Τρελή Επίθεση στο Doctor Who
Η τελική σεζόν του Doctor Who είναι γεμάτη από μέγιστη αναστάτωση – για καλό και κακό. ‘The Reality War’ είναι μεγάλο, τολμηρό και παράξενο. Δεν έχει λογική και το τέλος της Belinda φαίνεται κακώς σχεδιασμένο. Παρ’ όλα αυτά, έχει ισχυρές συναισθηματικές στιγμές και οι αναφορές στο παρελθόν – καθώς και οι υποδείξεις για το μέλλον – είναι διασκεδαστικές.
Η γραμμή ανάμεσα στο “μεγαλειώδες” και την “μεγαλειώδη ανοησία”
‘The Reality War’ είναι αναμφίβολα το πιο εντυπωσιακό και παράξενο επεισόδιο του Doctor Who αυτή τη σεζόν – και ίσως ποτέ. Σε 66 λεπτά, περιλαμβάνει την επιστροφή παλιών χαρακτήρων, έναν αναστημένο κακό, απροσδόκητες γνώσεις για τους Time Lords, συγκρούσεις πολλών πραγματικοτήτων και την τελική αναγέννηση του Doctor από τον Ncuti Gatwa.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο δεν σημαίνει πάντα καλύτερο. ‘The Reality War’ έχει πολλές υπέροχες στιγμές, κυρίως στο δεύτερο μισό, αλλά σηματοδοτεί και μια αδύναμη κατάληξη στην ιστορία της Belinda Chandra, με μια ακόμα πιο έντονη αδιαφορία για τη λογική από ότι συνήθως σε αυτή την εκπομπή. Είναι η απόλυτη περίπτωση να έχεις πολλά να επεξεργαστείς και – για να είμαι ειλικρινής – ακόμα και μετά από πολλές παρακολουθήσεις, δεν είμαι σίγουρος πώς να το εκλάβω και πού αφήνει την εκπομπή.
Σπόιλερ για το ‘The Reality War’
Το επεισόδιο ξεκινά ακριβώς εκεί που σταμάτησε το ‘Wish World’. Η Γη ανοίγει και ο Doctor πέφτει στο κατώτατο επίπεδο. Πριν χαθεί για πάντα, μια μαγική πόρτα ανοίγει και αποκαλύπτει την Anita – τον γοητευτικό χαρακτήρα της Steph de Whalley από το περσινό χριστουγεννιάτικο ειδικό, μια πραγματικά ευπρόσδεκτη επιστροφή.
Η Anita σώζει τον Doctor την τελευταία στιγμή. Με τη μνήμη και την προσωπικότητά του αποκατεστημένες, ο Doctor προσπαθεί να ελευθερώσει τους φίλους του από την αλλοιωμένη πραγματικότητα του Conrad. Αυτό οδηγεί σε ένα μεγαλύτερο πρόβλημα: η κατάρρευση του wish world θα σβήσει και την μωρό Poppy (Sienna-Robyn Mavanga-Phipps) από την ύπαρξη, κάτι που είναι απαράδεκτο για τους γονείς της – τον Doctor και την Belinda.
Από όλες τις παράξενες επιλογές σε αυτό το επεισόδιο, η κατάληξη της ιστορίας της Belinda είναι αυτή που φαίνεται πιο άβολα χειρισμένη. Η Belinda παρουσιάστηκε αυτή τη σεζόν ως μια δυναμική νοσοκόμα που ήθελε απλώς να επιστρέψει στη φυσιολογική ζωή που της είχε κλέψει ο πρώην της. Η επιθυμία του Conrad την μετατρέπει σε νοικοκυρά – μια “καλή κοπέλα, καλή σύζυγος, καλή μητέρα” όπως είπε η Devika στο προηγούμενο επεισόδιο. Αλλά όταν αποκαθίσταται η πραγματικότητα, και οι χαρακτήρες επιστρέφουν στους κανονικούς τους εαυτούς, εκείνη παραμένει μητέρα της Poppy, κάτι που ξαφνικά γίνεται το καθοριστικό της χαρακτηριστικό στο επεισόδιο.
Μπορείς να δεις πώς το σενάριο έφτασε σε αυτό το σημείο. Ο Russell T Davies αγαπά την ιδέα του παντοδύναμου Doctor να θυσιάζεται για να σώσει μια μόνο θνητή ζωή – το έχουμε δει και στον 10ο Doctor που θυσιάζεται για τον Wilf του Bernard Cribbins στο ‘The End of Time’, και επαναλαμβάνεται εδώ στην προσπάθειά του να αποκαταστήσει την Poppy. Το πρόβλημα είναι ότι στο τέλος του επεισοδίου ο Doctor δεν είναι πια πατέρας, ενώ η Belinda έχει γίνει μητέρα της Poppy – κάτι που δεν είχε ποτέ λόγο να επιλέξει.
