Περίληψη
Το Don’t Starve ρίχνει τους παίκτες σε κατάσταση επιβίωσης αμέσως, χωρίς οδηγίες ή καθοδήγηση, προσφέροντας έναν σκληρό συνδυασμό μόνιμου θανάτου και τρόμου.
Stalker: Shadow of Chernobyl
Η αρχή του Stalker: Shadow of Chernobyl είναι ασφυκτικά δύσκολη, με σκληρούς μηχανισμούς και συντριπτικούς εχθρούς.
Elden Ring
Το Elden Ring κατακλύζει τους παίκτες από την αρχή χωρίς καθοδήγηση, με κρυφές διαλόγους και θανατηφόρους εχθρούς, προσφέροντας μια προκλητική και ενδυναμωτική εμπειρία.
Ανοιχτού Κόσμου Παιχνίδια
Τα παιχνίδια ανοιχτού κόσμου συνήθως είναι γενναιόδωρα στις εισαγωγές τους. Μια αργή εισαγωγή μηχανισμών, μερικοί συγκαταβατικοί εχθροί, ένα ή δύο αρχικά χωριά—συνήθως είναι αρκετός χρόνος για να νιώσουν άνετα οι παίκτες πριν τα πράγματα γίνουν σοβαρά. Αλλά δεν είναι όλα τα παιχνίδια έτσι. Ορισμένοι τίτλοι ρίχνουν τους παίκτες στα βαθιά με μια πέτρα δεμένη στον αστράγαλο και στη συνέχεια βάζουν φωτιά στο νερό.
Σχετικά
8 Ανοιχτού Κόσμου Παιχνίδια Με Τις Καλύτερες Εισαγωγές, Καταταγμένα
Αυτά τα παιχνίδια ανοιχτού κόσμου δεν χάνουν χρόνο στην παρουσίαση μιας διαρκούς πρώτης εντύπωσης που δείχνει στους παίκτες την καλή εμπειρία που τους περιμένει.
Είτε λόγω σκληρών μηχανισμών, συντριπτικής ελευθερίας, είτε λόγω αποπροσανατολισμού, αυτές οι αρχές παιχνιδιών ανοιχτού κόσμου είναι αξέχαστα τιμωρητικές—και συχνά ο λόγος που οι παίκτες δεν προχωρούν πέρα από την δεύτερη ώρα. Αλλά για εκείνους που τα καταφέρνουν, μερικές από τις καλύτερες εμπειρίες του είδους περιμένουν από την άλλη πλευρά του πόνου.
7 Don’t Starve
Είσαι Κρύος, Πεινάς, Και Ίσως Πεθαίνεις
Το Don’t Starve της Klei Entertainment δεν ενδιαφέρεται αν οι παίκτες ξέρουν τι κάνουν· ενδιαφέρεται αν μπορούν να αυτοσχεδιάσουν. Ρίχνονται σε μια στυλιζαρισμένη αλλά εχθρική άγρια φύση χωρίς οδηγίες και μόνο με τη vague συμβουλή ενός τρομακτικού κυρίου ονόματι Maxwell, οι παίκτες αναμένονται να αρχίσουν να επιβιώνουν αμέσως. Δεν υπάρχει tutorial, καμία πραγματική καθοδήγηση – μόνο η ζοφερή βεβαιότητα ότι η νύχτα σημαίνει θάνατο εκτός αν ανάψει φωτιά και εξασφαλιστεί τροφή.
Ο μοναδικός συνδυασμός μόνιμου θανάτου και ψυχολογικού τρόμου του παιχνιδιού έρχεται με ορμή από το πρώτο λεπτό. Η πείνα, η τρέλα και η θερμοκρασία πρέπει να διαχειρίζονται—συχνά ταυτόχρονα. Οι νέοι παίκτες μπορεί να χτίσουν ένα αξιοπρεπές στρατόπεδο μέχρι την τρίτη μέρα, μόνο και μόνο για να διασπαστούν από σκιώδη τέρατα επειδή η μέτρηση της λογικής τους έπεσε κάτω από ένα μυστήριο όριο που δεν ήξεραν ότι υπήρχε. Η κατασκευή είναι απαραίτητη, αλλά είναι επίσης ένα αργό και αδιαφανές σύστημα που τιμωρεί την δοκιμή και το λάθος. Και όταν έρθει ο χειμώνας, τότε το Don’t Starve αρχίζει πραγματικά να ζει σύμφωνα με το όνομά του.
