Καινοτομίες στο Clair Obscur: Expedition 33
Μία από τις σημαντικές καινοτομίες του Clair Obscur: Expedition 33 είναι η προσθήκη συστήματος αποφυγής, αποκρούσεων και αντεπίθεσης στις παραδοσιακές του στροφές μάχης. Αυτή η έξυπνη αλλαγή διατηρεί τη μάχη ενδιαφέρουσα κατά τη διάρκεια της 30+ ωρών περιπέτειας και προσφέρει στους προγραμματιστές του παιχνιδιού μια μοναδική ευκαιρία να προκαλέσουν τους παίκτες.
Η τιμή του Nintendo Switch 2 έχει οριστεί στα $450 για τώρα, αλλά μπορεί να αυξηθεί.
Δεν χρειάζεται να έχεις παίξει το φανταστικό RPG για μια κακή Θεά στον ουρανό για να καταλάβεις τι εννοώ. Οι εχθροί παίρνουν τη σειρά τους, η επίθεσή τους ξεκινά, και ακολουθούν πολλές κινήσεις που σε αποσυντονίζουν. Ενώ η αποφυγή διευκολύνει την αποφυγή πολλών επιθέσεων, το παράθυρο για μια τέλεια αποκρούση και αντεπίθεση είναι πολύ πιο στενό.
Το Clair Obscur: Expedition 33 και η ομάδα του Sandfall Interactive φαίνεται να απολαμβάνουν να εκμεταλλεύονται αυτό το στοιχείο, παίζοντας με την ταχύτητα των επιθέσεων, επιταχύνοντας ή επιβραδύνοντας τις κινήσεις των εχθρών για να αποσυντονίσουν τους παίκτες, ή χωρίζοντας περιστασιακά μια επίθεση σε ξεχωριστά μέρη που δεν κινούνται συγχρονισμένα.
- Ο Robust Sakapatate, για παράδειγμα, έχει πολλές επιθέσεις που μοιράζονται κοινά μοτίβα αλλά γρήγορα αποκλίνουν.
- Η επίθεση με το ρόπαλο του είναι μια πολυχτυπημένη αλλαγή.
- Μια επίθεση AoE δεν έχει καθόλου προετοιμασία.
- Η εκδοχή του αφεντικού, Ultimate Sakapatate, έχει μια ηλεκτρική επίθεση που επιταχύνεται αργά πριν χτυπήσει γρήγορα σε λίγα καρέ.
- Ο Chromatic Troubadour είναι ακόμα χειρότερος.
Αυτή η τακτική αποσυντονισμού των παικτών που προσπαθούν να αποκρούσουν έχει γίνει ένα από τα πιο διαβόητα στοιχεία του Clair Obscur: Expedition 33. Οι ροές μου είναι γεμάτες από ανθρώπους που παρωδούν τις επιθέσεις των εχθρών του παιχνιδιού.
Υπάρχει ένα στοιχείο αποσυντονισμού επιπέδου FromSoftware στη μάχη του Clair Obscur. Η σειρά Dark Souls είναι γνωστή για το πώς παγιδεύει τους παίκτες να χαλαρώσουν και στη συνέχεια τους συνθλίβει. Στο Elden Ring, οι αφεντικοί συχνά συνέχιζαν μια επίθεση με επιπλέον χτυπήματα ακριβώς όταν φαινόταν ασφαλές να επαναρυθμιστεί, και το Shadow of the Erdtree ήταν ακόμα χειρότερο.
Το Clair Obscur συμμετέχει σε έναν παρόμοιο χορό, αν και πολύ πιο περιορισμένο από τη στροφή μάχης. Δεν υπάρχει 3D αρένα για να κινηθείς. Μπορείς να πηδήξεις, να αποφύγεις και να αποκρούσεις, αλλά κατά τα άλλα, είσαι κολλημένος σε ένα αόρατο τρενάκι που οι ράγες του έχουν καταστραφεί σε συγκεκριμένα σημεία. Η ανάγκη να απομνημονεύσεις πού βρίσκονται αυτά τα εμπόδια ανεξάρτητα από τις οπτικές απάτες του εχθρού μπορεί να κάνει το Clair Obscur ένα δύσκολο παιχνίδι σε διάφορες στιγμές, αλλά και πολύ ικανοποιητικό. Ο αποσυντονισμός μπορεί επίσης να είναι τόσο σχεδόν γελοίος που είναι δύσκολο να μην γελάσεις.
Γι’ αυτό, αν και το Clair Obscur έχει μια παρόμοια οθόνη αποτυχίας με το “πέθανες” του Dark Souls, το να πεθαίνεις σε μια μάχη μοιάζει περισσότερο με φάρσα παρά με ήττα. Και για όποιον δεν θέλει να υποστεί τις ανοησίες των εχθρών, μπορεί πάντα να προσπαθήσει να περάσει μέσα από την Ήπειρο.