Μπορείς να υποστηρίξεις ότι κάνει μια επιλογή στη σκηνή όπου αντιμετωπίζει τη Rani και την UNIT. Σε εκείνη τη στιγμή δηλώνει ότι αγαπά την Poppy και θα κάνει τα πάντα για να τη σώσει. “Θυμάμαι ότι ήταν η κόρη μου,” λέει η Belinda. “Και αν το θυμάμαι, τότε είναι αλήθεια.” Αλλά αυτές οι μνήμες επιβλήθηκαν στη ζωή της από την σεξιστική οπτική του Conrad. Στις τελευταίες στιγμές του ‘The Reality War’, η Belinda έχει αλλάξει ριζικά, εν μέρει λόγω του χρόνου της με τον Doctor, αλλά κυρίως λόγω της επιθυμίας – και τώρα η αρχή και το τέλος της ιστορίας της καθορίζονται από τις ενέργειες τοξικών ανδρών.
Ο Doctor συναντά τις δύο Ranis ακριβώς καθώς καταφέρνουν να καλέσουν τον Omega, ο οποίος έχει μετατραπεί σε ένα υπερμεγέθη και αρκετά τρομακτικό σκελετό. Η νέα Rani σκοτώνεται, η Mrs Flood – η πιο ενδιαφέρουσα εκδοχή του χαρακτήρα – διαφεύγει, και ο Doctor νικά τον Omega με τον Vindicator.
Ορισμένοι θα αναρωτηθούν για το γεγονός ότι ο Doctor νικά τον κακό με ένα μεγάλο όπλο, αλλά η χρήση του Vindicator ως κλειδί για ολόκληρη τη σεζόν είναι καλά προετοιμασμένη. Υπάρχει επίσης μια ευχάριστη μυθική ποιότητα στην εικόνα του Doctor που εξορίζει αυτό το τέρας πίσω στην Κόλαση.
Υπάρχουν ακόμα περίπου 30 λεπτά και εδώ το επεισόδιο παίρνει μια πιο προσωπική στροφή. Ο Doctor και η Belinda αρχίζουν να σχεδιάζουν τη ζωή τους με την Poppy σε μια σκηνή στην TARDIS που είναι ταυτόχρονα όμορφα και ανησυχητικά παιγμένη, οι ευτυχισμένοι νέοι γονείς περνούν το παλτό του παιδιού τους καθώς αυτό σιγά-σιγά εξαφανίζεται. Αυτό δίνει στη Millie Gibson ισχυρό υλικό, καθώς η Ruby προσπαθεί απεγνωσμένα να πείσει την καλύτερή της φίλη και την UNIT ότι η πραγματικότητα έχει αλλάξει γύρω τους.
Αποτελεσματική είναι και η τελική ήττα του Conrad από την Ruby. Έχει χρησιμοποιηθεί και κακοποιηθεί συναισθηματικά από αυτόν. Το γεγονός ότι επιλέγει να χρησιμοποιήσει τη δύναμη της επιθυμίας όχι για να τον τιμωρήσει, αλλά για να του δώσει μια αδικαιολόγητη ευκαιρία να ξεκινήσει από την αρχή – σε μια ζωή όπου είναι πραγματικά ευτυχισμένος και δεν είναι πια πικρός ρατσιστής – είναι όμορφο και αισιόδοξο, αν και με μια πικρή ειρωνεία. Φυσικά, αυτός τη γλιτώνει! Τελικά, όμως, η Ruby επιλέγει την καλοσύνη αντί της εκδίκησης και δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό μήνυμα του Doctor Who από αυτό.
“Καληνύχτα από μένα…”
Αλλά τα τελευταία λεπτά ανήκουν φυσικά στον Doctor. Οι φήμες ότι ο Ncuti Gatwa μπορεί να αποχωρήσει από την εκπομπή αυτή τη σεζόν κυκλοφορούν εδώ και μήνες, οπότε δεν είναι μεγάλη έκπληξη να τον δούμε να αναγεννάται εδώ – ιδιαίτερα όταν το υπόλοιπο επεισόδιο έχει εργαστεί σκληρά για να φέρει πίσω όλους τους παλιούς του φίλους.
