Επανεκκίνηση με γνώριμα μοτίβα
Η δεύτερη σεζόν της υπερβολικής, σκοτεινής κωμωδίας υπερηρώων Peacemaker του James Gunn ξεκινά με ένα επεισόδιο που προκαλεί έντονη αίσθηση déjà vu. Παρά τις πολλές αλλαγές στη σειρά, χρειάζεται προσεκτική παρατήρηση για να καταλάβει κανείς το γιατί. Στην πρώτη σεζόν, ο Gunn έβαλε τον βασικό χαρακτήρα να περάσει από σημαντικές κοινωνικές και συναισθηματικές μεταμορφώσεις, επιτρέποντάς του να εξελιχθεί ως άτομο και ως ο ήρωας που τόσο επιθυμεί να γίνει. Έτσι, προκαλεί έκπληξη το σημείο στο οποίο τον βρίσκει η πρεμιέρα της δεύτερης σεζόν — ειδικά όταν διαπιστώνει κανείς πόσο μοιάζει με το πρώτο επεισόδιο της σειράς. Και στα δύο επεισόδια, ο ευάλωτος συναισθηματικά αντι-ήρωας Peacemaker (John Cena) βρίσκεται σε παρόμοιες, οδυνηρές καταστάσεις.
Επαναλαμβανόμενα τραύματα και παράλληλα
Το τέλος της πρεμιέρας της δεύτερης σεζόν, “The Ties That Grind”, δεν ταυτίζεται μόνο με το πρώτο επεισόδιο της σειράς. Συμπίπτει επίσης με δύο ακόμη καθοριστικές στιγμές στη ζωή του Peacemaker — γεγονότα που η δεύτερη σεζόν αντιμετωπίζει ως βασικά σημεία της πλοκής. Οι διαφορές σε κάθε περίπτωση έχουν σημασία, αλλά το γεγονός ότι ο Peacemaker, ή αλλιώς Chris Smith, καταλήγει ξανά και ξανά στο ίδιο σημείο στην προσπάθειά του για αποδοχή και αναγνώριση, δεν είναι απλή σύμπτωση. Οι ομοιότητες είναι πολύ σκληρές για να θεωρηθούν απλώς αστείο, και στα επεισόδια που δόθηκαν στους κριτικούς πριν την κυκλοφορία, ο ίδιος δεν έχει αντιληφθεί τις συνδέσεις. Όμως φαίνεται πως εμείς ως θεατές πρέπει να τις προσέξουμε και να αναρωτηθούμε γιατί η ζωή του επιστρέφει διαρκώς στο ίδιο σημείο.
Η αρχή της ιστορίας και τα πρώτα λάθη
Το πρώτο επεισόδιο του Peacemaker τελειώνει με ένα αξέχαστο σοκ. Ο Chris ακολουθεί μία από τις υπεύθυνές του, την Emilia Harcourt (Jennifer Holland), σε ένα μπαρ και της την πέφτει με αδέξιο και προσβλητικό τρόπο. Εκείνη τον απορρίπτει κατηγορηματικά. Αντί γι’ αυτό, ο Chris φεύγει με μια άγνωστη γυναίκα από το μπαρ. Μετά τη σεξουαλική τους επαφή, εκείνη προσπαθεί να τον σκοτώσει, αποκαλύπτοντας ότι είναι υπεράνθρωπη μετα-άνθρωπος. Ο Chris τραυματίζεται σοβαρά προσπαθώντας να αμυνθεί και, πανικόβλητος, ενεργοποιεί τη συσκευή ηχητικού κύματος σε ένα από τα κράνη που του είχε φτιάξει ο κακοποιητικός πατέρας του, Auggie (Robert Patrick), καταστρέφοντάς την. Το επεισόδιο κλείνει με τον Chris να κάθεται αποσβολωμένος και συντετριμμένος έξω από το διαμέρισμά της, αναρωτώμενος πώς μια τόσο ικανοποιητική στιγμή κατέληξε σε φόνο.
Επαναλήψεις και νέες διαστάσεις
Στο πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν, ο Chris προσεγγίζει ξανά την Harcourt αναζητώντας σύνδεση. Αποκαλύπτεται ότι είχαν συνευρεθεί πρόσφατα υπό την επήρεια αλκοόλ. Ο Chris βλέπει μια ευκαιρία για σχέση, αλλά εκείνη το χαρακτηρίζει “λάθος” και δεν θέλει καν να το θυμάται. Πληγωμένος και πάλι, αυτή τη φορά το παρακάνει: Αντί για μία σεξουαλική επαφή, συμμετέχει σε ένα όργιο με ναρκωτικά.
