Ανακοίνωση Ημερομηνίας Κυκλοφορίας για το Rematch

Η ομάδα Sloclap, δημιουργοί των Sifu και Absolver, ανακοίνωσαν την ημερομηνία κυκλοφορίας του multiplayer παιχνιδιού τους Rematch για τις 19 Ιουνίου. Εν τω μεταξύ, έχουμε φωνάξει ο ένας στον άλλο από χαρά και ήττα – μερικές φορές και τα δύο μέσα σε έξι δευτερόλεπτα – στην ανοιχτή beta. Αφήνω τον τίτλο του άρθρου ανοιχτό για συνέχειες, σε περίπτωση που ο James και εγώ παίξουμε κάτι διαφορετικό μαζί.

REMATCH | Χρυσές Κανόνες Τρέιλερ | Ανακοίνωση Ημερομηνίας Κυκλοφορίας

Nic: Ήταν διασκεδαστικό! Ο μόνος λόγος που ήθελα να παίξω το Rematch ήταν από περιέργεια για το πώς οι δημιουργοί του Sifu θα χειρίζονταν ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, αλλά νομίζω ότι θα το έπαιζα. Υπάρχει η Sifu DNA, με αρκετό χώρο για αυτοέκφραση και υψηλό επίπεδο δεξιοτήτων. Ο James και εγώ καταλήξαμε στην ίδια άμεση συμπέρασμα παίζοντας τα tutorials: ναι, αυτό είναι ποδόσφαιρο ως τρίτου προσώπου action game.

James: Ένας από τους λόγους που μου αρέσει το ποδόσφαιρο στην πραγματική ζωή – που, ως φαν του Manchester United, μειώνεται με κάθε μέρα – είναι πόσο γρήγορα μπορεί να αλλάξει ένα παιχνίδι. Οι επιθέσεις γίνονται αντεπίθεσεις, οι εκπληκτικές βολές γίνονται εξαιρετικές αποκρούσεις, και η δόξα μετατρέπεται σε θλίψη σε μια στιγμή. Οι γύροι του Rematch αποτελούνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από αυτές τις στιγμές, με ελάχιστο από το παθητικό παιχνίδι που παράγει βαρετά 0-0.

Nic: James, τι είναι μια εκπληκτική βολή; Όλες οι μπάλες είναι στρογγυλές. Μπορείς να κάνεις μία σε αυτό; Είδα κάποιον να κάνει κεφαλιά, αλλά δεν κατάλαβα πώς. Η ντρίμπλα φαίνεται να είναι το πιο ανεπτυγμένο κομμάτι του παιχνιδιού μέχρι στιγμής. Μπορείς να κλωτσάς τη μπάλα σε κοντινές αποστάσεις ενώ την ελέγχεις για μέγιστη ταχύτητα, ή μπορείς να μπεις σε μια στάση όπου κάνεις πολλές μικρές αμυντικές κινήσεις με το αναλογικό joystick, και φαίνεσαι πολύ ωραίος κάνοντάς το με ελάχιστη προσπάθεια. Θα ήθελα να γίνω καλός σε αυτό.

James: Μια εκπληκτική βολή είναι σαν μια βόμβα, ξέρεις; Μια κανονική ρουκέτα, μια εκπληκτική βολή. Σαν να έχεις στείλει τη μπάλα στο τέρμα τους. Δεν κατάφερα να κάνω μία στα παιχνίδια που παίξαμε και, για να είμαι ειλικρινής, έκανα λάθη στη ντρίμπλα, αν και δεν νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο να το μάθω. Είχαμε έναν συμπαίκτη, τον Philos, που επικοινωνούσε με αυτές τις κινήσεις αντί για λόγια, κλωτσώντας τη μπάλα γύρω από το σώμα του σαν να ήταν σε βαρυτική τροχιά.

Nic: Ναι, χαιρετισμούς στον Philos, ένα εκρηκτικό πυροτέχνημα ποδοσφαιριστή.

James: Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο σαν τον Philos. Εκτός από το κομμάτι που έδειξε τη μπάλα στα πόδια ενός αντιπάλου και αυτοί αμέσως σκόραραν.

Nic: Πρέπει να πω, παρά τις λεπτομέρειες, είναι αρκετά διαισθητικό. Κινήσου. Τάκλιν. Ολίσθηση. Σούταρε. Ξέρω πώς να σουτάρω από τα παιχνίδια, οπότε το έχω αυτό. Έχεις ακόμα και ένα στόχο. Το πραγματικό πρόβλημα για μένα ήταν η διαχείριση της αντοχής. Μπορείς να τρέξεις, μετά να τρέξεις γρήγορα, και η πειρασμός είναι να πηγαίνεις με πλήρη ταχύτητα όλη την ώρα, επειδή ο ρυθμός του παιχνιδιού είναι τόσο υψηλός. Έτσι, το να μάθεις πότε να χαλαρώσεις και πότε να δώσεις τα πάντα, είναι το κλειδί για να νικήσεις την άλλη ομάδα.

