Παίξτε το σε: PS5, Xbox Series X/S, Windows PCs (Steam Deck YMMV)
Τρέχων στόχος: Ίσως να ολοκληρώσω την ιστορία; (Αν είμαι έτοιμη να αποχαιρετήσω;)
Ένα ακόμη Σαββατοκύριακο, μερικές μέρες που θα παίζω το Clair Obscur.
Από όλες τις απολαύσεις και τις εκπλήξεις του Expedition 33, μία ήταν ιδιαίτερα απρόσμενη: Με κάνει κοινωνική! Καθώς βγαίνω στον κόσμο και συζητώ με ανθρώπους για παιχνίδια, αυτό συνεχώς αναφέρεται. Φαίνεται, τουλάχιστον από το μικρό δείγμα μου, ότι αυτό το παιχνίδι είναι ένα ικανοποιητικό ταξίδι νοσταλγίας για εμάς τους 30άρηδες που μεγαλώσαμε παίζοντας πολλά Final Fantasy και άλλα JRPGs της δεκαετίας του ’90.
Στις τελευταίες μας αναρτήσεις του Weekend Guide, είχα πει ότι ενώ απολάμβανα άλλες πτυχές του, δεν ήμουν εντελώς πεισμένη για την ιστορία του παιχνιδιού. Αυτό έχει αλλάξει. Το Clair Obscur έχει μια φανταστική πλοκή και προ premise, αλλά οι χαρακτήρες του είναι αυτοί που με κέρδισαν. Αυτή είναι μια ομάδα πολύπλοκων 30άρηδων (32 ετών και ενός 16χρονου, για την ακρίβεια), που αναλογίζονται πώς να αντιδράσουν σε μια κρίση. Ναι, αυτό είναι αρκετά σχετικό αυτή τη στιγμή.
Όπως σε ένα καλό, κλασικό Final Fantasy, αυτοί οι χαρακτήρες χρειάζονται ο ένας τον άλλον για να περάσουν την ανεξήγητη περιπέτεια στην οποία βρίσκονται. Σε αυτό, η ιστορία μου παρέχει επίσης μερικές μεταφορές σχετικές με την ενηλικίωση, την εξάρτηση από τους άλλους και τη ζωή με τον φόβο δυνάμεων που απειλούν.
Αυτά είναι τα πράγματα που με κάνουν να αγαπώ δια βίου τα Final Fantasy VII και VIII (το IX έχει επίσης αυτά τα στοιχεία, φυσικά, αλλά δεν έχω περάσει αρκετό χρόνο με αυτό). Έτσι, αν ψάχνετε για κάτι να παίξετε και αγνοήσατε τις συστάσεις μου για το Clair Obscur τις τελευταίες δύο εβδομάδες, ίσως η τρίτη φορά να είναι τυχερή!
Σοβαρά. Αυτή είναι μία από τις πιο ευχάριστες εμπειρίες που είχα παίζοντας παιχνίδι τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια. — Claire Jackson
[ Πηγή: Kotaku ]