Σημαντική Επιστροφή στο Silent Hill f
Θα περίμενε κανείς ότι για μια σειρά παιχνιδιών που ονομάζεται από μια συγκεκριμένη τοποθεσία, το Silent Hill θα ήταν το πιο σημαντικό στοιχείο του Silent Hill f. Σε πολλές περιπτώσεις, νομίζω ότι είναι – όχι η τοποθεσία αυτή καθαυτή, αλλά η μοναδική αίσθηση του τόπου που καλλιεργεί.
Με την Neobards να προσεγγίζει μια “φρέσκια αλλά γνώριμη” εκδοχή του format στο Silent Hill f, και μεταφέροντάς μας από τις ΗΠΑ στην Ιαπωνία της εποχής Showa, το επερχόμενο παιχνίδι τρόμου είναι η πιο ηχηρή εκδοχή αυτής της φιλοσοφίας μέχρι στιγμής. Με λίγα λόγια, η Konami επαναφέρει τη σειρά στις ρίζες της ως ιαπωνικής παραγωγής, φυσικά μεταφέροντάς μας εκεί. Ακόμα και μια επιφανειακή ματιά στα καλύτερα παιχνίδια επιβίωσης τρόμου αποδεικνύει ότι κυριαρχούνται από διακριτές ιαπωνικές συμβάσεις. Έτσι, ως αήττητος γίγαντας του είδους, το Silent Hill f φαίνεται και ακούγεται περισσότερο σαν παιχνίδι Silent Hill από τις μέρες της Heather Mason – και η έντονη αίσθηση αποξένωσης είναι ένα μεγάλο μέρος του γιατί είμαι σίγουρος ότι θα λειτουργήσει.
Καλώς ήρθατε σπίτι
Τολμηρή Κίνηση από την Konami
Είναι μια τολμηρή κίνηση από την Konami. Το Silent Hill f ουσιαστικά επαναφέρει το Silent Hill σε μια εντελώς νέα χώρα, πόσο μάλλον σε μια νέα κατάσταση. Αλλά η διάσταση της επιστροφής είναι μια όμορφη δήλωση, καθώς η σειρά επιστρέφει στην καρδιά του τρόμου επιβίωσης.
Η ομορφιά είναι αναπόσπαστο μέρος της αποστολής της Neobards, με το Silent Hill f να βασίζεται στην έννοια της “τρομακτικής γοητείας” που είναι τόσο κεντρική στον ιαπωνικό κινηματογράφο του είδους. Αυτή η γοητεία είναι που προσελκύει τόσους πολλούς από εμάς στον τρόμο επιβίωσης, είτε το γνωρίζουμε είτε όχι, όπως και η παρουσία του γκροτέσκου σωματικού τρόμου και των ψυχολογικών θεμάτων που είναι διάχυτα στα καλύτερα παιχνίδια Silent Hill και πέρα από αυτά.
Αυτό έχει μεταφερθεί και στις πολλές ανακατασκευές τρόμου που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Σκεφτείτε την υπερβολή των γυαλιστερών κίτρινων ματιών του William Birken στο Resident Evil 2, τις γκροτέσκες σιλουέτες των necromorphs του Dead Space, ή την αφύσικη, αραχνοειδή προεξοχή των άκρων των μανεκέν στο Silent Hill 2, και θα μπορούσατε να παρακολουθείτε μια από τις καλύτερες ταινίες του Shinya Tsukamoto (ή το Ringu, πιο κατάλληλα, όταν πρόκειται για το τελευταίο στη λίστα).
Αλλά ενώ αυτές οι ανατολικές ευαισθησίες έχουν ενσωματωθεί σε πολλά δυτικά παιχνίδια τρόμου επιβίωσης με την πάροδο των ετών χωρίς να είναι προφανείς – όπως το Alan Wake 2 για παράδειγμα – το Silent Hill f φορά αυτή την κληρονομιά με περηφάνια.
Περισσότερο από μια Επιστροφή
Η ιαπωνική τοποθεσία του Silent Hill f είναι περισσότερη από μια επιστροφή στο σπίτι. Τονίζει την αποστολή της Konami να εξελίξει τη σειρά μετά από 13 χρόνια αδράνειας.
