Σημαντική Συνάντηση: Cloud και Aerith στο Final Fantasy 7
Αυτό το άρθρο περιέχει σπόιλερ για το αρχικό Final Fantasy 7 και την τριλογία remake. Η συνάντηση του Cloud Strife με την Aerith Gainsborough στο Final Fantasy 7 είναι καθοριστική, όχι μόνο για την ιστορία, αλλά και για την εμπλοκή των παικτών με τον συναισθηματικό πυρήνα του παιχνιδιού. Η συνάντησή τους στην Εκκλησία του Τομέα 5 δημιουργεί κύματα σε όλη τη αφήγηση, από τις προσωπικές εξελίξεις των χαρακτήρων μέχρι τη μοίρα του Πλανήτη. Αλλά τι θα γινόταν αν αυτή η στιγμή δεν συνέβαινε; Τι θα γινόταν αν ο Cloud δεν έπεφτε στα λουλούδια;
Αυτή η υποθετική κατάσταση αναγκάζει σε επαναξιολόγηση τα πάντα: από την ανάπτυξη του Cloud μέχρι την πορεία της Avalanche και την επιρροή των Αρχαίων. Ενώ το αρχικό Final Fantasy 7 διατηρούσε το σύμπαν του σχετικά προσγειωμένο, η τριλογία remake έχει εισαγάγει θέματα πολυσύμπαντος που καθιστούν αυτή την ερώτηση “τι θα γινόταν αν” πιο περίπλοκη και αφηγηματικά πειστική.
Η Ιστορία του Cloud και της Tifa στο Final Fantasy 7 Εξελίσσεται
Χωρίς την Aerith, η πρώιμη πορεία του Cloud θα συνδεόταν περισσότερο με την Tifa και την ομάδα της Avalanche. Οι δύο έχουν ήδη μια κρυφή, φορτισμένη ιστορία, και χωρίς την συναισθηματική διορατικότητα της Aerith για να βγάλει τον Cloud από την ψυχική του ομίχλη, η Tifa θα αναλάμβανε το βάρος να τον κρατήσει σταθερό. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει μια πιο έντονη και πιθανώς εκρηκτική δυναμική στην Avalanche, ειδικά καθώς η ψευδής προσωπικότητα του Cloud αρχίζει να ραγίζει χωρίς την παρουσία κάποιου τόσο πνευματικά συνειδητού όσο η Aerith.
Σε αυτό το σενάριο, οι Barret και Tifa θα μπορούσαν να εστιάσουν περισσότερο στις οικολογικές τους αποστολές. Ο Cloud, χωρίς την επιρροή και την ήπια αντίσταση της Aerith, θα μπορούσε να γίνει ένας πιο αποτελεσματικός αλλά συναισθηματικά αποστασιοποιημένος μισθοφόρος. Η ελαφρότητα της Aerith εξισορροπεί τις σκοτεινές τάσεις του Cloud, και χωρίς αυτή την ισορροπία, η πτώση του σε κρίση ταυτότητας μπορεί να είναι πιο απότομη και λιγότερο αναστρέψιμη.
Στο Final Fantasy 7 Remake, η Aerith συχνά προμηνύει με κρυφή διορατικότητα μελλοντικά γεγονότα. Αυτό το αφηγηματικό χαρακτηριστικό υποδηλώνει ότι έχει γνώση πέρα από τη δική της χρονική γραμμή, μια μηχανική που θα χαθεί αν παραμεριστεί ή λειτουργεί στο παρασκήνιο.
Η Παράλληλη Πορεία της Aerith στο Final Fantasy 7 Remake
Στην πολυσύμπαντη προσέγγιση της τριλογίας remake, δεν είναι παράλογο να φανταστούμε ότι η Aerith εξακολουθεί να υπάρχει αλλά ακολουθεί μια παράλληλη πορεία. Χωρίς να συναντήσει τον Cloud, μπορεί να ενεργεί από τις σκιές, προωθώντας γεγονότα ώστε να ευθυγραμμιστούν με ό,τι αισθάνεται ότι πρέπει να συμβεί. Ίσως να σχηματίσει μια ξεχωριστή συμμαχία με τον Zack, ο οποίος έχει επιβιώσει σε εναλλακτικές χρονικές γραμμές. Ο δεσμός μεταξύ Zack και Aerith, που φαίνεται στο Crisis Core και αναπτύσσεται στην τριλογία remake του Final Fantasy 7, θα μπορούσε να είναι στο επίκεντρο.
Η ιστορία μπορεί να εστιάσει πιο άμεσα στον ρόλο της Aerith ως τελευταίας Αρχαίας. Η Shinra θα την κυνηγούσε, αλλά χωρίς την εμπλοκή της Avalanche, η πορεία της μπορεί να είναι μια συνεχής διαφυγή και διακριτική παρέμβαση. Αυτό θα μπορούσε να προσθέσει μια πιο ήσυχη, μυστικιστική διάσταση στην ιστορία, όπου οι ενέργειες της Aerith επηρεάζουν τα αποτελέσματα χωρίς η κύρια ομάδα να το συνειδητοποιεί πλήρως.
