Τι παίζουμε αυτή την εβδομάδα – speedrunners, μυστικές πόρτες και παιχνίδια μαντεψιάς
Μερικά από τα πράγματα που μας έχουν καθηλώσει αυτές τις μέρες.

19 Ιουλίου
Καλώς ήρθατε ξανά στη στήλη μας όπου μοιραζόμαστε εντυπώσεις από μερικά από τα παιχνίδια που δοκιμάζουμε. Αυτή την εβδομάδα, ο Bertie φτάνει επιτέλους στο Δωμάτιο 46 και δοκιμάζει speedrunning, ενώ ο Tom O προσποιείται ότι δεν ασχολείται με το Rematch.
Εσείς με τι ασχολείστε;
Δείτε παλαιότερα άρθρα στη συλλογή What We’ve Been Playing.

Blue Prince
Δωμάτιο 46, επιτέλους, και παραλίγο να μην το ανοίξω. Παραλίγο να τα χαλάσω όλα.
Είχα προετοιμάσει καλά τη στιγμή. Έφτασα στο Antechamer με αρκετά βήματα διαθέσιμα και ήξερα πού να σηκώσω τον τελευταίο μοχλό για να εμφανιστεί η θρυλική πόρτα – είχα βάλει τις βάσεις (προσπαθώ να μην αποκαλύψω πολλά) – αλλά για κάποιο λόγο δεν σκέφτηκα ότι ήταν εφικτό εκείνη τη στιγμή. Παραλίγο να τελειώσω τη μέρα επειδή νόμιζα ότι δεν είχα κάτι άλλο να κάνω, μέχρι που ξαφνικά μου ήρθε η ιδέα. «Μπορώ να το κάνω αυτό.»
Τα έκανα μαντάρα. Πήγα μπρος-πίσω τουλάχιστον μία φορά παραπάνω απ’ όσο χρειαζόταν και έφτασα επικίνδυνα κοντά στο να ξεμείνω από βήματα, αλλά τελικά τράβηξα τον μοχλό, εμφανίστηκε η πόρτα – και πήγα να τη δοκιμάσω. Δεν είχα πια κλειδιά και υπέθεσα ότι θα ήταν κλειδωμένη, οπότε περισσότερο σημείωνα τι να κάνω στον επόμενο γύρο παρά περίμενα να βρω κάτι. Υπήρχαν ακόμα μυστήρια που δεν είχα λύσει, οπότε δεν πίστευα ότι ήμουν κοντά στο τέλος – ή σε ένα τέλος – του παιχνιδιού. Όμως έβαλα το χέρι στη λαβή, άνοιξα την πόρτα, η οθόνη σκοτείνιασε, έπαιξε ένα μεγάλο outro και κύλησαν τα credits.
Ένιωσα περίεργα.
Κάτι δεν μου φάνηκε σωστό. Το παιχνίδι δεν έδειχνε να έχει τελειώσει. Βέβαια, ποτέ δεν ισχυρίζεται ότι τελειώνει. Υπάρχει αρκετή παρότρυνση να συνεχίσεις μετά τα credits και να ξαναμπείς στο αρχοντικό, οπότε υπάρχουν ακόμα βαθύτερα μυστικά να ανακαλύψεις. Όμως ο ενθουσιασμός μου για το κυνήγι έχει κάπως μειωθεί. Δεν ξέρω ακόμα πώς να νιώσω για αυτό το περίεργο, μερικό τέλος.
-Bertie

