Η βιβλιοθήκη GameCube στο Nintendo Switch 2
Παρά το περιορισμένο ρεπερτόριο μέχρι στιγμής, η συλλογή GameCube του Nintendo Switch 2 ήδη περιλαμβάνει μερικούς εξαιρετικούς τίτλους, με το The Legend of Zelda: The Wind Waker να ξεχωρίζει. Η θαλασσινή περιπέτεια του Link αποτέλεσε τολμηρή και δημιουργική προσθήκη όταν κυκλοφόρησε αρχικά, και παρόλο που αργότερα ανανεώθηκε για το Wii U, αυτή είναι η πρώτη φορά που η Nintendo επανακυκλοφορεί το παιχνίδι στην αυθεντική του μορφή μετά από πάνω από είκοσι χρόνια.
Η αίσθηση ελευθερίας στο The Wind Waker
Αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο σήμερα είναι το αίσθημα απεριόριστης ελευθερίας, που προμηνύει την ανοιχτή δομή που θα υιοθετούσε αργότερα η σειρά με τα Breath of the Wild και Tears of the Kingdom.
Η υποδοχή του The Wind Waker το 2003
Αν και πλέον θεωρείται κλασικό, το The Wind Waker δίχασε το κοινό το 2003. Τα φωτεινά, καρτουνίστικα γραφικά του προκάλεσαν αντιδράσεις, καθώς διέφεραν πολύ από το demo του 2000, όμως το τελικό παιχνίδι παρέμεινε πιστό στις παραδόσεις της σειράς. Η βασική δομή της περιπέτειας ακολουθεί το μοτίβο που καθιερώθηκε με τα A Link to the Past και Ocarina of Time, αλλά καταφέρνει να φέρει σημαντικές αλλαγές που ανανεώνουν την εμπειρία.
Η αλλαγή σκηνικού στη Μεγάλη Θάλασσα
Η πιο τολμηρή αλλαγή είναι το περιβάλλον. Το The Wind Waker αντικαθιστά τα λιβάδια και τα δάση της Hyrule με τα ατελείωτα κύματα και τα ηλιόλουστα νησιά της Μεγάλης Θάλασσας. Η πορεία σου παραμένει γνώριμη:
- Συλλογή τριών μαγικών αντικειμένων
- Απόκτηση του Master Sword
- Εξερεύνηση μπουντρούμιών
- Τελική αναμέτρηση με τον Ganon
Η ανοιχτή δομή του κόσμου
Στη Μεγάλη Θάλασσα διακρίνονται τα πρώτα σημάδια της ανοιχτής προσέγγισης που θα ακολουθούσε η σειρά. Τα προηγούμενα overworlds ήταν μεγάλα αλλά έντονα σχεδιασμένα. Η Hyrule του Ocarina of Time, όσο εντυπωσιακή κι αν ήταν, λειτουργούσε περισσότερο ως προσεκτικά διαμορφωμένος κήπος, οδηγώντας τον Link σε συγκεκριμένη διαδρομή. Το παιχνίδι σου επέτρεπε να εξερευνήσεις, αλλά η πρόοδος στην κύρια ιστορία ήταν αυστηρά ελεγχόμενη.
Η ελευθερία στη Μεγάλη Θάλασσα
Στη Μεγάλη Θάλασσα δεν υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί. Αν και το ξεκίνημα είναι καθοδηγούμενο από την πλοκή, μετά την απόκτηση του Master Sword το παιχνίδι ανοίγει σημαντικά. Υπάρχει πάντα μια βασική ιστορία που σε οδηγεί προς τον Ganon, και πολλά νησιά απαιτούν συγκεκριμένα εργαλεία για πλήρη εξερεύνηση, αλλά έχεις μεγάλη ελευθερία να ταξιδεύεις όπως επιθυμείς. Μόλις συνηθίσεις το ταξίδι στη θάλασσα, το παιχνίδι σε αφήνει να εξερευνήσεις με τον δικό σου ρυθμό.
Εξερεύνηση και παρακλάδια
Το παιχνίδι είναι πολύ πιο ανοιχτό από άλλους τίτλους της σειράς, και οι δημιουργοί ενθαρρύνουν την εξερεύνηση με πολλές ενδιαφέρουσες δραστηριότητες. Εκτός από την κύρια ιστορία, η πορεία σου καθορίζεται από φήμες και ψιθύρους που ακούς κατά τη διάρκεια του ταξιδιού:
- Θησαυρός σε παγωμένο νησί
- Παράξενος έμπορος σε απομακρυσμένο νησί
- Καταραμένο πλοίο που εμφανίζεται με συγκεκριμένη φάση της σελήνης
Η αίσθηση της ανακάλυψης
Πολλά από αυτά τα παρακλάδια είναι απαραίτητα για την ολοκλήρωση του παιχνιδιού, αλλά ποτέ δεν νιώθεις ότι σε οδηγούν με το ζόρι. Τα αναζητάς επειδή σε εξιτάρουν, και η αίσθηση της ανακάλυψης είναι αυθεντική όταν ακολουθείς τα ίχνη των φημών.