Συνεχίζοντας να ψάχνει για ουσιαστική επαφή, μπαίνει σε μια εναλλακτική διάσταση που ανακάλυψε νωρίτερα, όπου ο αδελφός του Keith και ο πατέρας του Auggie είναι ζωντανοί και έχουν μια υποστηρικτική, αγαπημένη σχέση. Συνομιλεί συγκινητικά μαζί τους, αλλά όταν πάνε για ύπνο, ο εναλλακτικός εαυτός του τον βρίσκει και προσπαθεί να τον σκοτώσει. Όπως και στην πρεμιέρα της σειράς, ο Chris τραυματίζεται σοβαρά και, σε κατάσταση απελπισίας, ενεργοποιεί μια συσκευή του πατέρα του, σκοτώνοντας ακαριαία τον αντίπαλό του. Και πάλι, το επεισόδιο τελειώνει με τον Chris να κάθεται δίπλα στα αιματοβαμμένα απομεινάρια κάποιου που δεν ήθελε να σκοτώσει, με έκφραση απορίας.
Συμβολισμοί και πατρικά τραύματα
Οι ομοιότητες είναι ξεκάθαρες: προσέγγιση στην Harcourt, απόρριψη, αναζήτηση παρηγοριάς στο σεξ, και μια σημαντική συναισθηματική σύνδεση που καταλήγει σε φόνο. Και στις δύο περιπτώσεις, το ότι ο Chris σκοτώνει ενστικτωδώς με συσκευή του πατέρα του έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού η πρώτη σεζόν δείχνει επανειλημμένα ότι όλα τα συναισθηματικά του προβλήματα πηγάζουν από τον Auggie. Το παράδειγμα και η κακοποίηση του πατέρα του διαμόρφωσαν την παραμορφωμένη αίσθηση δικαιοσύνης, την αδιαφορία για τη ζωή, την ανάγκη για αποδοχή, τα προβλήματα αυτοεκτίμησης, την τοξική αρρενωπότητα και τη συνήθεια να απορρίπτει και να προσβάλλει τους άλλους. Είναι συμβολικό ότι και στα δύο αυτά επεισόδια, ένα “δώρο” του πατέρα του αποδεικνύεται πιο θανατηφόρο απ’ όσο ήθελε, αφήνοντάς τον σοκαρισμένο και μόνο με ένα πτώμα να διαχειριστεί.
Αντιμετώπιση του παρελθόντος και νέες απώλειες
Η πρώτη σεζόν επικεντρώθηκε κυρίως στην αντιπαράθεση του Peacemaker με την κληρονομιά του πατέρα του, στην αποδοχή της απόρριψης από τον Auggie (έστω και με δυσλειτουργικό τρόπο) και στη ρήξη αυτής της σχέσης με τη δολοφονία του πατέρα του. Στη δεύτερη σεζόν, προσπαθεί αδέξια να δημιουργήσει τη σχέση που ποτέ δεν είχαν, έστω και αν πρέπει να τη “δανειστεί” από μια εναλλακτική εκδοχή του εαυτού του.
Όμως δύο ακόμη σημαντικοί θάνατοι τον στοιχειώνουν στη δεύτερη σεζόν, και είναι μέρος του ίδιου περίπλοκου ιστού. Η σειρά υπενθυμίζει περιοδικά ότι ο Chris σκότωσε κατά λάθος τον αδελφό του Keith όταν ήταν παιδιά, σε έναν αγώνα που τους ανάγκασε να κάνουν ο Auggie. Η απώλεια του Keith άφησε τον Chris απομονωμένο και πιο ευάλωτο στην κακοποίηση του πατέρα του, ειδικά στο κλασικό “Πέθανε ο λάθος γιος!” με το οποίο ο Auggie τον βασάνιζε ψυχολογικά, αντί να αναλάβει τις ευθύνες του.
