Σχεδόν 20 χρόνια μετά την κυκλοφορία του Oblivion από την Bethesda, το The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered προσφέρει μια ανανεωμένη εμπειρία με οπτικές αναβαθμίσεις και αλλαγές στο gameplay. Το remake διατηρεί την γοητευτική ατέλεια του αρχικού παιχνιδιού, κάτι που οι φαν του Oblivion θα εκτιμήσουν.

Πρώτα απ’ όλα, ας μιλήσουμε για το όνομα. Παρά την ετικέτα remaster, πρόκειται για κάτι πολύ περισσότερο. Η οπτική αναβάθμιση είναι εντυπωσιακή, αλλά υπάρχουν και πολλές αλλαγές στο gameplay. Το αποτέλεσμα είναι κάτι ανάμεσα σε remaster και remake, με αρκετή δουλειά για να δικαιολογήσει την τιμή των £50.

Διαθέσιμο σε: PC, Xbox, PlayStation

Αξιολογήθηκε σε: PS5

Αναπτύχθηκε από: Virtous, Bethesda

Δημοσιεύθηκε από: Bethesda

Ας δούμε την πιο προφανή αλλαγή. Ακόμα και το 2006, το Oblivion δεν ήταν το πιο όμορφο παιχνίδι, αν και τα φωτεινά χρώματα και οι εφέ του έδιναν μια μοναδική αίσθηση. Τώρα, η Virtous έχει ανακατασκευάσει τα γραφικά του παιχνιδιού με Unreal Engine 5 και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Η νέα φωτιστική ρύθμιση είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, ειδικά όταν συναντάς τις πύλες του Oblivion. Τα μοντέλα χαρακτήρων και ο εξοπλισμός τους φαίνονται εξαιρετικά, αν και τα πρόσωπά τους διατηρούν μια αδέξια ποιότητα.

Η νέα εμφάνιση του Αυτοκράτορα είναι εντυπωσιακή!

Ωστόσο, αυτή η ομορφιά έχει κόστος, καθώς η απόδοση δεν είναι όσο καλή θα έπρεπε. Το 2006, το Oblivion είχε προβλήματα στις κονσόλες. Το remaster δεν είναι τόσο κακό, αλλά δεν περίμενα μια αναβάθμιση 20 ετών να έχει τόσο ασυνεπή framerate. Το παιχνίδι στοχεύει σε 60FPS, αλλά συχνά δεν το πετυχαίνει στο PS5, και η απόδοση ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή του παιχνιδιού. Δεν έγινε ποτέ μη-παιχνιδιάρικο στην εμπειρία μου, αλλά περίμενα περισσότερα. Ελπίζω κάποιες ενημερώσεις να βοηθήσουν.

Αν και τα γραφικά του παιχνιδιού διαχειρίζονται από το Unreal Engine 5, η Creation Engine παραμένει παρούσα – είναι η καρδιά του παιχνιδιού. Αυτή η μαγική μηχανή που έχει χρησιμοποιήσει η Bethesda σημαίνει ότι κάτω από την όμορφη λεπτομέρεια του εξοπλισμού κρύβεται το κλασικό Oblivion με τις ατέλειές του. Αυτό σημαίνει ότι οι παράξενες συνομιλίες μεταξύ AI, τα πολλά glitches και η περίεργη συμπεριφορά παραμένουν, κάτι που έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της γοητείας του παιχνιδιού. Έχουν γίνει κάποιες αλλαγές, αλλά το Oblivion παραμένει αναλλοίωτο, για καλό ή κακό.

Η λίστα με τις αλλαγές είναι αρκετά μεγάλη, οπότε θα αναφέρω μερικές. Μπορείς τώρα να τρέχεις, κάτι που διευκολύνει την περιήγηση στο Cyrodil και συμβάλλει στην ικανότητα αθλητισμού σου. Η κάμερα τρίτου προσώπου έχει επανατοποθετηθεί και έχει στόχαστρο, διευκολύνοντας την εμπειρία. Η κρυψίνοια έχει αναβαθμιστεί, καθιστώντας πιο σαφές πότε είσαι κρυμμένος. Υπάρχουν νέοι ηθοποιοί και διάλογοι, προσθέτοντας ποικιλία.

