Κυριακάτικες σκέψεις
Οι Κυριακές είναι για να ψάχνεις το μέσο κόστος ανατροφής ενός παιδιού, να ερευνάς το αρχικό κεφάλαιο που χρειάζεται για ένα food truck με currywurst και να αναρωτιέσαι πώς θα αντιδρούσε ο/η σύζυγός σου αν του/της παρουσίαζες μια παρουσίαση τύπου Powerpoint. Ίσως ενώ του/της προσφέρεις ένα από εκείνα τα μικρά χάρτινα δισκάκια με λουκάνικο.
Όνειρα γερμανικής γαστρονομίας και ανάγνωση
Όταν τα όνειρα για γερμανική κουζίνα διαλύονται, δεν μένει τίποτα άλλο παρά να διαβάσεις μερικά από τα καλύτερα κείμενα της εβδομάδας, είτε σχετίζονται με παιχνίδια είτε όχι.
Hit Points και Randy Pitchford
Η προσθήκη του Hit Points του Nathan Brown εδώ μοιάζει με μικρή απάτη, αλλά αξίζει να το διαβάσετε. Αυτή την εβδομάδα, στο σχεδόν αδιανόητο τρόμο του να πρέπει να αποκαλείς τον Randy Pitchford αφεντικό σου:
Φανταστείτε να δουλεύετε για αυτόν τον τύπο. Να είστε στην ομάδα εξυπηρέτησης πελατών όταν ο κύριος Medieval Times εμφανίζεται απαιτώντας πρόσβαση για να δείξει στους παραπονούμενους ποιος είναι το αφεντικό. Σκεφτείτε τις ομάδες μηχανικών που πρέπει να σχεδιάσουν διορθώσεις για κάποιον που δημόσια δήλωσε ότι το Borderlands 4 είναι “αρκετά βέλτιστο”, και τις ομάδες επικοινωνίας που πρέπει να βρουν τρόπο να το παρουσιάσουν στο κοινό. Φανταστείτε να είστε οποιοσδήποτε στη Gearbox, να στέλνετε ένα παιχνίδι που φτιάχνατε χρόνια και η συζήτηση να κυριαρχείται από τα ειρωνικά σχόλια του CEO σας στα social media.
Γιατί να κάνεις remake;
Το Video Games Industry Memo παρουσιάζει την οπτική των δημιουργών και εκδοτών για τα remakes και προτείνει κάποιους κανόνες για να γίνουν σωστά. Είναι επίσης η πρώτη και ελπίζω τελευταία φορά που άκουσα τη λέξη “remakesters”.
Οικονομικά και επιτυχία των remakes
Το οικονομικό ρίσκο είναι πολύ μικρότερο, όπως και το κόστος. Τα remakes αξιοποιούν το υπάρχον κοινό και τη φήμη τους για να εξασφαλίσουν καλές πωλήσεις. Για παράδειγμα, το περσινό remake του Silent Hill 2 έχει ήδη διπλάσιες πωλήσεις από το αρχικό, ενώ το Resident Evil 3 σχεδόν τριπλάσιες από τον προκάτοχό του. Remasters και remakes παλιών επιτυχημένων παιχνιδιών σπάνια αποτυγχάνουν. Αρκεί να ρωτήσετε το Crash Bandicoot N’sane Trilogy που πούλησε 20 εκατομμύρια αντίτυπα, ξεπερνώντας και τα τρία αρχικά παιχνίδια μαζί.
Γιατί κάποιοι παίκτες αντιστρέφουν τα χειριστήρια
Αν χάσατε το άρθρο μου της Παρασκευής, ο Keith Stuart της Guardian εξέτασε μια μελέτη για το γιατί κάποιοι παίκτες προτιμούν τα αντίστροφα χειριστήρια – μια έρευνα που εν μέρει ξεκίνησε από ένα παλαιότερο άρθρο του Stuart. Η απάντηση δεν είναι απλή, αλλά σίγουρα είναι απρόσμενη, ειδικά αν έχετε συνηθίσει να λέτε “έτσι το έκανα πάντα”.