6 Stalker: Shadow of Chernobyl
Ακτινοβολία, Ληστές Και Πολλή Δυστυχία
Δεν είναι μόνο το ζοφερό σκηνικό που κάνει το Stalker: Shadow of Chernobyl να χτυπά σκληρά αμέσως· είναι πόσο εντελώς απροετοίμαστοι είναι οι παίκτες για να επιβιώσουν. Αυτός ο cult classic από την GSC Game World ρίχνει τους παίκτες στην ανομία, ακτινοβολημένη έρημο γνωστή ως η Ζώνη, ακριβώς έξω από τον Πυρηνικό Σταθμό Chernobyl. Και ενώ μπορεί να λέει ότι είναι ένα ανοιχτού κόσμου FPS με RPG στοιχεία, η αλήθεια είναι ότι είναι περισσότερο σαν μια τελετή βάπτισης μεταμφιεσμένη σε βιντεοπαιχνίδι.
Τα όπλα κολλάνε, τα πυροβόλα όπλα αστοχούν, και οι εχθροί πυροβολούν σαν εκπαιδευμένοι ειδικοί ενώ ο παίκτης προσπαθεί με ένα σκουριασμένο Makarov. Προσθέστε μπερδεμένο σχεδιασμό χάρτη, σπριντ που εξαντλούν την αντοχή, μηχανισμούς πείνας και ανωμαλίες που εξαφανίζουν οποιονδήποτε δεν προσέχει, και δεν είναι περίεργο που οι περισσότεροι παίκτες συναντούν τον πρώτο τους θάνατο μέσα σε δεκαπέντε λεπτά από την εκκίνηση. Ακόμα και η πρώτη αποστολή—καθαρισμός μιας κρυψώνας ληστών—είναι λιγότερο προθέρμανση και περισσότερο μια αυτοκτονία με τους άλλους Stalkers. Ωστόσο, ακριβώς αυτή η ασφυκτική δυσκολία δίνει στο Stalker την θρυλική του ατμόσφαιρα. Η Ζώνη δεν καλωσορίζει· αντέχει.
5 Pathologic 2
Μόνο Ένας Γιατρός της Πόλης; Ωραία. Πήγαινε Να Σώσεις Μια Πόλη Από Κατάρρευση
Το Pathologic 2 είναι μια ψυχολογική δοκιμασία αντοχής τυλιγμένη σε έναν σουρεαλιστικό προσομοιωτή πανώλης. Οι παίκτες ελέγχουν τον Artemy Burakh, έναν χειρουργό που επιστρέφει σε μια μυστηριώδη πόλη της στέπας όπου τα πράγματα γίνονται χαοτικά με ανησυχητική ταχύτητα. Μέχρι να τελειώσει το tutorial—αν είχε καν—η πόλη είναι ήδη καχύποπτη απέναντι στον Artemy, ο πατέρας του έχει δολοφονηθεί, και μια θανατηφόρα ασθένεια πλησιάζει από τις άκρες.
Σχετικά
Τα 16 Πιο Δύσκολα Παιχνίδια Τρόμου Που Έχουν Δημιουργηθεί, Καταταγμένα
Είναι κρίσιμο ένα παιχνίδι τρόμου να είναι πραγματικά τρομακτικό, αλλά αυτό το επίπεδο τρόμου μερικές φορές αντικατοπτρίζεται στη δυσκολία του παιχνιδιού.
Όσον αφορά τις πρώτες ώρες, είναι σκληρές. Η πείνα, η δίψα, η εξάντληση, η υγεία και η φήμη παρακολουθούνται ανεξάρτητα, και κάθε σύστημα διεκδικεί προσοχή. Δεν υπάρχουν φαντασιώσεις δύναμης εδώ—μόνο σκληρές ηθικές αποφάσεις, ασαφείς αποστολές και συνεχής πίεση χρόνου. Οι περισσότεροι νέοι παίκτες θα αποτύχουν, και αυτό είναι σκόπιμο. Οι προγραμματιστές έχουν εισάγει ακόμη και έναν χαρακτήρα που κοροϊδεύει τους παίκτες για τις δυσκολίες τους, γιατί το Pathologic 2 δεν προσπαθεί να είναι δίκαιο· προσπαθεί να προσομοιώσει την αίσθηση της αδυναμίας μπροστά σε μια καταστροφή. Και το κάνει τόσο καλά που πολλοί παίκτες εγκαταλείπουν πριν δουν την πλήρη έκταση της ιδιοφυΐας του.
