Οι μακροχρόνιες σειρές σπάνια συναντώνται στα video games
Οι σειρές με μεγάλη διάρκεια ζωής είναι σπάνιες στον χώρο των video games, λόγω πολλών παραγόντων. Όσες αντέχουν στον χρόνο, καλούνται να διατηρήσουν το ενδιαφέρον του σύγχρονου κοινού, χωρίς να χάσουν την ουσία τους. Η σειρά Final Fantasy, που ξεκίνησε πριν από 43 χρόνια και συνεχίζει μέχρι σήμερα, αντλεί δύναμη από τα κλασικά της παιχνίδια, αλλά και από τη διάθεση να μην επαναπαύεται στα προφανή. Φέτος, με αφορμή τα 25 χρόνια από την κυκλοφορία του, το Final Fantasy 9 ανέδειξε την ταυτότητα της σειράς, δείχνοντας πως ένα Final Fantasy γεννιέται από την επιθυμία να ειπωθεί μια καλή ιστορία και το θάρρος να ειπωθεί με αυθεντικότητα και φρεσκάδα.
Το Final Fantasy 9 ξεκινά με μια γνώριμη αίσθηση, σαν παραμύθι που ίσως έχεις ξανακούσει. Το βασίλειο της Alexandria γιορτάζει. Εκείνη τη μέρα, η μοίρα φέρνει την πριγκίπισσα Garnet, που προσπαθεί να δραπετεύσει από το κάστρο της, στον δρόμο του Zidane, ενός κλέφτη που στάλθηκε να την απαγάγει μεταμφιεσμένος ως μέλος της Tantalus Theatre Troupe. Ο Steiner, ένας αυστηρός ιππότης, προσπαθεί απεγνωσμένα να προστατεύσει την πριγκίπισσα από το να φύγει — κάτι που εκείνη επιδιώκει. Την ίδια στιγμή, ο Vivi, ένα μικρό αγόρι με μυτερό καπέλο, τρέχει να ξεφύγει από φρουρούς που τον βρήκαν να παρακολουθεί παραστάσεις στο κάστρο χωρίς εισιτήριο. Οι δρόμοι όλων αυτών των χαρακτήρων συναντιούνται στη σκηνή, όπου η βασίλισσα Brahne και οι καλεσμένοι περιμένουν να δουν μια θεατρική παράσταση. Η αναστάτωση μπλέκεται με τη γιορτή, κάνοντάς τα όλα να μοιάζουν μέρος του θεάματος.
Η αστεία διάθεση της αρχής του Final Fantasy 9 δίνει τον τόνο που θα έχει το παιχνίδι σε μεγάλο βαθμό. Ωστόσο, η περιπέτεια αυτής της ομάδας εξελίσσεται σταδιακά σε μια περίπλοκη ιστορία με πολιτικές ίντριγκες, στρατιωτικοποίηση κρατών, αρχαίους πολιτισμούς που κρύβονται μπροστά στα μάτια όλων και μια αναμέτρηση με την ίδια την “αιώνια σκοτεινιά”. Καθώς προχωρούσα στα τέσσερα CDs του Final Fantasy 9, ήταν αδύνατο να μην εντυπωσιαστώ από το πώς η ιστορία γινόταν όλο και πιο μεγαλειώδης.
Το να αντιμετωπίζεις το τέλος του κόσμου μετά από ένα μεγάλο ταξίδι με χαρισματικούς χαρακτήρες (ίσως όχι όλους, έτσι Squall;) ήταν κάτι που τα Final Fantasy είχαν ήδη κάνει. Όμως, επειδή τα δύο προηγούμενα παιχνίδια, Final Fantasy 7 και 8, απομακρύνθηκαν έντονα από το παραδοσιακό μεσαιωνικό φανταστικό που χαρακτήριζε τη σειρά, επιλέγοντας ένα sci-fi περιβάλλον, αυτή η αλλαγή φαινόταν σαν πρόοδος — σαν να ήταν τα sci-fi σκηνικά ή τα ρεαλιστικά μοντέλα το επόμενο βήμα για πιο σοβαρή αφήγηση. Η επιλογή πιο χαριτωμένων χαρακτήρων και απλού φανταστικού κόσμου έκανε πολλούς να θεωρήσουν το Final Fantasy 9 παιδικό.
Η επιτυχία του Final Fantasy 7 θα μπορούσε να δικαιολογήσει τη συνέχιση της σειράς με το ίδιο ύφος, θέματα ή αισθητική. Στο Final Fantasy Ultimania Archive Volume 2, ο Toshiyuki Itahana, που εργάστηκε στον σχεδιασμό χαρακτήρων, στα backgrounds και στα minigames του Final Fantasy 9, αναφέρει ότι ο event designer Kazuhiko Aoki — γνωστός ως ο παραγωγός που ένωσε την ομάδα του Chrono Trigger — είπε στην ομάδα του πως “υπάρχει μια μαγεία στο Final Fantasy που σε ακολουθεί μέχρι το τέλος”.
Θα μπορούσε η Square να διατηρήσει αυτή τη μαγεία αν ακολουθούσε την ίδια συνταγή του Final Fantasy 7; Στην πραγματικότητα, κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο με τις αρχές της σειράς. Ο Hironobu Sakaguchi, δημιουργός των Final Fantasy, είχε πει σε συνέντευξή του στο Eurogamer ότι, κατά τη γνώμη του, η δημιουργία ενός παιχνιδιού της σειράς απαιτεί “τεχνολογία αιχμής” και “μια δυνατή ιστορία ως βάση”, αλλά και “την επιθυμία να αμφισβητήσεις τα δεδομένα”.
Το Final Fantasy 9, επιστρέφοντας στις ρίζες της σειράς, ανέλαβε να δείξει την ψυχή της. Δεν το έκανε μόνο με κρυστάλλους και κάστρα. Το Final Fantasy 9 αναζήτησε τεχνολογική πρόοδο, προσφέροντας βελτιωμένα γραφικά και εντυπωσιακά cutscenes. Η Square αξιοποίησε το PlayStation και εισήγαγε το Active Time Event (ATE) system, ένα νέο εργαλείο που εμπλούτισε την αφήγηση, επιτρέποντας να βλέπουμε τι κάνουν άλλοι χαρακτήρες παράλληλα με τα βασικά γεγονότα. Πάνω απ’ όλα, όμως, το Final Fantasy 9 τόλμησε να πάει κόντρα στις προσδοκίες.