Το οπτικό στυλ του Ruffy and the Riverside ξεχωρίζει αμέσως
Τα μοντέλα των χαρακτήρων θυμίζουν έντονα τη σειρά Paper Mario, με τη δισδιάστατη εμφάνιση και τα λευκά περιγράμματα να τους κάνουν να μοιάζουν με αυτοκόλλητα που κινούνται στον κόσμο. Αντίθετα, το περιβάλλον έχει έντονο τρισδιάστατο στυλ που θυμίζει παιχνίδια όπως Banjo Kazooie και Crash Bandicoot. Αυτό ταιριάζει, αφού πρόκειται για ένα απλό platformer με έναν χαριτωμένο πρωταγωνιστή. Όμως, το Ruffy έχει μια ενδιαφέρουσα ανατροπή που το κάνει να ξεχωρίζει.
Διαθέσιμο σε:
- PS4
- PS5
- Xbox Series S/X
- Xbox One
- PC
- Switch
- Switch 2
Αξιολογήθηκε σε: PS5
Ανάπτυξη: Zockrates Laboratories UG
Διανομή: Phiphen Games
Ο Ruffy, ο τυπικός καλόκαρδος αρκούδος
Ο Ruffy είναι ένας συνηθισμένος, ευγενικός νεαρός αρκούδος: φοράει κάπα, δουλεύει για τον θετό του πατέρα χρησιμοποιώντας το μοναδικό του ταλέντο, κάνει παρέα με μια ομιλούσα μέλισσα και επικοινωνεί μόνο με φούσκες διαλόγου, αφού οι ήχοι του δεν κατανοούνται από τους ανθρώπους. Τυπικά στοιχεία ενός platformer με μασκότ.
Μια μέρα, όμως, τα πράγματα ξεφεύγουν και ο Ruffy ανακαλύπτει ότι είναι ο Εκλεκτός, αφού μόνο το δικό του χάρισμα (θα το εξηγήσουμε παρακάτω) μπορεί να βοηθήσει ενάντια στην επιστροφή του Gnoll, ενός τεράστιου αρχαίου κακού που αιωρείται και θέλει να απορροφήσει αρχαίες μαρμάρινες σφαίρες για να κατακτήσει τον κόσμο. Κάτι τέτοιο, τέλος πάντων.
Όπως και στα κλασικά platformers που μιμείται το Ruffy and the Riverside, η ιστορία είναι κυρίως τρελή και αστεία, αν και προς το τέλος υπάρχει μια ανατροπή που μπορεί να διχάσει. Υπάρχουν μερικά προβλήματα στη γραφή και το χιούμορ δεν πετυχαίνει πάντα, ίσως επειδή η Zockrates Laboratories (πρώτο τους παιχνίδι) εδρεύει στη Γερμανία, οπότε κάποια πράγματα χάθηκαν στη μετάφραση.
Η μοναδική ικανότητα του Ruffy
Ο Ruffy έχει ένα ξεχωριστό κόλπο: μπορεί να αλλάζει υφές με μαγικό τρόπο. Για παράδειγμα, μια λίμνη μπορεί να μετατραπεί σε λάβα ή ένα δέντρο σε πέτρα. Υπάρχουν περιορισμοί – δεν αλλάζουν όλες οι υφές, οπότε δεν μπορείς να μετατρέψεις το πρόσωπο μιας άλλης αρκούδας σε ξύλο, αν και αυτό θα ήταν ενδιαφέρον για ένα spin-off με τίτλο Ruffy And The Mass Murdering Psychopath. Ίσως και πνευματική συνέχεια του Naughty Bear;
Η ανεξήγητη ικανότητα του Ruffy να αλλάζει υφές – σαν να είχε πρόσβαση στα εργαλεία ανάπτυξης του παιχνιδιού – αποτελεί τη βάση για τους περισσότερους γρίφους. Μην ανησυχείτε, όμως, δεν πρόκειται για παιχνίδι που θα σας δυσκολέψει ιδιαίτερα. Οι γρίφοι είναι απλοί και διασκεδαστικοί, συνδυάζοντας την αλλαγή υφών με βασικό platforming. Για παράδειγμα, ένας καταρράκτης γίνεται σκάλα αν αλλάξεις το νερό με κλήματα, ή τσιμεντένια τούβλα μπορούν να σπάσουν αν τα μετατρέψεις σε ξύλο. Ίσως σε ένα τουρνουά χρειαστεί να κάνεις… δημιουργικές αλλαγές στον πίνακα αποτελεσμάτων για να κερδίσεις; Αν και προς το τέλος το παιχνίδι δυσκολεύεται να βρει νέους τρόπους χρήσης της ικανότητας, γενικά ο συνδυασμός γρίφων και platforming είναι διασκεδαστικός και ισορροπημένος.
