Εμπειρία με το μενού ρυθμίσεων
Δεν νομίζω ότι έχω ασχοληθεί ποτέ τόσο πολύ με το μενού ρυθμίσεων ενός παιχνιδιού όσο με το The House of the Dead 2: Remake. Δυστυχώς, όσο κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερα ποτέ να κάνω το παιχνίδι να έχει καλή αίσθηση. Όπως και ο προκάτοχός του στο Switch, η νέα έκδοση της Forever Entertainment περιορίζεται σε δύο μόνο τρόπους ελέγχου: αναλογικό μοχλό και γυροσκόπιο. Κανένας από τους δύο δεν είναι ιδανικός για αυτό το είδος παιχνιδιού.
Πιστή ανανέωση του κλασικού
Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά πιστή ανακατασκευή του αρχικού τίτλου του 1998, διατηρώντας όλα όσα κάνουν την εμπειρία αξέχαστη — από τις παράξενες μάχες με τα αφεντικά μέχρι την κακή ηχητική ερμηνεία — ενώ ταυτόχρονα προσφέρει σημαντική αναβάθμιση στα γραφικά. Είναι απολαυστικό να βλέπεις τα άκρα και τα σωθικά των ζόμπι να εκτοξεύονται με κάθε επιτυχημένη βολή, ενώ ο ανανεωμένος σχεδιασμός των εχθρών καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα φρέσκος και σεβαστικός προς το πρωτότυπο.
Ποικιλία επιλογών παιχνιδιού
Υπάρχουν αρκετά πράγματα να δοκιμάσει κανείς, όπως δύο εκδοχές της καμπάνιας — την αρχική και την arcade — ένα boss mode, καθώς και ένα training mode που σε βάζει σε διάφορες προκλήσεις:
- προστασία ανθρώπινων NPCs
- καταστροφή βαρελιών μέσα σε χρονικό όριο
Όλα αυτά βοηθούν στο να εξοικειωθείς με τον τρόπο που παίζεται το παιχνίδι στο Switch.
Προβλήματα με τα συστήματα ελέγχου
Όσον αφορά τα συστήματα ελέγχου, θεωρητικά το γυροσκοπικό σημάδι θα έπρεπε να είναι η καλύτερη επιλογή, αλλά όπως και στο πρώτο remake, είναι υπερβολικά ασταθές. Ακόμα και μειώνοντας την ευαισθησία στις ρυθμίσεις, δεν κατάφερα να βρω το ιδανικό σημείο. Είτε ο δείκτης εκτοξευόταν τυχαία όταν πατούσα το κουμπί βολής, είτε μετακινούνταν ανεξήγητα προς τη μία πλευρά, αναγκάζοντάς σε να το επαναφέρεις συνεχώς στο κέντρο.
Οι αναλογικοί έλεγχοι είναι πιο ακριβείς, αλλά και πάλι, η συνεχής ρύθμιση της ευαισθησίας γίνεται κουραστική χωρίς ποτέ να φτάνει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ακόμα και όταν βρήκα μια ρύθμιση σχετικά άνετη, η χρήση αναλογικού δείκτη σε παιχνίδι light gun παραμένει εντελώς αφύσικη. Το γεγονός ότι μια μεταφορά του 2008 για το Wii προσφέρει καλύτερη αίσθηση είναι απογοητευτικό.
Συνολική εντύπωση
Πρέπει να τονίσω ότι το παιχνίδι δεν είναι αδύνατο να παιχτεί ή κάτι τέτοιο. Λειτουργεί ικανοποιητικά, αλλά ένα light gun shooter θα έπρεπε να είναι άμεσα διασκεδαστικό, χωρίς να χρειάζεται συνεχής ενασχόληση με τις ρυθμίσεις για να φτάσεις σε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα, κάτι που σίγουρα απογοητεύει. Είναι ένα ζήτημα που η MegaPixel Studio θα έπρεπε να είχε διορθώσει ήδη από το πρώτο remake για το Switch.
Τελικές σκέψεις
Παρά τα προβλήματα με τους ελέγχους, χαίρομαι που το The House of the Dead 2: Remake κυκλοφόρησε. Πιστεύω ότι αρκετοί παίκτες θα βρουν τελικά διασκέδαση, αρκεί να αφιερώσουν χρόνο στο μενού ρυθμίσεων. Είναι ένα ενδιαφέρον ταξίδι στο παρελθόν, με όλα του τα ελαττώματα, και μια πραγματική επίδειξη της κακής ηχητικής ερμηνείας των ’90s. Φρόντισε μόνο να ενεργοποιήσεις την επιλογή ‘Mute “Reload!” Scream’ – πραγματικά απαραίτητο.