Η καλύτερη πρεμιέρα για τον Superman του James Gunn
Η νέα ταινία Superman του James Gunn σημείωσε το πιο επιτυχημένο άνοιγμα στην κινηματογραφική ιστορία του Man of Steel, με εκατομμύρια θεατές να βλέπουν τον David Corenswet να φορά την κόκκινη κάπα. Αυτό έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις γύρω από την ταινία. Επανέρχονται οι ταινίες της DC Comics μετά από μια δεκαετία αποτυχιών; Μπορεί να ξεκινήσει ένα νέο κοινό κινηματογραφικό σύμπαν χωρίς να επαναλαμβάνονται όλες οι ιστορίες προέλευσης; Και, με χιουμοριστικό τρόπο, είναι πολιτική ατζέντα το να νοιάζεσαι για τους άλλους; Αυτά είναι τα επίπεδα της πολιτισμικής διαμάχης που αντιμετωπίζουμε το 2025. Πλέον, δεν χρειάζεται καν να έχεις ένα πολυπολιτισμικό καστ ηρώων για να χαρακτηριστείς ως “woke”—αρκεί να πιστεύεις ουσιαστικά ότι οι άνθρωποι αξίζουν να σωθούν.
Ψυχολογία του Ρινγκ: Οι 6 φάσεις ενός αγώνα πάλης με παράδειγμα τον Heel Era John Cena
- Κατανόηση των φάσεων ενός αγώνα πάλης μέσα από την περίοδο Heel του John Cena
Για όσους κατηγορούν τον Superman ως το πιο πρόσφατο παράδειγμα του “woke” Χόλιγουντ, ένα σημείο διαφωνίας είναι η άποψη του Gunn ότι ο Clark Kent είναι μετανάστης στην Αμερική και ότι η εμπειρία του ως εξωγήινου που προσπαθεί να κάνει το καλό αντικατοπτρίζει κάτι που έχουμε “χάσει”. Τα γνωστά μέσα, όπως το Fox News, αντέδρασαν έντονα στην ιδέα ότι ο ήρωας που συμβολίζει την “Αλήθεια, Δικαιοσύνη & τον Αμερικανικό Τρόπο” ίσως να μην συμφωνεί με το σημερινό πολιτικό κλίμα, όπου μια πλευρά χρησιμοποιεί την εξουσία για να αποκλείσει άλλους από τα σπίτια και την ιστορία τους. Επίσης, ο πρώην Superman, Dean Cain, σχολίασε ότι το “πολιτικό” μήνυμα της ταινίας θα βλάψει την επιτυχία της. Τώρα που η ταινία κυκλοφόρησε, η συζήτηση έχει μετατοπιστεί στο αν ο Superman επικρίνει ανοιχτά τις επιθέσεις του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και αν η απεικόνιση του Lex Luthor ως πλούσιου, καταχρηστικού άντρα που διαδίδει προπαγάνδα μέσω social media αποτελεί σχόλιο για κάποιον συγκεκριμένο στη σύγχρονη εποχή. Η αλήθεια είναι μάλλον λιγότερο σκοτεινή απ’ ό,τι θα ήθελαν κάποιοι: όταν ο κόσμος φτάνει σε επίπεδα κακού που θυμίζουν κόμικς, οι ιστορίες με ήρωες που κάνουν πραγματικό καλό γίνονται πολύ επίκαιρες για όσους θεωρούν ότι ο δυστοπικός κόσμος μας λειτουργεί όπως πρέπει.