Η χαρτογράφηση της θάλασσας
Η ελευθερία αυτή κάνει κάθε ταξίδι στη Μεγάλη Θάλασσα να μοιάζει με περιπέτεια, ειδικά στην αρχή. Εκτός από λίγα προσημειωμένα νησιά, ο χάρτης σου είναι άδειος και πρέπει να τον συμπληρώσεις σταδιακά. Η χαρτογράφηση δεν είναι αγγαρεία, αλλά ενισχύει το αίσθημα του εξερευνητή. Το να πλέεις σε άγνωστα νερά και να ανακαλύπτεις τι υπάρχει πέρα από τον ορίζοντα είναι από τα πιο συναρπαστικά στοιχεία του παιχνιδιού, ενώ οι πληροφορίες από τα παράξενα ψαρόμορφα πλάσματα προσθέτουν χρώμα στον κόσμο.
Τα νησιά και οι προκλήσεις
Το ίδιο ισχύει και για τα πολλά νησιά της θάλασσας. Κάθε τετράγωνο του χάρτη έχει κάποιο έδαφος, από μικρούς υφάλους μέχρι ζωντανές κοινότητες. Κάποια είναι απλώς διακοσμητικά, αλλά πολλά κρύβουν θησαυρούς ή προκλήσεις:
- Μικροί γρίφοι
- Μάχες με εχθρούς
Η επιρροή του Wind Waker σε μελλοντικούς τίτλους
Η επιρροή του Wind Waker σε επόμενα παιχνίδια φαίνεται ξεκάθαρα, αλλά υπάρχουν και πιο διακριτικές ομοιότητες με το Breath of the Wild. Αν και το έντονα καρτουνίστικο στυλ επανεμφανίστηκε κυρίως σε φορητές εκδόσεις και spin-offs, το cel-shading έγινε βασικό στοιχείο της οπτικής ταυτότητας της σειράς, προσφέροντας μεγαλύτερη εκφραστικότητα, ειδικά στις αλληλεπιδράσεις με τους εχθρούς.
Η συμπεριφορά των εχθρών
Μέχρι τότε, τα τέρατα στη σειρά Zelda είχαν απλές συμπεριφορές, ακολουθώντας συγκεκριμένες διαδρομές και κυνηγώντας τον Link μηχανικά. Στο The Wind Waker, οι δημιουργοί εκμεταλλεύτηκαν τη δύναμη του GameCube για να κάνουν τους εχθρούς πιο έξυπνους και εκφραστικούς. Οι αντίπαλοι αντιδρούν με απρόσμενους και συχνά αστείους τρόπους, κάνοντάς τους να φαίνονται πιο ζωντανοί. Η στιγμή που ένας Moblin πανικοβάλλεται όταν του πέφτει το όπλο και ψάχνει γρήγορα για άλλο είναι χαρακτηριστική, και η Nintendo ανέπτυξε περαιτέρω αυτή τη δυναμική με τους εχθρούς των Breath of the Wild και Tears of the Kingdom.
Τα όρια του Wind Waker
Παρά τις καινοτομίες του, το The Wind Waker δεν πετυχαίνει πάντα τους στόχους του. Η Μεγάλη Θάλασσα, όσο γοητευτική κι αν είναι, μπορεί να φαίνεται άδεια και επαναλαμβανόμενη, με στιγμές που η περιπέτεια χάνει τη ζωντάνια της λόγω της μονοτονίας. Η Nintendo επέστρεψε τελικά στη γνώριμη Hyrule, κάνοντας τη Μεγάλη Θάλασσα μια μοναδική εξαίρεση, που επανεμφανίστηκε μόνο στο Phantom Hourglass για το DS. Ωστόσο, το ελεύθερο πνεύμα του Wind Waker ζει στον ανοιχτό σχεδιασμό του Breath of the Wild, που διατηρεί το ίδιο αίσθημα θαυμασμού και ανακάλυψης που έκανε την περιπέτεια του Link στη θάλασσα τόσο αξέχαστη.
[ Πηγή: GameSpot ]