4 The Legend Of Zelda: Breath Of The Wild
Ξύπνα, Link, Ο Κόσμος Ήδη Καταρρέει
Σε σύγκριση με παλαιότερες εισόδους της Zelda, το Breath of the Wild είναι εκπληκτικά χαλαρό. Δεν υπάρχει καθοδήγηση, καμία νεράιδα σύντροφος, καμία δομή δωματίου-δωματίου. Μετά την αφύπνισή του σε ένα αιώνιο δωμάτιο αναγέννησης, ο Link λαμβάνει ένα tablet και στη συνέχεια ρίχνεται σε μια φθίνουσα Hyrule που έχει ήδη καταστραφεί από τον Calamity Ganon. Οι παίκτες ενημερώνονται ότι μπορούν να πάνε οπουδήποτε, αλλά κανείς δεν τους λέει πώς να επιβιώσουν εκεί έξω. Τα όπλα σπάνε συνεχώς, ο καιρός μπορεί να σκοτώσει, η τροφή πρέπει να μαγειρευτεί, τα ρούχα πρέπει να αλλάζουν ανάλογα με τα βιομά, και ακόμη και η απλή μετακίνηση μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο από πτώση ή εξάντληση.
Η αρχική περιοχή, το Great Plateau, είναι ένα μάθημα στο σχεδιασμό sandbox, αλλά είναι επίσης γεμάτη τρόπους να παγώσεις μέχρι θανάτου, να καταπλακωθείς από μια πέτρα, ή να θυμώσεις έναν Guardian που μετατρέπει τον Link σε κόκκινη ομίχλη σε δύο δευτερόλεπτα. Είναι μια ελευθερία που νιώθει συναρπαστική μέχρι να γίνει τρομακτική, και αυτή η ένταση είναι ακριβώς αυτό που την καθιστά αξέχαστη.
3 The Witcher 3: Wild Hunt
Ω, Νόμιζες Ότι Ήσουν Κυνηγός Τεράτων;
Μέχρι να φτάσουν οι παίκτες στο Velen στο The Witcher 3, οι περισσότεροι θα έχουν ήδη πεθάνει μερικές φορές—όχι από γιγάντια θηρία, αλλά από πνιγμούς και αγέλες λύκων. Οι πρώτες ώρες του CD Projekt Red δεν κάνουν εκπτώσεις, ειδικά για εκείνους που το αντιμετωπίζουν ως ένα τυπικό action RPG. Ακόμα και σε κανονική δυσκολία, οι εχθροί επιτίθενται, κατακλύζουν και τιμωρούν απρόσεκτες επιθέσεις, και η αργή αρχική εξέλιξη σημαίνει ότι ο Geralt δεν νιώθει σαν τον μεταλλαγμένο μηχανισμό θανάτου που υποτίθεται ότι είναι—ακόμα.
Σχετικά
Τα Καλύτερα Παιχνίδια Για Να Παίξεις Αν Σου Αρέσει Το The Witcher 3
Οι παίκτες που έχουν ολοκληρώσει το The Witcher 3: Wild Hunt μπορούν να δοκιμάσουν αυτά τα παρόμοια παιχνίδια αν θέλουν να περάσουν από μια άλλη γεμάτη δράση εμπειρία.
Αλλά δεν είναι μόνο η μάχη που είναι συντριπτική. Η τεράστια ποσότητα lore, δευτερευουσών αποστολών, δέντρων δεξιοτήτων και συστημάτων αλχημείας μπορεί να ισοπεδώσει τους νέους παίκτες σαν μια ρίζα Leshen. Θέλεις να αναβαθμίσεις τον εξοπλισμό σου; Καλύτερα να αρχίσεις να καταλαβαίνεις πώς λειτουργούν τα έλαια και οι εκχυλίσεις. Θέλεις να αναλάβεις μια σύμβαση; Καλύτερα να διαβάσεις για το τέρας ή να προετοιμαστείς να επαναφορτώσεις αποθηκευμένα για μια ώρα. Και μετά υπάρχει η μάχη με τον Griffin—ένας αρχηγός που δοκιμάζει αν οι παίκτες έχουν προσέξει οποιοδήποτε από τα πολλά συστήματα του παιχνιδιού ή απλώς χτυπούν σπαθιά και ελπίζουν για το καλύτερο.