Μόνο εσύ μπορείς να σταματήσεις τις πύλες του Oblivion στο δάσος.

Το σύστημα δεξιοτήτων και η αναβάθμιση έχουν υποστεί σημαντική αναθεώρηση, ώστε να μοιάζει με ένα μείγμα Oblivion και Skyrim. Το 2006, ενθαρρυνόσουν να αναβαθμίζεσαι αργά αποφεύγοντας τη χρήση των κύριων δεξιοτήτων σου. Τώρα, κάθε δεξιότητα που βελτιώνεις μετράει για την αναβάθμιση, αν και οι μικρές δεξιότητες συμβάλλουν λιγότερο από τις κύριες. Αφού αναβαθμιστείς, λαμβάνεις 12 πόντους Αρετής για να επενδύσεις σε τρεις χαρακτηριστικές ικανότητες της επιλογής σου.

Το σύστημα δεν είναι τέλειο. Καθώς αναβαθμίζεσαι, το παιχνίδι προσαρμόζεται σε σένα, κάτι που είναι αμφιλεγόμενο. Η Virtous έκανε κάποιες αλλαγές στο σύστημα δυσκολίας και στην αναβάθμιση. Είναι σίγουρα βελτίωση σε σχέση με το αρχικό, αλλά δεν είναι τέλειο, κάτι που είναι απογοητευτικό όταν οι modders έχουν καταφέρει να ισορροπήσουν τα πάντα καλά. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η διαφορά μεταξύ “ικανός” και “έμπειρος”. Ο πρώτος είναι πολύ εύκολος, ενώ ο δεύτερος είναι υπερβολικά δύσκολος.

Η μάχη παραμένει απλή, αλλά η Virtous έχει προσθέσει κάποιες ωραίες λεπτομέρειες, όπως η αντίδραση των εχθρών όταν χτυπιούνται. Η αντοχή δεν επηρεάζει πλέον τη ζημιά, και η υγεία αναγεννάται εκτός μάχης. Δεν μπορείς επίσης να πέσεις, εκτός αν μπλοκάρεις με μηδενική αντοχή.

Είναι αυτές οι αλλαγές αρκετές για να κάνουν τη μάχη καλή; Όχι, όχι πραγματικά. Η αλήθεια είναι ότι η μάχη παραμένει απλή, αλλά είναι καλύτερη από το 2006 Oblivion. Χωρίς πλήρη ανακατασκευή της μάχης, η Virtous δεν μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα. Φυσικά, μπορείς πάντα να αποφύγεις τη μάχη σώμα με σώμα παίζοντας ως κρυφός τοξότης ή ισχυρός μάγος.

Φυσικά, υπάρχουν πολλές περιοχές όπου το Oblivion δείχνει την ηλικία του. Οι αποστολές είναι μηχανικά αρκετά βαρετές, και υπάρχουν πολλές εξερευνήσεις σε ανιαρές σπηλιές/καταφύγια/φρούρια. Το 2006, η Bethesda δεν είχε υιοθετήσει την τέχνη της διασύνδεσης των καταφυγίων, και το remaster δεν το διορθώνει. Θα ήθελα μια επιλογή τηλεμεταφοράς στο τέλος ενός καταφυγίου, αλλά αυτό ίσως είναι υπερβολικό.