Τοποθετημένο στην εποχή Showa της Ιαπωνίας, κάπου μεταξύ 1926 και 1989, το σκηνικό του Silent Hill f παρουσιάζει έναν “γνωστό αλλά ξένο” κόσμο, που εξακολουθεί να κρατά “έθιμα και δεισιδαιμονίες που έχουν ξεχαστεί εδώ και καιρό,” σύμφωνα με το πρόσφατο βίντεο ανάλυσης στο YouTube.
Η Neobards περιγράφει πώς ο στόχος εδώ είναι να κάνει τους δυτικούς παίκτες να νιώσουν ανήσυχοι αλλά και εντυπωσιασμένοι από τις πολιτισμικές διαφορές, που εκφράζονται μέσω της αρχιτεκτονικής, της γλώσσας και της αισθητικής, ενώ οι ντόπιοι της βορειοανατολικής Ασίας μπορεί να νιώσουν μια αίσθηση twisted familiarity.
Αυτό δείχνει την εξαιρετική προσοχή και φροντίδα που έχει δώσει η Neobards στη δημιουργία μιας διακριτής ατμόσφαιρας στο Silent Hill f, διατηρώντας τις βασικές αξίες της σειράς παρά το νέο σκηνικό.
Νίκη για την Konami
Αυτή η νέα τοποθεσία είναι μια νίκη για την Konami. Φέρνοντας τους παίκτες στην Ιαπωνία για πρώτη φορά στην ιστορία του Silent Hill, διατηρώντας παράλληλα την στιλιζαρισμένη ατμόσφαιρα, η σειρά επιτυγχάνει κάτι που προσπαθεί από το 2004.
Το Silent Hill: The Room ήταν η πρώτη φορά που ο εκδότης προσπάθησε να διαχωρίσει το Silent Hill “το παιχνίδι” από το Silent Hill “τον τόπο.” Αντί να είναι η πόλη ή μια επαναλαμβανόμενη ομάδα χαρακτήρων το κλειδί της σειράς, καθόρισε μια νέα κανονικότητα: ότι η ατμόσφαιρα του Silent Hill είναι ο ενοποιητικός κρίκος. Ο τρόμος είναι αισθητός σε όλη την κληρονομιά της σειράς τρόμου επιβίωσης της Konami, οι καταθλιπτικές ατμόσφαιρες σε κάθε παιχνίδι είναι αξέχαστες όχι για την οπτική τους σημασία, αλλά για το πώς μας κάνουν να νιώθουμε. Για μένα, το Silent Hill f κάνει ακριβώς το ίδιο – εκτός από το ότι οι οπτικοί δείκτες είναι τα πάντα.
Η ιαπωνική τοποθεσία του Silent Hill f είναι περισσότερη από μια επιστροφή στο σπίτι. Τονίζει την αποστολή της Konami να εξελίξει τη σειρά μετά από 13 χρόνια αδράνειας, αγκαλιάζοντας το παρελθόν και το παρόν του Silent Hill. Φυσικά, έπρεπε να σκοντάψει λίγο για να φτάσει εδώ. Η κριτική μας για το Silent Hill: The Short Message το συνοψίζει ωραία, αλλά η περσινή μικρή εμπειρία τύπου P.T. ήταν μια μεγάλη απογοήτευση για μένα και πολλούς άλλους θαυμαστές (στέκομαι στη γνώμη μου ότι ήταν “όσο διακριτική όσο ένα τούβλο στη μύτη”). Αλλά τώρα, σκεφτείτε ότι η πλάκα είναι καθαρή. Χαίρομαι που βλέπω την Konami να παίζει με τα δυνατά της σημεία χωρίς να είναι προσεκτική.
Έτσι, ναι, ίσως το Silent Hill f είναι το μεγαλύτερο ρίσκο που έχει πάρει ο εκδότης εδώ και χρόνια – αλλά ανυπομονώ να δω να αποδίδει πολλαπλά.