Είναι κρίμα να τον δούμε να φεύγει τόσο νωρίς, μετά από μόλις 19 επεισόδια στο ρόλο. Αυτή η σεζόν άρχισε να εμβαθύνει στην συγκεκριμένη εκδοχή του χαρακτήρα του, αλλά φαίνεται ότι υπήρχε ακόμα πολύς χώρος για εξερεύνηση. Ίσως δούμε ξανά τον 15ο Doctor κάποια μέρα, αλλά προς το παρόν είναι αντίο, σε μια παρατεταμένη σκηνή αποχαιρετισμού που μοιράζεται απροσδόκητα με την 13η Doctor της Jodie Whittaker.
Η εμφάνιση της Whittaker είναι απολαυστική, με τους δύο ηθοποιούς να παίζουν τέλεια και το σενάριο να είναι γραμμένο με μια ακρίβεια που λείπει από άλλα μέρη του επεισοδίου. “Σ’ αγαπώ,” λέει ο Doctor του Gatwa, με την Whittaker να αναρωτιέται “Ποτέ δεν λέω τέτοια πράγματα… Πρέπει να το πω στην Yaz!” Στο οποίο ο Gatwa προσθέτει ήρεμα, “Ποτέ δεν το κάνεις.” Υπέροχη, καλοζυγισμένη γραφή και, για να δανειστώ μια λέξη από τις τελευταίες στιγμές του 15ου Doctor, είναι χαρά να βλέπεις ξανά την Whittaker στον ρόλο.
Και τώρα στο μέλλον
Και έτσι, στο μέλλον, και στην Billie Piper, πίσω στην εκπομπή που ξεκίνησε την καριέρα της, αλλά σε πολύ διαφορετικό ρόλο. Δεν γνωρίζουμε ακόμα τι θα ακολουθήσει για την εκπομπή ή για την Piper στον ρόλο, αν και η συμμετοχή της είναι μια ισχυρή ένδειξη ότι οι Davies και BBC σκοπεύουν να συνεχίσουν, με ή χωρίς τη Disney. Δεν προσλαμβάνεις μια απασχολημένη ηθοποιό και συγγραφέα όπως η Piper αν δεν σχεδιάζεις να συνεργαστείς μαζί της.
Αν κοιτάξω πίσω από το περίεργο μείγμα χαράς, μελαγχολίας, διασκέδασης και εκνευρισμού που ένιωσα παρακολουθώντας το ‘The Reality War’, είναι σαφές ότι, ως κομμάτι επεισοδιακής δραματουργίας, αυτό ήταν το πιο αδύναμο επεισόδιο σε μια αλλιώς ισχυρή σεζόν. Ένα μπερδεμένο κουβάρι του καλού, του κακού και του πραγματικά μπερδεμένου – στην τελευταία κατηγορία μπορούμε να κατατάξουμε την επαναφορά της Susan στο ‘The Interstellar Song Contest’, μόνο για να εξαφανιστεί εντελώς από τη σεζόν. Κόπηκε κάτι ή είναι, όπως η παράξενη τελευταία αναφορά στον “Boss”, μια άλλη υπόσχεση για το μέλλον; Ο χρόνος θα δείξει, αλλά προς το παρόν, φαίνεται ότι είναι μια χαμένη ευκαιρία.
Και παρ’ όλα αυτά τα παράπονα, αγάπησα αυτή τη σεζόν, αυτόν τον Doctor και αυτή την εκδοχή της εκπομπής. Απόλαυσα όλα τα επεισόδια, ακόμα και όταν – όπως με το ‘Lucky Day’ – δεν ήμουν 100% πεπεισμένος γι’ αυτά. Ο Gatwa, ο Sethu και η Gibson έχουν δημιουργήσει μια χαρισματική ομάδα TARDIS, και εκτίμησα την εστίαση της εκπομπής σε κυρίως νέους κακούς μακριά από τους τρεις μεγάλους – Daleks, Cybermen και Master. Σε αυτά τα τελευταία χρόνια που είναι αρκετά δύσκολα παγκοσμίως, εκτίμησα επίσης την ελπιδοφόρα διάθεση της εκπομπής, τη γενναιοδωρία του πνεύματος και τον ζεστό ανθρωπισμό της.
Μέρος του να είσαι φαν του Doctor Who είναι να αποδέχεσαι ότι μερικές φορές η εκπομπή ξεπερνά τις δυνατότητές της. Όπως είπα στην αρχή, υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στο “μεγαλειώδες” και την “μεγαλειώδη ανοησία.” Το ‘The Reality War’ γέρνει περισσότερο προς την τελευταία από ότι θα ήθελα, αλλά η καρδιά του είναι αναμφίβολα στη σωστή θέση. Και ανυπομονώ να δω τι θα συμβεί στη συνέχεια.
Doctor Who: ‘The Reality War’ είναι διαθέσιμο τώρα στο Disney Plus και BBC iPlayer.
[ Πηγή: Gamesradar ]