Αλλά τι να περιμένεις από ένα παιχνίδι σχεδόν 20 ετών; Το Oblivion δεν είναι βαθύ RPG με τα σημερινά πρότυπα. Ωστόσο, ό,τι του λείπει σε σχεδίαση αποστολών, το αναπληρώνει με ποικιλία. Μια στιγμή είσαι εκτελεστής για τη Dark Brotherhood, την επόμενη βοηθάς έναν παρανοϊκό να καταλάβει αν η πόλη τον κυνηγά. Θα προχωρήσεις στις τάξεις της Mage’s Guild, θα γίνεις βρικόλακας κατά λάθος, θα απορροφηθείς σε έναν μαγικό πίνακα και θα συναντήσεις μια πόλη αόρατων ανθρώπων. Το Oblivion έχει πολλές σκοτεινές αποστολές, αλλά και πολλές παράξενες ιστορίες που το κάνουν ευχάριστο στην εξερεύνηση, κάτι που το Skyrim έχει χάσει λίγο.

Και δεν αναφέρω καν ότι το Oblivion Remastered περιλαμβάνει όλο το επιπλέον περιεχόμενο που κυκλοφόρησε, από τα σπίτια των παικτών μέχρι την εξαιρετική επέκταση Shivering Isles. Και ναι, η διάσημη πανοπλία αλόγου είναι εδώ. Αυτό είναι πολύ καλό για τα $50 σου.

Κάπου στη διαδρομή, μπορεί να θυμηθείς ότι υπάρχει και μια κύρια αποστολή και αφήγηση να ακολουθήσεις. Κάτι για πύλες Oblivion που ανοίγουν σε όλη τη γη, έναν νεκρό αυτοκράτορα και έναν χαμένο γιο; Αυτό μπορεί να περιμένει, σωστά;

Η έξοδος από την (πολύ μεγάλη) αποχέτευση είναι ακόμα μια εμβληματική στιγμή.

Υπάρχει μια τελευταία ερώτηση που πρέπει να απαντήσουμε: τι γίνεται με τους νέους παίκτες; Τι γίνεται με αυτούς που δεν έχουν βιώσει το Oblivion και προσεγγίζουν αυτό το παιχνίδι ως καινούργιο το 2025; Δυστυχώς, δεν νομίζω ότι μπορώ να απαντήσω. Είμαι πολύ συνδεδεμένος με το Oblivion. Είναι ένα παιχνίδι που αγαπώ, που μου έχει απορροφήσει εκατοντάδες ώρες. Είναι δύσκολο να το παραμερίσω και να φανταστώ πώς θα ήταν να παίξεις το Oblivion το 2025 για πρώτη φορά και πώς θα αντέξει. Θα προσπαθήσω, όμως: αν μπορείς να θυμηθείς ότι το παιχνίδι είναι σχεδόν 20 ετών και να γελάσεις με τις πολλές ατέλειές του (όπως μια χαλαρή συνομιλία με κάποιον που καίγεται σε λάβα), τότε πιστεύω ότι το Oblivion αξίζει σίγουρα να το βιώσεις ως νέος παίκτης.

Συμπέρασμα… Βαθμολογία: 4.5 στα 5.

Ως remaster/remake, το Oblivion Remastered είναι το καλύτερο πακέτο που θα μπορούσα να φανταστώ, εκτός από την πλήρη ανακατασκευή του παιχνιδιού. Φυσικά, αυτό θα κατέστρεφε το όλο πράγμα, γιατί τι είναι το Oblivion χωρίς την γοητευτική του τρέλα; Όχι, η Bethesda και η Virtous έκαναν τις σωστές επιλογές διατηρώντας τον πυρήνα του Oblivion ανέπαφο ενώ το ντύσανε με μια νέα, λαμπερή πανοπλία. Οι αλλαγές στο gameplay βοηθούν να λειανθούν κάποιες ατέλειες, και η γραφική αναβάθμιση είναι υπέροχη. Τώρα, πηγαίνετε και δώστε την ίδια μεταχείριση στο Fallout 3, δειλοί. Όσο για μένα, έχω κάποιες πύλες Oblivion να κλείσω.

*περπατάει σφυρίζοντας τη μουσική του κύριου μενού*

[ Πηγή: WolfsGamingBlog ]