Guess the Game, το κινητό μου
Για να μην γίνομαι βαρετός, σήμερα γράφω για ένα παιχνίδι που δεν είναι το Rematch, αν και στην ουσία είναι ένα παιχνίδι με παιχνίδια. Περνάω μερικά λεπτά μετά το βραδινό εντυπωσιάζοντας τον γιο μου με τις ικανότητές μου στο Guess the Game.
Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε εμφανίστηκε, αλλά ήταν περίπου όταν το Wordle γέννησε αμέτρητες παραλλαγές. Επειδή η δουλειά μου είναι τα video games πάνω από 20 χρόνια, τα πάω πολύ καλά στο Guess the Game, κάτι που είναι ακόμα καλύτερο όταν κάθομαι δίπλα στον γιο μου που πιστεύει ότι τα ξέρει όλα και εγώ τίποτα (επειδή δεν παίζω Fortnite).
«Αυτό είναι Tekken 7», λέω αδιάφορα. Μπαμ! Το βρήκα με τη μία, το κεφάλι του γιου μου γυρίζει καθώς συνειδητοποιεί την ιδιοφυΐα του πατέρα του. «Κι αυτό;» ρωτάει, με βλέμμα τόσο χαμένο όσο και το πιάτο του. «Onimusha», απαντώ χαλαρά, σαν να είναι παιχνιδάκι. «Υπάρχουν πολλά», λέει, ελπίζοντας να μην βρω το σωστό.
«Warlords», λέω, μισό μαντεύοντας, μισό ελπίζοντας, μισό περιμένοντας να το ψάξω αν κάνω λάθος.
«Πώς το κάνεις αυτό;» ρωτάει. «Είμαι απλά θεός», θα έπρεπε να απαντήσω. Δεν το λέω. «Απλά ξέρω πολλά, έτσι δεν είναι.»
Προς το παρόν, είναι εντυπωσιασμένος.
-Tom O

Jetrunner, PC
Εκτιμώ πολύ τα παιχνίδια που μπαίνουν κατευθείαν στο ψητό, και το Jetrunner είναι ακριβώς έτσι. Ξεκινάει αμέσως – βρίσκεσαι μέσα, ξεκινάς. Αυτό μου αρέσει.
Το Jetrunner είναι ένα first-person acrobatic speedrunner shooter. Αν ξέρεις το Neon White, μοιάζει αρκετά. Αν όχι, φαντάσου ένα ευέλικτο first-person shooter όπως το Mirror’s Edge, αλλά με βασικό στόχο να τερματίσεις την πίστα όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να σκεφτείς για να ολοκληρώσεις μια πίστα. Το βασικό είναι να πυροβολήσεις τους φωτεινούς μπλε στόχους που αιωρούνται. Για να το κάνεις αυτό, χρειάζεσαι όπλο με πυρομαχικά laser blob, που είτε σου δίνονται σε περιορισμένη ποσότητα στην αρχή, είτε πρέπει να τα βρεις μέσα στην πίστα. Αν αστοχήσεις, πιέζεις τα αποθέματά σου.
Επιπλέον, χρειάζεσαι super-jump pick ups. Μπορείς να πηδήξεις κανονικά, να κάνεις dash, wallrun και slide, αλλά το super-jump είναι η ικανότητα που ενώνει τα επίπεδα και σου επιτρέπει να κινηθείς πραγματικά. Έτσι, το ζήτημα γίνεται η διαδρομή σου. Αν ακολουθήσεις τη φανερή διαδρομή και πετύχεις όλα τα άλματα και τους στόχους, θα πάρεις silver ή gold χρόνο, αλλά αν θες το ειδικό badge, πρέπει να σκεφτείς διαφορετικά. Ξανακοίτα: υπάρχουν shortcuts; Αυτό είναι το παιχνίδι.
Η υλοποίηση είναι εξαιρετική. Μου θυμίζει τη σειρά Trials στο πόσο άμεσα μπορείς να ξαναπαίξεις. Προσπαθείς, αποτυγχάνεις – πέφτεις στο νερό – και αμέσως κάνεις rewind και ξεκινάς ξανά. Είναι σχεδόν στιγμιαίο, χωρίς καθυστερήσεις ανάμεσα στις προσπάθειες. Αυτό είναι σημαντικό, γιατί η σταδιακή πρόοδος όσο λύνεις την πίστα είναι ο βασικός βρόχος του παιχνιδιού.
Το Jetrunner είναι φωτεινό, παιχνιδιάρικο, ενθουσιώδες και, απ’ όσο έχω δει, πολύ καλοφτιαγμένο. Υπάρχει demo του Jetrunner στο Steam αυτή τη στιγμή.
-Bertie

[ Πηγή: Eurogamer ]