Μια συνάντηση μεταξύ της Aerith και του Red XIII ή του Bugenhagen θα μπορούσε να συμβεί νωρίτερα σε αυτή τη χρονική γραμμή, επιτρέποντάς της να εξερευνήσει την Ξεχασμένη Πρωτεύουσα και την ιστορία των Αρχαίων ανεξάρτητα. Οι γνώσεις που αποκτά από αυτή την εξερεύνηση θα μπορούσαν τελικά να διασταυρωθούν με την πορεία του Cloud, αλλά μόνο αργότερα και με πολύ διαφορετικές συνέπειες.
Το Final Fantasy 7 Remake τονίζει τον μοναδικό ρόλο της Aerith στη μεταφυσική δομή του σύμπαντος. Η συνείδησή της για τη μοίρα και η προθυμία της να την αμφισβητήσει γίνονται πιο σημαντικές με κάθε επεισόδιο—υποδηλώνοντας ότι η σύνδεσή της με τον Cloud δεν είναι μόνο προσωπική αλλά και κοσμικά αναγκαία.
Η Μοίρα του Πλανήτη Χωρίς την Επιρροή της Aerith
Η παρουσία της Aerith είναι ζωτικής σημασίας για την άμυνα του Πλανήτη. Η επικλήση του Holy (και η θυσία της γι’ αυτό) είναι αναμφίβολα η πιο κρίσιμη καμπή στο Final Fantasy 7. Χωρίς να συναντήσει τον Cloud, είναι αμφίβολο αν τα γεγονότα θα οδηγούσαν σε αυτή την ίδια θυσιαστική κορύφωση. Ο Sephiroth μπορεί να φτάσει ακόμα στον Βόρειο Κρατήρα, και ο Μετεωρίτης μπορεί να κατέβει, αλλά το Holy μπορεί να μην επικληθεί ποτέ στην ώρα του χωρίς την Aerith.
Αν η Aerith δεν είναι εκεί καθόλου, ίσως να υπάρχει κάποια άλλη Αρχαία. Ωστόσο, το Final Fantasy 7 τονίζει ότι η Aerith είναι η τελευταία της κατηγορίας της. Έτσι, ο κόσμος μπορεί να αντιμετωπίσει καταστροφή χωρίς παρέμβαση—ή το καθήκον της σωτηρίας του πλανήτη μπορεί να πέσει σε κάποιον που δεν είναι κατάλληλος να το χειριστεί. Ο Cloud μπορεί να προσπαθήσει να καλύψει αυτό το κενό, αλλά χωρίς την καθοδήγηση της Aerith, μπορεί να του λείπει η σαφήνεια ή η πνευματική δύναμη για να το κάνει.
Στο αρχικό Final Fantasy 7, η μοίρα φαίνεται σαν μια ευθεία βέλος. Η Aerith πεθαίνει, το Holy επικαλείται, και ο Πλανήτης σώζεται. Αλλά στο remake, η μοίρα φαίνεται περισσότερο σαν ιστός. Το παιχνίδι φαίνεται να υποδηλώνει ότι η συνάντηση της Aerith με τον Cloud δεν είναι μόνο καθοριστική, αλλά και προορισμένη. Είναι κυριολεκτικά υφασμένη στη δομή της πραγματικότητας. Η σύνδεσή τους, και η συναισθηματική της αντήχηση, μπορεί να είναι το μόνο σταθερό σημείο γύρω από το οποίο περιστρέφεται κάθε σύμπαν.
Ορισμένες Στιγμές του Final Fantasy 7 Είναι Πολύ Κεντρικές για να Σπάσουν
Τελικά, το Final Fantasy 7 είναι μια ιστορία για τη σύνδεση, τη μνήμη και τη μοίρα. Η αφαίρεση της συνάντησης μεταξύ του Cloud και της Aerith αποδομεί περισσότερα από μια υποπλοκή. Καταρρέει το συναισθηματικό στήριγμα ολόκληρης της εμπειρίας. Ο σύντομος, όμορφος δεσμός τους επηρεάζει όχι μόνο το πώς βλέπει τον εαυτό του ο Cloud, αλλά και το πώς οι παίκτες ερμηνεύουν τον κόσμο του παιχνιδιού. Είναι ένα κεντρικό κομμάτι του αφηγηματικού παζλ.
Η τριλογία remake φαίνεται να είναι πολύ συνειδητή γι’ αυτό. Δίνει περισσότερη έμφαση στη σχέση τους από ποτέ, προσθέτοντας θεματικές γύρω από τον χρόνο, τη μνήμη και την αναπόφευκτη φύση. Με πολλούς τρόπους, η ιστορία υποστηρίζει ότι αυτή η συνάντηση είναι απαραίτητη για να θεραπευτεί ο κόσμος—όχι μόνο από τον Μετεωρίτη, αλλά και από τις βαθύτερες πνευματικές του πληγές. Χωρίς αυτήν, ο κόσμος μπορεί να συνεχίσει να περιστρέφεται, αλλά θα είναι πιο κρύος, πιο σπασμένος και πολύ λιγότερο ζωντανός.