Αναμνήσεις από τα 90s και το φαινόμενο της μόδας
Όταν ήμουν στο σχολείο, πριν αρκετά χρόνια, υπήρχε μια περίοδος όπου σχεδόν όλα τα αγόρια είχαν το ίδιο κούρεμα με χωρίστρα στη μέση. Δεν μου άρεσε καθόλου. Ήταν τόσο διαδεδομένο που έμοιαζε σχεδόν με μέρος της σχολικής στολής, αλλά εγώ αντιστάθηκα. Πάντα ήμουν καλός στο να ακολουθώ τον δικό μου δρόμο, χωρίς να υποκύπτω στην πίεση της μόδας ή αυτό που τώρα αποκαλώ «το σφάλμα της τάσης». Το ότι κάτι το κάνουν όλοι, δεν σημαίνει ότι είναι κατάλληλο για εσένα.
Προσωπικές επιλογές και στιλ
Ως κάποιος που είχε μαλλιά (ας μην εστιάσουμε στην τωρινή κατάσταση), έπρεπε να πάρω κάποιες αποφάσεις για το πώς θα τα κουρέψω. Είχα μόνο δύο κουρέματα στη ζωή μου: μια χωρίστρα στο πλάι που ίσως έδειχνε κομψή σε ένα επτάχρονο παιδί στα τέλη των 80s, και ένα απλό κοντό κούρεμα που απλώς κάθεται στο κεφάλι μου μέχρι να μακρύνει πολύ – αυτό είναι και το τωρινό μου στιλ.
Σημείωση: Στις αρχές των 90s φορούσα και ένα καπέλο flat cap, χωρίς να ξέρω ακριβώς το γιατί. Μάλλον είδα κάποιον να το φοράει και μου φάνηκε εντυπωσιακό, όπως περίμενα να μεγαλώσω και να αποκτήσω ένα Vauxhall Calibra, επειδή ο διευθυντής του Esso στη γειτονιά μου το πάρκαρε έξω από το βενζινάδικο και στα μάτια ενός οκτάχρονου φαινόταν το πιο εντυπωσιακό αυτοκίνητο. Ποτέ δεν απέκτησα Calibra, ούτε έχω οδηγήσει αυτοκίνητο. Το νόημα είναι ότι πάντα είχα τις δικές μου προτιμήσεις, ανεξάρτητα από το τι ήταν δημοφιλές, και αυτό ισχύει ακόμα.
Η άφιξη του Hollow Knight: Silksong και οι προσδοκίες
Το Hollow Knight: Silksong εμφανίστηκε την περασμένη εβδομάδα σαν μια νέα μόδα Pokémon Pogs το 1999 που υπόσχονταν να λύσουν και το πρόβλημα του Y2K. Ένα παιχνίδι που, υποτίθεται, όλοι πρέπει να παίξουν. Κάπου σίγουρα θα γραφτεί «Μην το χάσετε». Παρ’ όλα αυτά, ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα Pokémon, προτιμούσα τα αυτοκόλλητα ποδοσφαίρου από τα Pogs, και γιατί να με απασχολεί, ως παιδί, η λύση του προβλήματος Y2K;
Προσωπικές εμπειρίες με το είδος
Έχω μια αδυναμία σε ορισμένα παιχνίδια του είδους, όπως τα Axiom Verge και Ori and the Blind Forest, αλλά με το Hollow Knight πριν πέντε χρόνια πέρασα άσχημα – οι ιδιαιτερότητές του δεν ταίριαξαν με τα γούστα μου, οπότε το άφησα μετά από δύο ώρες. Δεν έχω καμία διάθεση να ξοδέψω τον ελεύθερο χρόνο μου απλώς για να ακολουθήσω το ρεύμα.
Η πίεση της κοινότητας και η ατομικότητα
Η δουλειά μου απαιτεί να γνωρίζω το κλίμα στη βιομηχανία των παιχνιδιών, τα θέματα που συζητιούνται και τις αντιδράσεις στις νέες κυκλοφορίες. Δεν είναι σωστό να στοχοποιούνται άτομα, εκθέτοντάς τα σε τοξικά κομμάτια της κοινότητας, αλλά συχνά βλέπω γύρω από το Silksong ένα αίσθημα αμηχανίας. Ορισμένοι έχουν ουσιαστικά ζητήσει συγγνώμη από την υπόλοιπη κοινότητα επειδή δεν τους άρεσε το νέο παιχνίδι της Team Cherry, κάτι που μου φαίνεται πολύ περίεργο. Το ίδιο συμβαίνει και αντίστροφα, όταν κάποιος απολαμβάνει ένα παιχνίδι που οι περισσότεροι απορρίπτουν.
Η αξία της προσωπικής επιλογής
Δεν είναι όλα τα παιχνίδια για όλους. Αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, αλλά αν το αποδεχόταν η ευρύτερη κοινότητα των gamers, θα άλλαζε ριζικά η συζήτηση για τις νέες κυκλοφορίες. Δεν είναι κακό να μη σου αρέσει κάτι. Είναι μέρος του να έχεις δική σου άποψη. Έχω καταλάβει ότι μου αρκεί να απολαμβάνω ό,τι μου αρέσει, ανεξάρτητα από το αν οι άλλοι το εγκρίνουν ή όχι.
Κλείσιμο με προσωπικό τόνο
Με αυτά, πάω να χτενίσω τα μαλλιά μου μπροστά, έτσι ώστε να φαίνεται ότι δεν έκανα καμία προσπάθεια, και ίσως να χαζέψω στο eBay για ένα flat cap. Εσύ να κάνεις αυτό που σου ταιριάζει.