Ενοχές και αναζήτηση αποδοχής
Στην ταινία The Suicide Squad του Gunn το 2021, ο Peacemaker σκότωσε τον υπεύθυνό του, Col. Rick Flag (Joel Kinnaman), σε μια λανθασμένη προσπάθεια να “διατηρήσει την ειρήνη” εμποδίζοντας τον Flag να αποκαλύψει τα εγκλήματα της Αμερικής στο Corto Maltese. Αυτός ο φόνος τον στοιχειώνει στη δεύτερη σεζόν, καθώς ο πατέρας του Flag (Frank Grillo) αναζητά εκδίκηση.
Είναι ενδιαφέρον πώς η δεύτερη σεζόν παρουσιάζει μια επιλεκτικά επεξεργασμένη αναδρομή στη δολοφονία του Rick, όπου ο θάνατός του μοιάζει με τις καταστάσεις με τη γυναίκα του μπαρ στην πρώτη σεζόν και με τον AU Chris στη δεύτερη. Τραυματισμένος, απελπισμένος, έτοιμος να χάσει τη μάχη, ο Chris μαχαιρώνει τον Rick στην καρδιά με ένα κομμάτι πλακιδίου. Η εκδοχή της σειράς δεν δείχνει πώς ο Chris προκάλεσε τη σύγκρουση προσπαθώντας επανειλημμένα να σκοτώσει τον Flag, ούτε εμβαθύνει στα κίνητρά του. Εστιάζοντας μόνο στην απελπισία και τον πόνο του, ο φόνος του Rick μοιάζει περισσότερο με ατύχημα, όπως ο θάνατος του Keith ή οι ενστικτώδεις πράξεις αυτοσυντήρησης στο τέλος κάθε πρεμιέρας.
Επανάληψη λαθών και κύκλος βίας
Ο θάνατος του Rick μοιάζει με τους άλλους σε ένα σημείο. Ο Chris ισχυρίστηκε ότι έπρεπε να τον σταματήσει για να διατηρήσει την ειρήνη, αλλά είναι φανερό ότι προσπαθούσε να υπακούσει στην Amanda Waller (Viola Davis) καταστρέφοντας τα στοιχεία. Θέλει την έγκρισή της και να θεωρείται χρήσιμος και σπουδαίος ήρωας, αντί για κάτι ανάμεσα σε κακό και αποτυχημένο. Αυτή η ανάγκη για αποδοχή, για αναγνώριση που δεν παίρνει ποτέ από το κοινό ή τον πατέρα του, τον οδηγεί διαρκώς στη δεύτερη σεζόν.
Μαύρη κωμωδία και αέναος κύκλος
Ένα μέρος του λόγου που ο Chris καταλήγει πάντα στο ίδιο σημείο — χτυπημένος, ματωμένος και μπερδεμένος πάνω από ένα πτώμα — είναι ότι το Peacemaker είναι μαύρη κωμωδία που δοκιμάζει τα όρια του είδους. Ο Peacemaker προσπαθεί να βελτιωθεί, αλλά τα πτώματα που αφήνει πίσω του δείχνουν πόσο άσχημα και μόνιμα αποτυγχάνει. Ή, αν θέλουμε να είμαστε πιο επιεικείς, πόσο άτυχος είναι στο να βρει και να κρατήσει κάτι καλό. Όπως και να έχει, το γεγονός ότι το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν επιστρέφει στην αρχή της σειράς — και, με τις αναφορές στην παιδική ηλικία του Chris και το The Suicide Squad, σε γεγονότα πριν καν ξεκινήσει η σειρά — είναι άλλη μια αντανάκλαση του πώς “οι πληγωμένοι πληγώνουν άλλους”, και πώς η κληρονομιά της κακοποίησης είναι κυκλική και δύσκολα ξεφεύγει κανείς. Η πρώτη σεζόν έδινε την αίσθηση ότι ο Chris αναγνώριζε τον φαύλο κύκλο και προσπαθούσε να ξεφύγει. Η δεύτερη σεζόν τον φέρνει ξανά στο ίδιο σημείο.
Πρεμιέρα και επεισόδια
Η δεύτερη σεζόν του Peacemaker, που αποτελείται από οκτώ επεισόδια, έκανε πρεμιέρα στο HBO Max στις 21 Αυγούστου. Τα επόμενα επεισόδια προβάλλονται κάθε Πέμπτη μέχρι τις 9 Οκτωβρίου.
[ Πηγή: Polygon ]