Η ειρωνεία στο Death Stranding 2 είναι ότι ο κόσμος είναι όμορφος, αλλά σχεδόν κανείς δεν τον απολαμβάνει. Ο Kojima αντλεί έμπνευση από το μυθιστόρημα του Shute, εξερευνώντας τη σύνδεση και την ελπίδα σε έναν κόσμο που καταστρέφεται. Η αισιοδοξία του Kojima έρχεται σε αντίθεση με την απελπισία του Shute, προσφέροντας μια διαφορετική προοπτική στην καταστροφή.