείας: πλέον έχουν αναδιαρθρωθεί με τη στήριξη της Tencent για να επικεντρωθούν σε σειρές όπως Rainbow Six, Assassin’s Creed και Far Cry που πουλάνε πολύ καλύτερα. Αν αυτό το πολυαναμενόμενο sequel κυκλοφορήσει ποτέ, θα με ενδιαφέρει εξίσου να διαβάσω το παρασκήνιο της ανάπτυξής του όσο και να το παίξω.
Εσείς και το δικό σας vapourware
Αλλά εσύ, αγαπητέ αναγνώστη – ποιο vapourware σε έχει κάνει να ανυπομονείς περισσότερο;
[ Πηγή: RockPaperShotgun ]