Σε αντίθεση με τον Clark Kent του Man of Steel, ο Superman εδώ προβάλλει μια αισιόδοξη εικόνα του ήρωα. Θέλει να σώσει όσους περισσότερους μπορεί και η ταινία τονίζει τις προσπάθειές του να προστατεύσει ανθρώπους και ζώα. Μια χαρακτηριστική σκηνή είναι όταν, εν μέσω μιας μεγάλης μάχης, σώζει ένα μικρό σκίουρο. Ο Superman δεν ανταλλάσσει ζωές—όλοι αξίζουν να σωθούν, είτε είναι άνθρωποι είτε μικρά ζώα. Αρχικά το κάνει επειδή ένα κατεστραμμένο μήνυμα από τους γονείς του, πριν τον στείλουν από τον καταδικασμένο πλανήτη Krypton, του έδινε την εντύπωση ότι πρέπει να προστατεύει την ανθρωπότητα. Όταν όμως το μήνυμα αποκαθίσταται, αποκαλύπτεται ότι σε αυτή την εκδοχή, ο Clark στάλθηκε για να κυβερνήσει τον πλανήτη ως δικτάτορας. Παρ’ όλα αυτά, επιλέγει ο ίδιος να συνεχίσει την αποστολή του ως προστάτης της ανθρωπότητας. Επειδή όμως δεν ανήκει σε αυτόν τον κόσμο, ο Lex Luthor και οι όμοιοί του συνωμοτούν εναντίον του και χρησιμοποιούν προπαγάνδα για να στρέψουν το κοινό εναντίον του. Αυτή είναι ουσιαστικά η εμπειρία του μετανάστη στην Αμερική.
Η βασική σύγκρουση του Superman είναι απλή και ξεκάθαρη. Ο Clark δεν μπορεί να καταλάβει πώς τα γεωπολιτικά συμφέροντα μπορεί να είναι πιο σημαντικά από τη διάσωση αθώων ζωών. Μια πρώιμη συνέντευξή του με τη Lois Lane κλιμακώνεται επειδή εκείνη τον πιέζει για το ότι δεν σώζει ανθρώπους “με τον σωστό τρόπο”. Αυτή η αρχή τον οδηγεί να σταματήσει τη χώρα Boravia από το να εισβάλει στη γειτονική Jarhanpur. Παρόλο που αυτοί οι τόποι είναι φανταστικοί, οι ομοιότητες με τη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης είναι εμφανείς. Υπάρχει συζήτηση για το αν αυτό ήταν πρόθεση του Gunn ή απλώς σύμπτωση, αλλά αυτό δεν εμπόδισε κάποιους να θεωρήσουν την ταινία φιλοπαλαιστινιακή ή, πιο συγκεκριμένα, αντι-ισραηλινή.
Ορισμένοι κριτικοί επισημαίνουν ότι ο Superman θα μπορούσε να αφορά την Παλαιστίνη, αλλά θα μπορούσε εξίσου να αφορά την Ουκρανία. Η αλήθεια είναι ότι το αφηγηματικό πλαίσιο της ταινίας είναι αρκετά αόριστο ώστε να επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Ίσως αυτό να δίνει στη DC τη δυνατότητα να σχολιάζει τέτοιες συγκρούσεις χωρίς να παίρνει δημόσια θέση, αλλά όποια κι αν είναι η πρόθεση, το γεγονός ότι οι θεατές τη θεωρούν “πολιτική” δείχνει την ουσία της ιστορίας. Ενθαρρύνει όσους θέλουν έναν καλύτερο κόσμο και ενοχλεί όσους πιστεύουν ότι όλα είναι εντάξει όπως είναι. Ο Lex Luthor είναι διατεθειμένος να διαδίδει ψέματα, να θέτει ανθρώπους σε κίνδυνο και να σκοτώνει αθώους για να διατηρήσει την εξουσία του. Ο Superman, παρότι έχει υποστεί κακοποίηση και δυσπιστία, εξακολουθεί να πιστεύει στους ανθρώπους αντί να γίνεται κυνικός. Όταν η Lois τον ρωτά πώς μπορεί να βλέπει ακόμα το καλό στους ανθρώπους μετά από όσα έχει περάσει, ο Clark απαντά ότι το να πιστεύεις στους ανθρώπους, ακόμα κι όταν σε απογοητεύουν, είναι “punk rock”. Αν αυτό σου φαίνεται “πολύ πολιτικό”, τότε το πρόβλημα είναι δικό σου.