Α, σωστά, αλλάζει επίσης τις θέσεις όλων κάθε φορά που σημειώνεται γκολ. Πώς βρήκες το να παίζεις τερματοφύλακας;

James: Με κάποιο τρόπο ήταν σχεδόν σαν μια χαλαρωτική διακοπή από το χάος του παιχνιδιού, βλέποντας πώς κινείται κάθε ομάδα και παρακολουθώντας τη μπάλα χωρίς να χρειάζεται να περιστρέφω συνεχώς την κάμερα. Αισθάνεσαι πολύ κολλημένος ως τερματοφύλακας – όσο είσαι κοντά στη μπάλα, πιθανότατα θα την αποκρούσεις. Δεν με πειράζει αυτό, καθώς σου επιτρέπει να κάνεις ηρωικές αποκρούσεις, και όταν επιτίθεσαι, έχεις την πρόκληση να εκπλήξεις τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Παρατήρησα ότι ήσουν πιο άνετος παίζοντας στην επίθεση, ειδικά στις πτέρυγες – ήταν στρατηγική να μείνεις εκεί;

Nic: Ήμουν πραγματικά διχασμένος ανάμεσα στο να παίζω τη στιγμή και στο να στρατηγώ για τη θέση μου. Νομίζω ότι ίσως υπάρχει κάποια λεπτομέρεια που καταλαβαίνεις αν παρακολουθείς ποδόσφαιρο, που μου λείπει – φαινόσουν να καταλαβαίνεις καλύτερα τη δομή του παιχνιδιού. Αν και νομίζω ότι έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να είναι διασκεδαστικό να παίζεις χωρίς αυτό το πλαίσιο. Αυτό είναι κάτι που η Sloclap αποδεικνύει ότι είναι εξαιρετική, κάνοντάς τα κινήματα να ρέουν μαζί ώστε η κυριαρχία τους να είναι ανταμοιβή από μόνη της. Αλλά υποθέτω ότι είναι αλήθεια ότι οι πιο ενδιαφερόμενοι στο ποδόσφαιρο θα απολαύσουν περισσότερο αυτό. Ένιωσες κάποια ασυμφωνία; Όπως, να περιμένεις ότι τα πράγματα θα λειτουργήσουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο που δεν το έκαναν;

James: Θα παραδεχτώ ότι αρχικά έπαιξα σαν να ίσχυε ο κανόνας του οφσάιντ, που δεν ίσχυε. Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι το Rematch, που είναι 95% φαντασία, το καθιστά πιο ενδιαφέρον για μένα – αν ήθελα να παίξω κάτι που να μοιάζει με πραγματικό ποδόσφαιρο, θα προτιμούσα να πάρω μια μπάλα και να πάω στο πάρκο παρά να κάθομαι σε μια καρέκλα στο FIFA. Λυπάμαι, “EA Sports FC”. Το Rematch αποσταγγίζει αυτό που βρίσκω ευχάριστο στο άθλημα ως θεατής, αλλά στο παιχνίδι είναι πολύ πιο προσανατολισμένο στην ατομική δράση παρά στην αναπαραγωγή κανόνων. Το μόνο αρνητικό που έχω δει μέχρι στιγμής είναι ότι φαίνεται πολύ εύκολο για τον τερματοφύλακα να στείλει τη μπάλα σε έναν επιθετικό, επιτρέποντάς του να παραλάβει και να σουτάρει χωρίς εμπόδια. Αλλά ίσως απλώς πρέπει να αμυνθούμε καλύτερα; Σε κάθε περίπτωση, σίγουρα θα αναπτυχθούν οι δικές του στρατηγικές και τακτικές, οπότε δεν νομίζω ότι είναι πρόβλημα να αγνοήσουμε τι λειτουργεί στο κανονικό ποδόσφαιρο.

Nic: Παίξαμε τέσσερις εναντίον τεσσάρων, αν και μπορείς να παίξεις πέντε. Σε μια στιγμή, δύο βόρειοι εμφανίστηκαν και άρχισαν να μιλούν για πίτσα και κινέζικο φαγητό μέσω των μικροφώνων τους. Τους ακούγαμε, αλλά αυτοί δεν μας άκουγαν γιατί ήμασταν σε Google Meet. Έπρεπε τελικά να τους βγάλω σίγαση γιατί ακόμα μάθαινα τους ελέγχους, και τίποτα δεν με αποσυντονίζει πιο γρήγορα από έναν πεινασμένο βόρειο. Αλλά εσύ τους κράτησες, σωστά; Άρχισαν τελικά να μιλούν για πίτες, όπως φαντάζομαι ότι όλες οι συζητήσεις στον βορρά καταλήγουν;

James: Δεν θα ήταν ποδόσφαιρο αν δεν υπήρχαν μερικά “Fookin” και “Bloodeh” να πετάγονται. Ήταν καλοί, για να είμαι ειλικρινής, αν και η συζήτηση για τις πίτες με έκανε να σκεφτώ τι είδους Footie Scran θα σερβίρονταν στα AR γήπεδα του Rematch. Ίσως ολογραφικά παστάκια.

Nic: Τα ολογραφικά φόντα ήταν ωραία, σωστά; Όπως οι θέσεις, αλλάζουν μετά από κάθε γκολ. Το ίδιο και με τη μουσική. Σε έκανε να νιώθεις ότι παίζεις μέσα σε ένα Meta headset που ανήκει σε θεό, ή σε ένα τραπέζι Subbuteo μέσα σε μια τουαλέτα ζωολογικού κήπου επαυξημένης πραγματικότητας.

[ Πηγή: RockPaperShotgun ]