Τι έδειξαν τα τεστ
Μέσα από γνωστικά τεστ, διαπιστώθηκε ότι πολλές υποθέσεις για τις προτιμήσεις στα χειριστήρια ήταν λανθασμένες. “Καμία από τις αιτίες που μας ανέφεραν [για την αντιστροφή] δεν σχετιζόταν με το αν όντως το έκαναν,” λέει η Corbett. “Ο πιο καθοριστικός παράγοντας ήταν η ταχύτητα με την οποία οι παίκτες μπορούσαν να περιστρέψουν νοητικά αντικείμενα και να ξεπεράσουν το φαινόμενο Simon. Όσο πιο γρήγοροι ήταν, τόσο λιγότερο πιθανό να αντιστρέφουν. Όσοι το έκαναν περιστασιακά ήταν οι πιο αργοί σε αυτά τα τεστ.” Αυτό σημαίνει ότι όσοι δεν αντιστρέφουν είναι καλύτεροι παίκτες; Όχι, λέει η Corbett. “Αν και ήταν πιο γρήγοροι, δεν είχαν περισσότερες σωστές απαντήσεις από όσους αντιστρέφουν, που ήταν ελαφρώς πιο ακριβείς.”
Η παρακμή των skateboarding games
Ο Neil Paine καταγράφει την πτώση του είδους των skateboarding παιχνιδιών και σχολιάζει τις πρόσφατες προσπάθειες αναβίωσής του.
Το skateboarding είναι μια δημιουργική πράξη αντίστασης σε δημόσιο χώρο – μια άρνηση να σου πουν πού μπορείς ή δεν μπορείς να κάνεις skate. Οι σημερινοί μεγάλοι εκδότες παιχνιδιών λειτουργούν αντίθετα: είναι το σύστημα, επιβάλλοντας κανόνες με στόχο το μέγιστο κέρδος. Η αυθεντική αποτύπωση του skateboarding μέσα σε αυτό το εταιρικό πλαίσιο γίνεται σχεδόν αδύνατη. Και ενώ δεν με απασχολούν οι διαμαρτυρίες ότι τα παιχνίδια “έγιναν woke” – μια κουραστική κατηγορία που ακούγεται σε κάθε μεγάλη κυκλοφορία – η αλήθεια είναι ότι τα σημερινά Tony Hawk μοιάζουν αποστειρωμένα, σχεδιασμένα να περνούν από έλεγχο HR αντί να μεταφέρουν την ακατέργαστη, συχνά προκλητική ενέργεια του 1999.
Πολιτισμικές αλλαγές και διαφημίσεις
Στο Bad Faith Times, ο Denny Carter σχολιάζει το πόσο προσωρινές είναι οι πολιτισμικές αλλαγές, με αφορμή μια παράξενη διαφήμιση φορτηγού στις ΗΠΑ.
Οι δημιουργοί αυτής της πατριωτικής διαφήμισης πρόσθεσαν μερικές πολιτισμικά διαφορετικές εικόνες – τόσο σύντομες που δύσκολα τις προσέχεις – για να αποφύγουν τον ρατσισμό. Ένα στιγμιαίο πλάνο με luchadores και μια αναφορά στη jazz δίνουν στη διαφήμιση Ram μια επίφαση πολυπολιτισμικότητας. Το σύστημα μπορεί να σε πιέζει, αλλά όλοι είναι καλεσμένοι σε αυτό το πάρτι. Όλοι καλούνται να συμμετάσχουν σε αυτή την πολιτική και πολιτισμική υποταγή. Αυτή η φυλετικά ουδέτερη φασιστική εικόνα συνέβαλε στην αύξηση της υποστήριξης του Trump μεταξύ Μαύρων και Λατίνων ανδρών το 2024. Όποιος έφτιαξε αυτή τη διαφήμιση έχει μελετήσει προσεκτικά τα εκλογικά δεδομένα. Αυτό φαίνεται.
Μουσική πρόταση της ημέρας
Η σημερινή μουσική είναι το Futique από τους Biffy Clyro. Καλύτερο από το Ellipsis, αλλά όχι τόσο καλό όσο το Puzzle. Βέβαια, όλα είναι κατώτερα από το Puzzle.