Ο Ruffy έχει επίσης τη μοναδική δύναμη να ρίχνει μπουνιές, αλλά η μάχη στο Ruffy and the Riverside είναι τόσο σημαντική όσο η σαλάτα συνοδευτικό σε fast food. Μπορεί να κάνει και butt-slam, μια κίνηση που χρησιμοποίησα μόλις τρεις φορές σε όλο το παιχνίδι και σχεδόν την ξέχασα όταν έπρεπε να λύσω έναν προαιρετικό γρίφο που απαιτούσε αυτή τη δράση.
Συλλεκτικά αντικείμενα και δραστηριότητες
Δεν θα ήταν platformer εμπνευσμένο από τα παλιά χωρίς άπειρα αντικείμενα για συλλογή. Εκτός από τη μάχη με τον Gnoll και τη σωτηρία του κόσμου, υπάρχει και η πιο σημαντική αποστολή του να τα κάνεις όλα, οδηγώντας σε ένα διασκεδαστικό Platinum trophy. Υπάρχουν δεκάδες μικρά χαριτωμένα πλάσματα κρυμμένα σε δέντρα, βαρέλια και όπου αλλού δεν φαντάζεσαι. Υπάρχουν ειδικά πέτρινα μνημεία όπου πρέπει να βρεις ένα μοτίβο στο περιβάλλον και να το αντιγράψεις στο μνημείο. Παντού υπάρχουν κρυμμένες πεταλούδες. Ακόμα, υπάρχουν και μερικά τμήματα τύπου Mario όπου πηδάς σε έναν πίνακα και το παιχνίδι γίνεται για λίγο 2D platformer.
Όλα αυτά τα κάνεις ακούγοντας ένα εξαιρετικά ζωηρό soundtrack. Ένα κομμάτι ειδικά μου έχει κολλήσει στο μυαλό και δεν λέει να φύγει. Έχω μόνο ένα μικρό παράπονο: το παιχνίδι δεν αλλάζει πάντα ομαλά από τραγούδι σε τραγούδι. Κατά τα άλλα, το soundtrack είναι εξαιρετικό, συνδυάζοντας μοντέρνο και ρετρό ύφος.
Παρουσίαση και τεχνικά θέματα
Ένα στοιχείο της παρουσίασης με άφησε να αναρωτιέμαι αν πρόκειται για φόρο τιμής στα κλασικά ή για τεχνικό περιορισμό. Το Ruffy and the Riverside δεν είναι εντελώς open world. Έχει μερικές περιοχές, και ο τρόπος που τις χωρίζει είναι…ιδιαίτερος. Για παράδειγμα, υπάρχει μια ζώνη που συνδέει την κεντρική πόλη με το πρώτο μεγάλο hub, και είναι ξεκάθαρα μεταβατική περιοχή, όπως στα παλιά παιχνίδια, για να φορτώσει ο χάρτης. Άλλες φορές, περπατάς σε ένα μαύρο κενό πριν εμφανιστεί το επόμενο κομμάτι του χάρτη. Σε μια περιοχή, υπάρχει μια τεράστια, επίπεδη εικόνα του επόμενου τμήματος που περπατάς πάνω της για να ξεκινήσει το loading. Ίσως είναι αναφορά στον τρόπο που τα παλιά platformers διαχειρίζονταν τα loading screens, ίσως όμως είναι και τεχνικός περιορισμός.
Συμπέρασμα
Το Ruffy and the Riverside μιμείται έξυπνα τα κλασικά platformers, προσθέτοντας ένα στοιχείο που το κάνει να φαίνεται φρέσκο και σύγχρονο. Η παιχνιδιάρικη φύση του, βασισμένη σε έναν ενδιαφέρον μηχανισμό, του δίνει αίσθηση κλασικού Nintendo. Η ιστορία αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για μελλοντικές περιπέτειες, και δεδομένου ότι είναι το πρώτο παιχνίδι του δημιουργού, θα ήθελα πολύ να δω τι θα ακολουθήσει.
[ Πηγή: WolfsGamingBlog ]