2 Monster Hunter: World
Χωρίς Tutorials, Μόνο Ένας Jagras Και Μια Προσευχή
Οι βετεράνοι του Monster Hunter μπορεί να μην τρομάξουν από τις πρώτες ώρες του Monster Hunter: World, αλλά για τους νέους παίκτες, είναι σαν να ρίχνονται στα βαθιά ενός Ολυμπιακού κολυμβητηρίου φορώντας πλήρη πανοπλία. Οι πρώτες κυνηγητικές αποστολές δεν διευκολύνουν τους παίκτες· περιμένουν να κατανοήσουν τους συνδυασμούς, τις ικανότητες πανοπλίας, την ακονιστική, την παρακολούθηση, την παγίδευση, και, ω ναι, την καταπολέμηση τεράτων μεγέθους κτιρίων. Η αρχική αποστολή να κυνηγήσουν έναν Great Jagras είναι παραπλανητικά εύκολη—μέχρι το τέρας να υποχωρήσει, να θεραπευτεί και στη συνέχεια να θυμώσει. Ξαφνικά, κυλάει μέσα από τους παίκτες σαν μια κλίμακα κατεδαφιστικού μηχανήματος, και το χρονικό όριο των 50 λεπτών γίνεται πολύ πραγματικό. Από πάνω, αυτό είναι απλώς το τέρας tutorial.
Κάθε όπλο έχει το δικό του μοναδικό σύνολο κινήσεων, πολλά από τα οποία δεν μοιράζονται καν βασικές εισόδους. Το παιχνίδι δεν εξηγεί πολλά από αυτά. Αντίθετα, υποθέτει ότι οι παίκτες θα μάθουν από την αποτυχία, προσπαθώντας ξανά, παρακολουθώντας τους Palicoes να χτυπιούνται σε όλο το χάρτη, και αποτυγχάνοντας ξανά. Και αυτό είναι το νόημα. Η επιβίωση στο Monster Hunter δεν αφορά μόνο την αποφυγή και την επίθεση· αφορά την υπομονή, τη γνώση και την προετοιμασία—και η αρχή είναι σχεδιασμένη να το κάνει αυτό επώδυνα σαφές.
1 Elden Ring
Πέθανες. Συνηθίστε το.
Η ομορφιά της αρχής του Elden Ring είναι ότι δίνει στους παίκτες μια επιλογή και στη συνέχεια τους κάνει να το μετανιώσουν. Περπατήστε μέσα από την εκκλησία, στρίψτε αριστερά, και μπουμ: Ένα τεράστιο, πολυάκτινο τέρας χτυπά τους Tarnished παίκτες σε μια οθόνη φόρτωσης μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα. Αλλά αυτό είναι απλώς το FromSoftware να λέει γεια. Αυτό που ακολουθεί είναι μία από τις πιο συντριπτικές εισαγωγές σε οποιοδήποτε παιχνίδι ανοιχτού κόσμου. Το Limgrave είναι τεράστιο, γεμάτο μυστικά, NPCs, μπουντρούμια και τρομακτικούς εχθρούς. Αλλά δεν υπάρχει προφανής διαδρομή ή φωτεινό βέλος· υπάρχει μόνο ένα χρυσό δέντρο στον ορίζοντα και η απειλητική παρουσία του Tree Sentinel—ένας ιππότης που περιπολεί τον κύριο δρόμο και εξοντώνει τους πρώτους παίκτες με δύο χτυπήματα.
Προσθέστε κρυφούς διαλόγους, μια μπερδεμένη διεπαφή χρήστη, δεκάδες συστήματα αναβάθμισης, και το γεγονός ότι σχεδόν κάθε διαδρομή οδηγεί σε κάτι που μπορεί και θα σκοτώσει τους παίκτες αμέσως, και δεν είναι περίεργο που η αρχή του Elden Ring προκαλεί τόση πρώιμη απώλεια. Αλλά για εκείνους που επιμένουν, που μαθαίνουν αργά τη γλώσσα των ρολών αποφυγής και της διαχείρισης φιαλών, που αγκαλιάζουν την ελευθερία να πάνε οπουδήποτε—ακόμα και στον θάνατό τους—γίνεται μία από τις πιο ενδυναμωτικές εμπειρίες του είδους.
[ Πηγή: GameRant ]